چگونه اروپا و متحدین آن روزنامه نگاران را خرد می کنند

از برلین تا آتن ، از آنکارا تا زوریخ ، کسانی که روایت های غالب را به چالش می کشند ، خاموش می شوند. در روز جهانی آزادی مطبوعات ، ما یادآوری می کنیم که چرا همه ما باید با هم مبارزه کنیم

به ما گفته شد آزادی مطبوعات ستون دموکراسی بود. این که به دست آمده بود – مدتها پیش برنده شد ، در قانون ثبت شده و توسط موسسات محافظت می شد. اما مانند خود دموکراسی ، آزادی مطبوعات هرگز واقعاً نرسیده است. این یک مبارزه مداوم است ، نه یک غنائم در یک موزه.

امروز ، در ترکیهبا آلمانبا سوئیسبا یونان و فراتر از آن ، این آزادی نه تنها ناقص است-بلکه تحت حمله کامل قرار دارد.

در ترکیه، روزنامه نگاری به یک صحنه جرم تبدیل شده است. این بهار ، روزنامه نگاران تیمور سویکان (بیرگن) مورات آکرل (کاموریت) دستگیر شدند ، متهم به باج خواهی و تهدیدات – اما همه دلیل واقعی را می دانستند: آنها در مورد فساد و سوءاستفاده های ایالتی مرتبط با شهردار مخالف استانبول گزارش داده بودند ، یک تهدید سیاسی برای رجب طیب اردوغانرژیم کار آنها حقایق را بیش از حد ناخوشایند در معرض دید قرار داده است. بنابراین دولت آنچه را که انجام می دهد انجام داد – آنها را خاموش کرد.

در جای دیگر ترکیه ، تاکتیک ها وحشیانه تر هستند. در ماه مارس ، هفت روزنامه نگار کرد به دلیل جسارت به تحقیق در مورد – و عزاداری – کشته شدن همکاران کشته شده در حملات هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه ، در زندان به سر بردند. دستگیری های آنها فقط مجازات نبود – آنها پیامی بودند: صداهای کرد یکبار مصرف هستند.

سایر روزنامه نگاران با اشکال کندتر خشونت دولتی روبرو هستند. Nurcan yalçın وت Derya hem در حملات اوایل صبح-که متهم نشده اند ، محکوم نشده اند-فقط در سکوت مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. ممنوعیت های سفر ، گزارش پلیس ، نظارت: خفگی نرم حقوق اساسی آنها.

و با این حال ، آنها همچنان ادامه دارند. تنها در سال 2024 ، 181 روزنامه نگار در ترکیه محاکمه شدند. پنجاه و هشت نفر بازداشت شدند. قضات بیش از 24 سال در مجازات زندان های ترکیبی – نه برای خشونت ، کلاهبرداری یا گفتار نفرت ، بلکه برای انتشار.

اما فکر نکنید این فقط مشکل ترکیه است.

در آلمان، سرکوب به نظر می رسد صیقلی تر ، بوروکراتیک تر – اما کمتر خطرناک نیست. ملانی شویتزر، یک وکیل وزارت کار فدرال ، در دسامبر سال 2023 اخراج شد. جرم وی؟ محکوم کردن اقدامات اسرائیل در غزه و خواستار حقوق فلسطین – دیدگاه هایی را در محدوده قوانین بین المللی و به اشتراک گذاشته شده توسط میلیون ها نفر در سراسر جهان. اما در اوضاع سیاسی آلمان ، حتی مخالفت های خفیف نیز رسوائی رفتار می شود. برکناری وی این مسئله را روشن کرد: انتظار می رود کارمندان دولت ساکت باشند – یا با قدرت. هر چیز دیگری می تواند برای شما حرفه ای هزینه کند.

در سوئیس، روزنامه نگار ملیسا مولر خود را بارها و بارها توسط سردبیرانش در سانسور پیدا کرد سر و صدابشر کلماتی مانند “آپارتاید” و “استعمار” از مقالات وی پاکسازی شدند. داستانهای انتقادی در فلسطین سنبله شدند سرانجام ، او رفت – و صحبت کرد. با انجام این کار ، او آنچه را که بسیاری از روزنامه نگاران در سراسر اروپا از قبل می دانند ، فاش کرد ، اما تعداد کمی از آنها جرات می گویند: آزادی مطبوعات به جایی که فلسطین آغاز می شود پایان می یابد.

و سپس شکل نهایی سانسور وجود دارد: ترور. در یونان، گزارشگر جرم و فساد محترم جورگوس کاراواز در سال 2021 در نور روز در خارج از خانه خود در آتن به ضرب گلوله کشته شد. قتل که کشور را شوکه کرد – و اروپا – اما تا به امروز حل نشده است. سالها ، کاراواز پیوندهای بین جرم سازمان یافته و اجرای قانون را بررسی کرد. او حقایق ناراحت کننده را در معرض دید قرار داد. او قیمت را پرداخت کرد.

سه سال بعد: بدون محکومیت. هیچ حساب سیاسی وجود ندارد. فقط سکوت

از برلین گرفته تا آتن ، از آنکارا تا زوریخ ، کسانی که روایت غالب را به چالش می کشند – در مورد جنگ ، اشغال ، خشونت دولت ، در مورد فساد – ساکت می شوند. برخی با سلول های زندان. دیگران با یادداشت های HR. دیگران هنوز با گلوله هستند.

اما اثر یکسان است: روزنامه نگاری که قدرتمند است و بقیه را دفن می کند.

در Diem25 ، ما می دانیم که روزنامه نگاری یک لوکس نیست. این اولین خط دفاع در هر دموکراسی کارآمد است. به همین دلیل ما با کسانی که صحبت می کنند وقتی صحبت کردن خطرناک است – ایستاده ایم – از جولیان آسانژ، به دلیل افشای جنایات جنگی زندانی شد. به ملانیا شویتزر ، به خاطر اصول خود اخراج شد. به ملیسا مولر ، که به جای اینکه حقیقت را به خطر بیاندازد ، از کار خود دور شد. به جورجوس کاراواز ، که جان خود را در جستجوی آن داد.

چه می خواهیم؟

• اروپا که مطبوعات در واقع رایگان است – نه روی کاغذ ، بلکه در واقعیت.
• جایی که گفتن حقیقت خطر نیست بلکه یک حق است.
• جایی که همبستگی با فلسطین یک جرم شلیک نیست.
• جایی که تحقیق در مورد فساد به قتل ختم نمی شود.
• جایی که کشورها تصمیم نمی گیرند که روزنامه نگاران چه می توانند و نمی توانند بگویند.

ما می خواهیم عدالت را برای کسانی که قبلاً مجازات شده اند ، و محافظت از کسانی که هنوز در حال جنگ هستند.

زیرا اگر اکنون برای آزادی مطبوعات مبارزه نکنیم – در حالی که تحت محاصره است – ممکن است بعداً این شانس را نداریم.

آیا می خواهید از اقدامات Diem25 مطلع شوید؟ اینجا ثبت نام کنید