آنچه به عنوان یک پاکسازی معنوی شروع شد به یک پاکسازی دستگاه گوارش تبدیل شد. در ژانویه سال 2025 ، هفت نفر در اروپا پس از ریختن یا پاشیدن خود با آب مقدس که از چاه مقدس اتیوپی آورده شده بودند ، با وبا به هم آمدند.
به نظر می رسد که آب مقدس با مقاوم در برابر مواد مخدر در حال غرق شدن بود وبا باکتریها
یک تجربه معنوی ناخواسته
فکر نمی کنید یک بطری آب مقدس بتواند بیماری را به همراه داشته باشد. این برکت ، برکت ، تکریم ، برخی حتی می گویند قدرت شفابخش دارد. اما به نظر نمی رسد که این باکتری ها به هیچ یک از این موارد اهمیت زیادی دهند. در اوایل سال 2025 ، هفت نفر در اروپا با پاتوژن از یک مکان مقدس در اتیوپی منعقد شدند. برای چهار نفر از آنها ، بیماری – وبا – بدون ترک خاک اروپا به دست آمد.
این نکته جالب توجه بود زیرا اروپا معمولاً کمتر از ده ها مورد وبا در سال کمتر می شود. در این حالت ، وبا ، یک بیماری که به طور معمول با آب آلوده در کشورهای در حال توسعه همراه است ، از طریق یک کانال پشتی راه خود را به بیمارستان های اروپایی پیدا کرده بود: فداکاری.
این شیوع از منطقه Amhara اتیوپی وارد شد. از اواسط سال 2012 ، اتیوپی با یک بحران گسترده وبا ، با بیش از 58،000 مورد گزارش شده و بیش از 700 کشته تا اوایل سال 2025 مبارزه کرده است.
اما Amhara همچنین میزبان برمل جورجیس است ، یک چاه مقدس و محترم که زائرانی را به دنبال بهبودی معنوی و جسمی به دنبال دارد. در کلیسای ارتدکس اتیوپی Tewahedo ، آب مقدس – معروف به تسکل – اعتقاد بر این است که این قدرت را دارد که شیاطین و بیماری ها را درمان کند. زائران غالباً در این آب مصرف یا غسل می کنند و اغلب آن را به خانه می برند و به خواص درمانی آن اعتقاد دارند.
ظاهراً وبا راهی این چاه شد و آب را آلوده کرد. سه نفر از هفت نفری که وبا گرفتند به اتیوپی سفر کردند. با این حال ، چهار نفر دیگر این کار را نکردند. درعوض ، آنها به احتمال زیاد با نوشیدن یا پاشیدن آب مقدس آلوده که شخص دیگری از اتیوپی بازگرداند ، آلوده شدند. دو نفر از گردشگران نیاز به مراقبت های ویژه داشتند ، اما خوشبختانه همه به خوبی بهبود یافتند.
ایمان و علم
آب مقدس قرن ها مورد احترام قرار گرفته است. اما در دنیای میکروبی ، حتی مقدس ترین مایع می تواند خطرات پنهان را به همراه داشته باشد. این داستان به معنای انتقاد از ایمان نیست ، اما این نشانه این است که اعتقادات مذهبی و نظارت بر بیماری های مدرن باید بیشتر هماهنگ باشد. شیوه های مقدس می تواند با بهداشت عمومی همزیستی باشد – اما تنها در صورتی که خطرات را تصدیق کنیم و برای کاهش آنها با هم کار کنیم.
این بدان معنی است که ایمان و میکروبیولوژی باید با یکدیگر صحبت کنند ، به خصوص در عصری که یک بطری آب می تواند قاره ها را در یک کیسه حمل حرکت کند. عفونت ها دیگر به مرزها احترام نمی گذارند ، و مؤمنان باید از این امر آگاه باشند. پاتوژن ها به اعتقاد احترام نمی گذارند ، و شیوه های مقدس در برابر آلودگی مصون نیستند.
رهبران مذهبی همچنین می توانند با هدایت جوامع خود برای انجام ایمان ایمان – ترویج آیین های بهداشتی ، دلسردی از مصرف آب مقدس درمان نشده و همکاری با مقامات بهداشتی برای گسترش اطلاعات دقیق ، نقش مهمی در بهداشت عمومی داشته باشند.
مطالعه بود منتشر شده در مجله ژورروس یوروبشر
