ژنو – کارشناسان سازمان ملل* امروز از جامعه جهانی خواستند که حاکمیت خشونت آمیز و اقتدارگرا طالبان را رد کنند و در برابر هرگونه حرکت به سمت عادی سازی رژیم مقامات de facto ، چهار سال پس از توقیف این گروه در افغانستان ، مقاومت کنند.
کارشناسان گفتند: “به مدت چهار سال ، مردم افغانستان ، به ویژه زنان و دختران ، حمله بی امان و تشدید کننده به حقوق و آزادی های اساسی خود را تحمل کرده اند.” “عملیات بدون مشروعیت ، طالبان یک سیستم نهادینه شده از ظلم و ستم جنسیتی را اعمال می کند ، مخالفان را خرد می کند ، انتقام جویی می کند و رسانه های مستقل را در حالی که تحقیر آشکار برای حقوق بشر ، برابری و عدم تبعیض را نشان می دهد.”
در یک سال گذشته ، طالبان همچنان ضمن حفظ محدودیت های قبلی دراکونیایی در حقوق زنان و دختران در آموزش ، آزادی حرکت ، کار ، سلامت ، آزادی های بیان و ارتباط و مشارکت در زندگی فرهنگی و عمومی ، به اصطلاح قوانین ، احکام و احکام را تحمیل کرده است.
کارشناسان گفتند: “سیستم نهادینه شده طالبان از تبعیض و ظلم جنسیتی به حدی شدید است که به دلیل جنسیت به جرم علیه بشریت آزار و اذیت می پردازد.” “ما از تمام تلاش ها برای نگه داشتن افراد مسئول پاسخگویی پشتیبانی می کنیم.”
کارشناسان همچنین نگرانی هایی را در مورد سایر نقض حقوق بشر ، از جمله افزایش مزاحم در اعدام های عمومی و مجازات های شرکتی ، بازداشت و بازداشت های خودسرانه ، اعدام های غیرقانونی ، اعدام های غیرقانونی ، اعمال ناپدید شدن ، شکنجه و بدرفتاری در بازداشت ، از بین بردن معافیت از دینی در مورد حقوق مدنی و ناکامی در مورد حقوق مدنی ، تأکید می کنند ، و این مواردی است که از بین می رود ، از آوارگان داخلی ، هدف قرار دادن اقلیت های قومی و مذهبی ، تبعیض علیه افراد LGBTQ+ و تخلفاتی که بر امنیت ملی و دلایل ضد تروریسم انجام می شود.
آنها گفتند: “اوضاع در افغانستان وخیم است اما نباید به عنوان یک دلیل از دست رفته در نظر گرفته شود. جامعه بین المللی باید در برابر روایت مقاومت کند که وضعیت فعلی تحت حکومت طالبان اجتناب ناپذیر یا برگشت ناپذیر است. آینده دیگری امکان پذیر است.”
کارشناسان گفتند که مقابله با سرکوب فزاینده طالبان نیاز به یک رویکرد “همه زمینه ای” دارد. این رویکرد باید حمایت و فشار بین المللی اصولی را با مسئولیت پذیری بین المللی ، از جمله ایجاد مکانیسم تحقیقات اضافی و مکمل با یک دستورالعمل جامع ترکیب کند. این همچنین باید شامل رمزگذاری جرم آپارتاید جنسیتی ، تقویت حمایت از جامعه مدنی-به ویژه سازمان های تحت هدایت زنان و افزایش بودجه برای کمک های بشردوستانه و تحقق اهداف توسعه پایدار باشد.
حمایت و حمایت بیشتر از پناهندگان افغان ، آوارگان داخلی و افراد تبعید نیز ضروری است. کارشناسان گفتند: “این حمایت به ویژه فوری است زیرا کشورهایی مانند جمهوری اسلامی ایران و پاکستان همچنان تعداد زیادی از افغان ها را برمی گردانند و مستقیماً آنها را در معرض آزار و اذیت و آزار و اذیت قرار می دهند.”
آنها گفتند: “مردم افغانستان ، به ویژه زنان و دختران در هر سنی ، باید به طور جدی در تلاش برای بهبود اوضاع در کشور شرکت کنند.”
کارشناسان گفتند: “ما کاملاً معتقدیم که تغییر در افغانستان به بهترین وجه توسط مردم آن هدایت می شود. آنها به تنهایی نمی توانند این کار را انجام دهند. پشتیبانی بین المللی – اصولی ، متمرکز ، پایدار و ریشه در همبستگی – ضروری است.” “هر روز بدون اقدام ، دست و پنجه نرم طالبان را تقویت می کند. ایستادن در کنار مردم افغانستان هم یک ضرورت اخلاقی است و هم یک مسئولیت حقوق بشر است. این نه تنها به مردم افغانستان بلکه جامعه جهانی است.”
/آزادی عمومی. این ماده از سازمان/نویسنده منشاء ممکن است از ماهیت نقطه ای باشد و برای وضوح ، سبک و طول ویرایش شود. mirage.information مواضع یا طرف های نهادی را نمی گیرد ، و همه دیدگاه ها ، مواضع و نتیجه گیری های بیان شده در اینجا صرفاً مواردی است که نویسنده (ها). در اینجابشر