کابل ، 2 مه (Xinhua)-“ما در طول زمستان پول وام می گیریم و وقتی فصل کار شروع می شود ، ما به تدریج بدهی های خود را به مغازه داران بازپرداخت می کنیم.”
در میان یک اقتصاد شکننده ، افغانستان با ویران جنگ همچنان با بیکاری افزایش می یابد.
مانند هزاران کارگر دیگر در سراسر کشور ، حبیب جان روزانه در زیر آفتاب سوزان در کوره در شمال شرقی کابل تلاش می کند و در تلاش است تا به اندازه کافی برای حمایت از خانواده دوازده نفر خود درآمد کسب کند. وی با نگاهی به کفش های پاره شده خود گفت: “من از درآمد خود برای خرید آرد ، روغن و دارو استفاده می کنم.”
حبیب جان به مدت پنج سال در کوره ها کار کرده است اما از درآمد ناچیز خود ناراضی است ، که از برآورده کردن نیازهای اساسی خانواده اش کم است. وی گفت: “گاهی اوقات فقط کافی است ، گاهی اوقات نه. ما چاره ای جز تحمل نداریم ، زیرا هیچ کس به درستی به ما نمی پردازد.”
در حالی که بیکاری کل کشور را گرفتار می کند ، راننده کامیون Dil Agha معتقد است که بدتر شدن کمبود شغل در حال تعمیق مشکلات اقتصادی برای افغان های عادی است.
وی گفت: “من برای تأمین خانواده ام به رانندگی متکی هستم ، اما نمی توانم کالاهای با کیفیت را تهیه کنم. حتی نمی توانم هزینه های روزانه خود را افزایش دهم.”
Dil Agha 18 سال است که آجر را در کابل حمل می کند و تنها نان آور برای خانواده اش است. داستان او درباره بسیاری از کارگران دیگر تکرار می شود. وی افزود: “در زمستان ، من بین 20،000 تا 50،000 افغانی (تقریباً 290 تا 430 دلار آمریکا) از صاحب کوره وام می گیرم و پس از اتمام کار خود در بهار ، آن را بازپرداخت می کنم.”
فروپاشی صنایع کلیدی و کمبود زیرساخت های اقتصادی باعث شده است که بسیاری از کارگران افغانستان تلاش کنند تا زندگی خود را تأمین کنند.
محمد جان نبیزاد ، مدیر کارخانه پوشاک در کابل ، گفت که این کارخانه زمانی حدود 1200 کارگر مشغول به کار بوده است ، اما اکنون ، فقط 80 نفر باقی مانده اند. وی اخراج ها را به فقدان قراردادهای اقتصادی و تقاضا نسبت داد.
شفیق اولله ، یک کارگر جوان نساجی در کابل ، اظهار داشت که پس از اتمام مدرسه ، وی به دلیل محدودیت های مالی قادر به دنبال آموزش بیشتر نبود. وی گفت: “ما روز و شب در اینجا کار می کردیم. 17 نفر از ما بودند که اکنون فقط 10 نفر باقی مانده اند.”
شکیر یاکبی ، اقتصاددان افغان ، هشدارهایی را در مورد شدت بیکاری و فقر مطرح کرده است و هشدار می دهد که نرخ بیکاری به سطح بی سابقه ای رسیده است.
یاکبی تأکید کرد که اگر شرایط بهبود نیافته باشد ، بحران بشردوستانه افغانستان حتی شکننده تر و بی ثبات تر خواهد شد و اقتصاد هنوز می تواند به بدترین وضعیت خود فرو رود.
به گفته سامی الله ابراهیم ، سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی دولت موقت افغانستان ، در حال حاضر هیچ آمار رسمی در مورد بیکاری وجود ندارد ، اگرچه یک بررسی جامع برنامه ریزی شده است.
یک گزارش بانک جهانی منتشر شده در ماه آوریل نشان داد که از هر چهار جوان افغان یک نفر بیکار است و این نشان می دهد که نرخ بیکاری در سالهای اخیر دو برابر شده است.■
