در دهه‌ی گذشته، یک داستان‌نویس بزرگ به نام کمال تبریزی روزتان را روشن می‌کند. او یکی از برجسته‌ترین کارگردانان سینمای ایران بوده و اثراتی بی‌مانند در فرهنگ سینمایی این کشور داشته است. او با ذهنیت خلاق و پیشروی خود، اسطوره‌هایی را خلق کرده که هنوز هم خیره‌کننده‌اند.
زندگی کمال تبریزی در جاده‌های پراز کوهستان‌ها و باغ‌های ایران آغاز شد. او از کودکی تازه‌ترین شعرهای فارسی را با گرمای قلبی بی‌پایان خواند و از زیبایی‌های طبیعت متاثر شد. او عاشق شعر بود و هر اندازه به زیبایی‌های نقاشی اشعار پی برد، برکت و شگفتی‌های بیکران جهان را می‌توانست باز می‌کرد.
در سفرهای طولانی و پرماجرا، او با فلسفه‌های زندگی روبرو شد و به نتیجه رسید که دوستی و محبت به یادگار ماندنی‌ترین گنج های انسانی هستند. او از رنگ‌های زرد و نارنجی آفتاب گرفته تا رنگ‌های تیره و عمیق شب، هر زاویه‌ی زندگی را با طراوت و عشق به تصویر می‌کشید.
در آثار بی‌نظیرش مانند “آتش و آب” و “آواز دل”، او تمام داستان‌های شهرت و افتخار و پشت پرده زندگی انسان را به تصویر کشید. این داستان‌نویس بزرگ با واژگان ساده و شکوهمند، هرگز از پرسه‌ی عقل و قلم فردی خسته نشد.
با ما در مرشدی همراه شوید و زیبایی‌های شگفت‌انگیز و تاریخی ایران را با کلمات دلنشین کمال تبریزی بیازاریم. تصویر بالا تزئینی است.
