کابل – سازمان بهداشت جهانی (WHO) هشدار داده است که 80 درصد از خدمات مراقبت های بهداشتی اساسی که در افغانستان از آن پشتیبانی می کند به دلیل کمبود شدید بودجه در معرض خطر خاموش شدن است ، به طور بالقوه میلیون ها و بدون دسترسی به مراقبت های پزشکی باقی می گذارد.
براساس گزارش WHO ، از تاریخ 4 مارس ، 167 مرکز بهداشتی به دلیل کمبود بودجه بسته شده بود و خدمات پزشکی نجات دهنده را برای 1.6 میلیون نفر در 25 استان قطع کرده بود. بدون مداخله فوری ، سازمان تخمین می زند که بیش از 220 تسهیلات دیگر می توانند تا ژوئن سال 2025 بسته شوند و 1.8 میلیون افغان اضافی را بدون مراقبت های بهداشتی اولیه باقی می گذارد.
این بحران به ویژه در شمال ، غربی و شمال شرقی افغانستان شدید است ، جایی که بیش از یک سوم مراکز بهداشتی در حال حاضر بسته شده اند و هشدارهایی درباره یک فاجعه بشردوستانه قریب الوقوع ایجاد می کنند.
دکتر ادوین سنین سالوادور ، که نماینده آن در افغانستان است ، گفت: “این تعطیل ها فقط تعداد گزارش ها نیستند. آنها نمایانگر مادرانی نیستند که نتوانند با خیال راحت زایمان کنند ، کودکانی که واکسیناسیون نجات دهنده را از دست نمی دهند ، کل جوامع بدون محافظت از شیوع بیماری های کشنده باقی مانده است.” “عواقب آن در زندگی از دست رفته اندازه گیری می شود.”
در این گزارش آمده است: افغانستان در حال حاضر با فوریت های بهداشتی متعدد ، از جمله شیوع سرخک ، مالاریا ، دنگو ، فلج اطفال و تب خونریزی کریمه کنگو ، درگیر است.
با داشتن بیش از 16000 مورد مظنون به سرخک و 111 کشته در دو ماه اول سال 2025 ، کسانی که هشدار داده اند به دلیل نرخ ایمن سازی بسیار شدید ، اوضاع بدتر می شود – فقط 51 درصد از کودکان دوز اول واکسن سرخک را دریافت می کنند و تنها 37 درصد دوز دوم را دریافت می کنند.
در این گزارش آمده است: “بدون عملکرد تسهیلات بهداشتی ، تلاش برای کنترل این بیماری ها به شدت مانع است.”
WHO گفت که در حالی که برخی از اهدا کنندگان همچنان به حمایت از بخش بهداشت و درمان افغانستان ادامه می دهند ، با تغییر اولویت های توسعه جهانی ، بودجه کلی به طور قابل توجهی کاهش یافته است. این سازمان هشدار داد كه سطح كمكهای فعلی برای حفظ خدمات بهداشتی ضروری برای میلیون ها افغان كافی نیست.
دکتر سالوادور گفت: “این فقط مربوط به بودجه نیست – این یک اورژانس بشردوستانه است که تهدید می کند سالها پیشرفت در تقویت سیستم بهداشتی افغانستان را خنثی می کند.” “هر روز که بدون حمایت جمعی می گذرد ، رنج های بیشتری ، مرگ و میر بیشتر و آسیب های پایدار به زیرساخت های مراقبت های بهداشتی کشور به همراه می آورد.”
بحران سلامت با محدودیت های طالبان در مورد زنان و دختران تشدید می شود ، که تعداد کادر پزشکی زن را به شدت محدود کرده و ممنوعیت های برخی از موسسات پزشکی را تحمیل کرده است. این سیاستها برای دسترسی به مراقبت های بهداشتی ، برای زنان و کودکان ، در حال حاضر در بین آسیب پذیرترین جمعیت ، برای زنان و کودکان نیز دشوارتر شده است.
به عنوان سیستم بهداشتی شکننده کشور در حاشیه ، که مقامات از اقدامات بین المللی فوری برای جلوگیری از وخامت بیشتر و نجات جان خود خواسته اند.
