کودکان در افغانستان ، کشوری که در حال بازسازی پس از جنگ هستند ، در یک بحران شدید گرسنگی گرفتار می شوند و بسیاری را وادار می کنند که در سنین پایین برای حمایت از خانواده های خود شروع به کار کنند.
ابراهیم محمدی ، یک پسر یازده ساله در کابل ، مجبور شده است مهارت های آهنگر را در حالی که هنوز در مدرسه است یاد بگیرد تا درآمد کمتری از خانواده خود را تکمیل کند.
“این یک سال است که من در اینجا در Forge کار کرده ام. من یک دانش آموز مدرسه هستم ، در کلاس پنجم ، و من دومین دانش آموز برتر کلاس هستم. من در اینجا برای حمایت از خانواده ام کار می کنم. پدر من با یک دستبند کار می کند و من را ناراحت می کند. بنابراین ، من می خواهم به او کمک کنم. آهن به من الهام می دهد. وقتی که آهن به من فشار می آورد. ابراهیم محمدی گفت: “می شود.
محمدی در حال یادگیری این تکنیک ها در یک جعل محلی با آهنگر محمد فهیم است ، که می گوید پسر جوان هنوز راه طولانی دارد.
“محمد فهیم ، گفت:” به لطف خدا ، او کمی آموخته است. برای تبدیل شدن به یک آهنگر ، او به زمان بیشتری احتیاج دارد. بله ، او به زمان نیاز دارد. “
“من در ساعت 05:30 صبح زود از خواب بیدار می شوم. دست و صورتم را می شستم و در یک ساعت و نیم به محل کار خود می رسم. وقتی اینجا کار می کنم و زغال سنگ را می شکنم ، دست و پاهایم گاهی اوقات درد می کنم. بعد باید یک روز استراحت کنم. وقتی بچه ها را می بینم در سن من که لازم نیست مانند من کار کنند ، آرزو می کنم که مجبور نیستم کار کنم اما مجبور نیستم که کار کنم.”
به گفته جان آیلیف ، نماینده برنامه جهانی غذا (WFP) و مدیر کشور افغانستان ، افغانستان در یک بحران گرسنگی بسیار جدی باقی مانده است ، زیرا نزدیک به 80 درصد از افغان ها ، حدود 30 میلیون نفر ، قادر به رژیم غذایی مغذی نیستند.
محمدی گفت: “من پنج عضو دیگر در خانواده ام دارم ، از جمله پدر ، مادرم ، خواهر و دو برادر. من در اینجا با آهنگر کار می کنم. یکی از برادران من در مدرسه است و دیگری در بازار تامور شاهی کار می کند.”
به گزارش WFP ، افغانستان همچنین شاهد شدیدترین افزایش سوء تغذیه تاکنون ثبت شده است ، با 1.2 میلیون مادران باردار و شیردهی که از سوء تغذیه رنج می برند و 3.5 میلیون کودک خردسال پیش بینی می کنند که از سال جاری سوء تغذیه شوند.
کودکان برای زنده ماندن در حالی که گرسنگی در افغانستان زندگی می کنند کار می کنند
بیست و یکمین بازی های ایالت های کوچک اروپا (GSSE) روز شنبه در آندورا بسته شد که توسط شرکت کنندگان به عنوان فرصتی برای شنیدن صدای کشورها در سطح بین المللی در نظر گرفته شد.
در طول یک هفته یک هفته ، ورزشکاران کشورهای کوچک اروپایی برای کل 331 مدال از جمله 160 مدال طلا با یکدیگر به رقابت پرداختند. پاسکال فونتانیلی ، یک ورزشکار تیراندازی 61 ساله از موناکو ، در چهار جلسه متوالی این رویداد شرکت کرده است. اگرچه نتایج برجسته نیست ، اما آنچه برای او مهم است نمایندگی کشور در صحنه بین المللی است.
وی گفت: “ما ورزشکاران زیادی نداریم ، بنابراین منابع کمتری برای رفتن به بازی های المپیک داریم. به عنوان مثال. ما هنوز به این رویداد می رویم ، اما در همه رشته ها نیستیم ، بنابراین این رویداد برای ما بسیار مهم است.”
کشورهای شرکت کننده کوچک هستند ، اما این رویداد به صورت حرفه ای برگزار می شود. رادیو و تلویزیون آندورا تمام منابع خود را برای شرکت در این پخش بسیج کرد.
بسیاری از روسای جمهور فدراسیون های بین المللی تک ورزش ، مسابقات را در صحنه تماشا می کردند و نظرات مثبتی ارائه می دادند.
لوسیانو روسی ، رئیس فدراسیون بین المللی ورزش تیراندازی گفت: “فدراسیون تیراندازی به همه ، همه کشورها ، به ویژه کشورهای کوچک که به حمایت بیشتری نیاز دارند ، توجه بیشتری به همکاری با هم می کند. در سراسر جهان ، من واقعاً از آنچه چین انجام می دهد ، می دانم.”
Spyros Capralos ، رئیس کمیته های المپیک اروپا ، گفت که در زمینه فعلی درگیری های ژئوپلیتیکی تشدید شده ، GSSE می تواند رویدادهای در مقیاس بزرگ را تکمیل کند تا بستر وحدت و تبادل را فراهم کند.
وی گفت: “از طریق وحدت ، با داشتن همه ورزشکاران جهان در کنار هم ، این پیام عالی و بسیار محکمی به سیاستمداران می دهد. ورزشکاران می توانند بدون مشکل در یک محیط دوستانه رقابت کنند. و این پیام هایی است که ورزش به همه ما می دهد.”
بیست و یکمین بازی های کشورهای کوچک اروپا در آندورا بسته می شود
