Buenos Aires – در مباحث مربوط به استقلال استراتژیک اروپا ، آمریکای لاتین مفقود شده یا به طور اتفاقی در ساختار مبهم “جنوب جهانی” قرار می گیرد. اروپایی ها نقش اساسی در شکل دادن به این مفهوم داشتند ، چارچوبی که ممکن است در دوران جنگ پس از جنگ ارتباط برقرار کند ، اما اکنون تخیل استراتژیک را محدود می کند و پتانسیل های آمریکای لاتین را به عنوان یک شریک تثبیت کننده برای اروپا و غرب گسترده تر مبهم می کند.
اروپا نتوانسته است آمریکای لاتین را به عنوان بخشی از استراتژی امنیتی و دفاعی خود درج کند و در عوض ابعاد اجتماعی و فرهنگی روابط را در اولویت قرار دهد. متوقف شده توافق نامه، ترجیح رویکردهای دو جانبه ، حمایت از تعهدات همکاری و عدم وجود دیدگاه جامع ، خلاء ایجاد کرده است – یکی به طور فزاینده ای توسط چین ، روسیه و ایران پر شده است. این ملل نه تنها تأثیرگذاری در ایجاد بلکه به طور فعال از آن برای به چالش کشیدن منافع غربی استفاده می کنند.
در 15 ژوئیه ، دبیرکل ناتو مارک روت هشدار داده شده از واشنگتن که برزیل به همراه اعضای دیگر BRICS چین و هند می توانند در صورت عدم فشار ولادیمیر پوتین برای جلوگیری از جنگ در اوکراین ، با تحریم های ثانویه از ایالات متحده روبرو شوند. تنش ها با کلمبیا ، ناتو پدید آمد شریک جهانی از سال 2017 ، هنگامی که در تاریخ 16 ژوئیه ، رئیس جمهور گوستاوو پترو از مشارکت کشورش با این بلوک در طول اجلاس در غزه در بوگوتا سؤال کرد. بیان “ما باید ناتو را ترک کنیم ؛ راه دیگری وجود ندارد.”
اصطکاک های اخیر ، اروپا هنوز هم تا حد زیادی آمریکای لاتین را از طریق لنز کمک های توسعه ، برنامه های دموکراتیک سازی ، اهداف خوب لیبرال و حفاظت از محیط زیست می بیند. از دیدگاه امنیتی ، این منطقه در درجه اول با قاچاق مواد مخدر ، قاچاق منابع انسانی و طبیعی ، نقض حقوق بشر و مهاجرت همراه است. در حالی که این نگرانی ها واقعی است ، آنها این واقعیت را تحت الشعاع قرار می دهند که آمریکای لاتین همچنان آنچه را که غرب به بیشترین نیاز دارد ارائه می دهد: ثبات ، منابع و علایق مشترک.
وضوح استراتژیک مستلزم حرکت به سمت یک همکاری امنیتی واقعی بین اروپا و آمریکای لاتین است: وقت آن است که یک اتحاد تجدید پذیر تجدید پذیر را در نظر بگیریم.
احیای یک رابطه دیرینه
این نخستین نقش فراملی منطقه نخواهد بود. در طول هر دو جنگ جهانی ، آمریکای لاتین از متفقین با مواد غذایی ، مواد اولیه و گشت های دریایی در سراسر اقیانوس اطلس جنوبی حمایت کرد. برزیل ، آرژانتین ، اروگوئه و شیلی تجهیزات پروتئینی بحرانی را تهیه کردند و به امنیت خطوط حمل و نقل کلیدی کمک کردند. برزیل همچنین سربازان را به تئاتر اروپا فرستاد.
سپس ، آمریکای لاتین به عنوان یک شریک استراتژیک دیده می شد. امروز ، ابتکار اصلی اروپا برای آمریکای لاتین ، دروازه جهانی، بر توسعه متمرکز است ، نه دفاع. اگر واقعاً استقلال استراتژیک بخواهد ، اروپا باید آمریکای لاتین را نه به عنوان بخشی از جنوب جهانی بلکه به عنوان یک بازیگر همکار اقیانوس اطلس بشناسد. این به معنای ایجاد یک برنامه واقعی برای همکاری های دفاعی و امنیتی ، به ویژه در اقیانوس اطلس جنوبی است.
ابتکارات محدود ، مانند هماهنگی دریایی با کلمبیا، بسیار کوتاه یک رویکرد قوی تر نیاز به تعامل تجدید شده از شرکای سنتی مانند آلمان ، فرانسه ، انگلیس ، ایتالیا و پرتغال خواهد داشت. اسپانیا ، زمانی که یک پل دیپلماتیک به منطقه بود ، تأثیر خود را دیده است محو شدن در مناطقی مانند فروش اسلحه.
اگر غرب در مورد کاهش وابستگی به رژیم های اقتدارگرا جدی است ، باید آمریکای لاتین ، به ویژه برای امنیت انرژی را درگیر کند و از تحولات جدید نفتی دریایی و ذخایر شیل استفاده کند. این منطقه همچنین منبع اصلی لیتیوم ، مس ، هیدروکربن ها و زمین های نادر، و تولید کننده برتر کشاورزیبشر
اگر استقلال استراتژیک به معنای ، برای اروپا ، نقش بیشتری در دفاع از اروپا در محدوده ناتو – اما با هویت خاص خود ، توانایی های نظامی و توانایی مانور مستقل در بحران های خاص – پس از آن آمریکای لاتین باید منبع اصلی حمایت آن برای حفظ آن استراتژی باشد.
یک منظره ژئوپلیتیکی در حال تغییر
سیگنال های ژئوپلیتیکی اخیر باید به عنوان یک هشدار دهنده عمل کنند. آموزه مونرو مرده است ، و واکنش های آمریکای لاتین به جنگ در اوکراین ناراحتی روزافزون از روایت های غربی را نشان می دهد. برخی از دولت ها ناتو را به دلیل درگیری مقصر دانستند. برخی دیگر در صورت حمایت از اوکراین از قصاص روسیه می ترسیدند. روسی کمپین های اطلاعاتی رسانه های محلی و جامعه مدنی را هدف قرار داده اند ، روایت های ضد غربی را تقویت می کنند و روسیه به دنبال اتحاد با رژیم های استبدادی در منطقه مانند ونزوئلا ، کوبا و نیکاراگوئه بوده است. لفاظی بریکس از یک نظم بین المللی جایگزین ، در محافل تصمیم گیری و مؤسسات دانشگاهی به دست می آید.
با این روند در حال حرکت ، چین تبدیل شده است به طور فزاینده ای فعال است در منطقه ، تأثیر طولانی مدت از طریق زیرساخت ها ، تجارت ، فناوری و فروش اسلحه را دنبال می کند. حدود 22 آمریکای لاتین و کارائیب بخشی از غول آسیا هستند ابتکار کمربند و جادهبشر ایران بی سر و صدا در حال بازسازی شبکه های مخفی برای عملیات نامتقارن است. حضور این ملل نمادین نیست – در حال گسترش است ، هماهنگوت مزاحمبشر
علاوه بر این ، دو مورد از نقاط اصلی خفگی دریایی آمریکا – گذرگاه شمال غربی وت کانال پاناما– به طور فزاینده ای آسیب پذیر هستند. این تنگه ماژلان و گذرگاه دریک را به عنوان آخرین نقاط آزاد و باز خفگی در نیمکره غربی ترک می کند. در هر درگیری در آینده ، این راهروهای مهم دریایی می توانند برای تأمین خطوط ارتباطی جهانی دریای جهانی ضروری باشند.
تنظیم مجدد استراتژیک
آرژانتین از این امر آگاه است و اصلاحات دفاعی اخیر این کشور منعکس کننده یک تغییر بالقوه است. پیشنهاد آن برای تبدیل شدن به شریک جهانی ناتوبا مشارکت در نیروهای دریایی ترکیبیوت نوسازی نظامی با فناوری غربی همه نشانه یک هدف واضح است: برای نگه داشتن مخروط جنوبی و اقیانوس اطلس جنوبی تا حد امکان باز و ایمن.
در جهانی که با رقابت سیستمی و نفوذ بحث برانگیز شکل می گیرد ، غرب نمی تواند تکه تکه شود. وحدت transatlantic یادگار گذشته نیست – این یک پایه و اساس ضروری برای آینده است. شناخت آمریکای لاتین به عنوان یک بازیگر استراتژیک ، یک عمل سخاوت نیست ، بلکه از شفافیت ژئوپلیتیکی است.
برای عمل به این شناخت ، اروپا باید یک نقشه راه استراتژیک برای تعامل بسازد-یکی از همکاری های توسعه ای که شامل ابتکارات مشخص در دفاع ، اشتراک اطلاعات ، آموزش مشترک و امنیت دریایی است. پایتخت های کلیدی باید فرستاده های ویژه ای را برای امور امنیتی در منطقه تعیین کرده و روابط با کشورهای آمریکای لاتین را که قبلاً با استانداردهای دفاعی غربی هماهنگ بودند ، عمیق تر کند. اروپا همچنین باید برای تأمین دسترسی به مواد معدنی بحرانی-مانند لیتیوم ، زمین های نادر و مس-از طریق مشارکتهای پایدار و بلند مدت که به نفع هر دو طرف است ، سرمایه گذاری کند.
گسترش دیالوگ های نهادی ، تقویت زیرساخت های منطقه ای و حمایت از ادغام آمریکای لاتین در چارچوب های امنیتی یو-اقیانوس اطلس نه تنها وضعیت جهانی اروپا را تقویت می کند بلکه به اطمینان از اقیانوس اطلس در دوره رشد نوسانات ژئوپلیتیکی کمک می کند.
درباره نویسنده
گردان
زمان خواندن: 4 دقایقی
Battaleme دبیر امور بین الملل دفاع در وزارت دفاع آرژانتین است ، موضعی که وی از دسامبر سال 2023 در اختیار داشت. پیش از این ، وی از سال 2019-23 به عنوان مدیر دانشگاهی شورای آرژانتین برای روابط بین الملل (CARI) فعالیت داشت.
برچسب ها: دفاعبا اتحادیه اروپابا اتحادیه اروپا-لاتین آمریکا و کارائیببا امنیت
هرگونه نظر بیان شده در این قطعه لزوماً منعکس کننده این موارد نیست فصلنامه آمریکا یا ناشران آن
