چگونه اروپا ممکن است به فشارهای تجارت ایالات متحده پاسخ دهد –

تعرفه های ترامپ تجارت را تغییر شکل داد. چگونه اروپا واکنش نشان خواهد داد و خطرات مربوط به روابط آینده فراتر از اقیانوس اطلس چیست؟

مقدمه

تصویب تعرفه های دونالد جی ترامپ ، بازگشت عمده ای به سیاست های حمایت گرایانه بود و یک استراتژی اقتصادی را احیا کرد که عمدتاً در نظم لیبرال پس از جنگ جهانی دوم رها شده بود. به طور سنتی ، روابط فراتر از اقیانوس اطلس بر اساس اصول تجارت آزاد و وابستگی اقتصادی ساخته شده است ، با اتحادیه اروپا و ایالات متحده یک بازار جهانی آزاد را ارتقا می بخشد. با این حال ، تعرفه های ترامپ-با هدف تقویت کالاهای ساخته شده آمریکا با مجازات واردات-چندین دهه همکاری اقتصادی را مختل کرد ، باعث تنش های قابل توجه و تغییر شکل پویایی تجارت جهانی می شود. تحلیلگران تخمین می زنند که این اقدامات باعث خسارات اقتصادی جهانی تا 10 تریلیون دلار – تقریباً نیمی از تولید ناخالص داخلی اتحادیه اروپا شده استبشر اما این تعرفه ها دقیقاً چیست؟ و چگونه می توانند آینده یکی از مهمترین مشارکت های جهان را تعریف کنند؟

درک تعرفه ها: ابزار ملی گرایی اقتصادی ترامپ

تعرفه مالیات هایی است که به محصولات وارد شده از کشورهای خارجی تحمیل می شود ، به طور کلی بر اساس درصد ارزش محصولبشر این مالیات ها با وارد کردن شرکت ها به دولت ایالات متحده پرداخت می شود و بسته به نرخ مالیات می تواند از طریق افزایش قیمت به مصرف کنندگان منتقل شود. در حالی که آنها اغلب به عنوان ابزاری برای محافظت از صنایع داخلی قاب بندی می شوند ، تعرفه ها هزینه های تولید را افزایش می دهد ، زنجیره های تأمین را مختل می کند و می تواند منجر به اقدامات تلافی جویانه شود.

در 10 فوریه 2025 ، دولت ایالات متحده 25 ٪ تعرفه جدید را برای واردات فولاد تحمیل کرد، آلومینیوم و محصولات مشتق از اتحادیه اروپا. در پاسخ ، رئیس جمهور کمیسیون اروپا ، اورسولا فون دره لین ، این اقدام را “بد برای تجارت ، بدتر برای مصرف کنندگان” توصیف کرد و هشدار داد که اتحادیه اروپا به روشی بنگاه اما متناسب پاسخ خواهد داد.

در 14 آوریل 2025 ، کمیسیون اروپا دو عمل مهم را اتخاذ کرد:

آیا اروپا می تواند رویارویی تعرفه فعلی را به فرصتی برای تقویت حاکمیت اقتصادی خود تبدیل کند یا اینکه با قطعه قطعه شدن عمیق تر اقیانوس اطلس روبرو خواهد شد؟

پیمایش عدم اطمینان: اروپا بین همکاری و رویارویی

بهترین سناریو: تقویت استقلال استراتژیک اروپا

• هم ایالات متحده و هم اتحادیه اروپا تا پایان سال 2025 گفتگو بر سر افزایش را انتخاب می کنند.
• مذاکرات دو جانبه می تواند منجر به چارچوب های مشترک تجارت ، ایجاد استانداردهای صنعتی سبز یا همکاری در مکانیسم های تنظیم مرز کربن شود. چنین اقداماتی باعث می شود هر دو اقتصاد ضمن احترام به اهداف آب و هوا و پایداری ، رقابتی باشند.
• ایجاد پانل های تجاری مشترک اتحادیه اروپا و ایالات متحده برای پرداختن به اختلافات در یک چارچوب ساختاری و قانونی همچنین می تواند برای جلوگیری از جنگ های تجاری آینده و حفظ تمامیت روابط فراتر از اقیانوس اطلس باشد.

با این حال ، این سناریو تعاونی به شدت به چشم انداز سیاسی در ایالات متحده وابسته است ، به ویژه به تمایل دولت ترامپ برای تعادل حمایت از حمایت از دیپلماسی.

سناریوی حالت پایداری: مدیریت تنش بدون پارگی استراتژیک

• با وجود تنش ، اتحادیه اروپا و ایالات متحده ضرورت استراتژیک حفظ یک چارچوب تعاونی را تشخیص می دهند. مسائل تعرفه ای از طریق مذاکرات فنی و بدون وقفه سیاسی مهم است.
• حرکت آهسته اما پایدار به سمت استقلال انتخابی اروپا بدون شکستن اتحاد آتلانتیک و یک اختلال اقتصادی متوسط ​​، اما هیچ جنگ تجاری در مقیاس کامل وجود ندارد.
• راه اندازی مذاکرات خاص بخش (به عنوان مثال ، در مورد فناوری سبز ، محصولات دیجیتال) برای محافظت از صنایع بحرانی. نگهداری از اجلاس های منظم اتحادیه اروپا و ایالات متحده برای رسیدگی به اختلافات در حال ظهور زود هنگام.

سناریوی بدترین حالت: تعمیق بخش transatlantic

• اروپا می تواند با یک رویارویی عمیق تر با ایالات متحده با پیامدهای استراتژیک و سیاسی متعدد روبرو شود.

• اروپا ممکن است تصمیم بگیرد که تنوع تجاری را تسریع کند ، و ارتباط با شرکای کانادا (CETA) ، ژاپن (JEFTA) ، استرالیا ، هند یا Mercosur را تقویت کند. این امر باعث کاهش وابستگی به بازارهای ایالات متحده و ادعای یک سیاست تجاری خودمختار تر می شود.
• از نظر سیاسی ، این اختلاف ممکن است اختلاف بین کشورهای عضو آتلانتیک ، که به دنبال روابط نزدیک با ایالات متحده و دیگران – به ویژه فرانسه – هستند که از یک سیاست خارجی و اقتصادی مستقل تر و مستقل اتحادیه اروپا حمایت می کنند ، عمیق تر شود. اگر تعرفه ها به عنوان خصمانه یا یک طرفه تلقی شوند ، اروپا ممکن است فشار خود را به سمت “استقلال استراتژیک” ، از نظر اقتصادی و نظامی تقویت کند.
• تنش طولانی مدت می تواند اتحاد گسترده تر اتحادیه اروپا را تضعیف کند و بر همکاری در مورد چالش های جهانی مانند تغییرات آب و هوا ، تنظیم دیجیتال ، دفاع و سیاست چین تأثیر بگذارد.

پایان

بازگرداندن تعرفه های ایالات متحده تحت دولت ترامپ اروپا را در یک چهارراه قرار می دهد: فشار حمایت گرایانه را بپذیرید یا نقش خود را به عنوان یک بازیگر اقتصادی جهانی با دستور کار خود تأیید کنید. پاسخ اندازه گیری شده اما استراتژیک اتحادیه اروپا نشان دهنده هدف آن برای جلوگیری از رویارویی است ، در حالی که تمام گزینه ها را در جدول نگه می دارد.

چند ماه آینده بسیار مهم خواهد بود. این که آیا اروپا و ایالات متحده شریک زندگی باقی مانده یا از هم جدا می شوند ، به توانایی آنها در تعادل منافع ملی با منافع بیشتر وحدت فراتر از اقیانوس اطلس بستگی دارد. در دنیای فزاینده چند قطبی ، هر دو بازیگر می توانند از همکاری بیشتر از درگیری بهره مند شوند.