در سال 2024 ، انجمن اروپا برای مطالعه چاقی (EASO) منتشر کرد چارچوب به روز شده برای طبقه بندی چاقی که تشخیص می دهد استفاده از BMI ابزاری محدود در تعریف شرایط است.
ابزار جدید این سازمان و هدف آن از ترویج “درمان جامع چاقی با ترکیب اجزای آنتروپومتریک و بالینی در تعریف چاقی” خواستار ترکیب BMI با اندازه گیری دور کمر به ارتفاع و ارزیابی سایر شرایط جسمی یا روانی با همدستان برای تعریف چاقی است.
و در حالی که هدف محققان EASO بهبود مدیریت چاقی از طریق درمان شخصی مشابه با سایر بیماریهای مزمن بود ، نتایج تأثیر دیگری داشت.
محققان دانشکده پزشکی آدلسون در دانشگاه آریل ، آریل ، اسرائیل ، دریافتند که تقریباً از هر 5 آمریکایی قبلاً اضافه وزن در نظر گرفته شده بودند ، در صورت ارزیابی مطابق دستورالعمل های جدید EASO ، اکنون به عنوان چاق طبقه بندی می شوند. نتایج آنها ماه گذشته در منتشر شد سالانه طب داخلیبشر
این افراد با وجود اندازه گیری BMI پایین تر ، با خطرات جدی سلامتی از جمله فشار خون بالا ، دیابت ، بیماری های قلبی و موارد دیگر روبرو هستند. نویسنده اصلی مطالعه اسرائیل ، Orna Reges ، دکترا ، اپیدمیولوژیست و مدیر آزمایشگاه تحقیقاتی Epi-Cardio در مدرسه آدلسون ، گفت: این نظرسنجی نشان می دهد که این افراد و دیگران مانند آنها ممکن است از مراقبت های شخصی تر پیگیری کنند.
Reges گفت: “از آنجا که اکنون بیش از نیمی از افراد دارای اضافه وزن به عنوان زندگی با چاقی طبقه بندی شده اند و در معرض خطر مرگ و میر قرار دارند ، بررسی این مسئله ضروری است که آیا آنها ممکن است از درمان های هدفمند بهره مند شوند.” “مطالعات بیشتری برای حمایت از این یافته ها ، امکان درمان شخصی چاقی و کمک به کاهش عوارض و مرگ و میر ناشی از چاقی لازم است.”
پیامدهای مربوط به عمل بالینی روزمره
Dympna Gallagher ، EDD ، استاد پزشکی تغذیه ای در دانشکده پزشکان و جراحان دانشگاه کلمبیا و جراحان و همکار مرکز تحقیقات چاقی تغذیه نیویورک در دانشگاه کلمبیا ، نیویورک سیتی ، گفت: مطالعه آدلسون “کار بسیار خوبی را در نشان داده است که در آن قرار دارد (چارچوب جدید Easo) دارای شایستگی است.”
وی خاطرنشان کرد: در ارزیابی پیامدهای مطالعه آدلسون ، سؤال بعدی که باید بپرسید این است که آیا همه افراد در محدوده چاقی دارای عوارض جانبی هستند و هشدار می دهند که لزوماً اینگونه نیست.
وی گفت: “کسانی هستند که یکی دارند ، اما شاید این تهدید کننده زندگی نباشد. کسانی هستند که چندین نفر دارند.” “به طور معمول ، مفهوم غالب خطر در افرادی که وزن طبیعی دارند بسیار کمتر است. با این حال ، افرادی نیز وجود دارند که در آن دسته از وزن طبیعی قرار می گیرند که عوامل خطر دارند – به عنوان مثال ، افرادی که دارای وزن طبیعی هستند ، اما برای وزن خود ، ممکن است نسبت به وزن خود چربی بیش از حد داشته باشند.”
در این زمینه که گالاگر گفت پزشکان می توانند از چارچوب جدید EASO و نشانگر افزایش افراد در معرض خطر استفاده کنند ، همانطور که توسط مطالعه دانشگاه آریل به افراد “پرچم قرمز” اشاره شده است که باید با حساسیت بیشتری نظارت کنند.
گالاگر تفاوت بین استفاده از مطالعه EASO از نسبت کمر به ارتفاع و نسبت کمر به لگن را برجسته کرد ، که بیشتر در ادبیات چاقی شناخته شده است.
گالاگر گفت: “نسبت کمر به ارتفاع سعی در توزیع چربی دارد. هرچه دور کمر نسبت به قد شما باشد ، احتمال اینکه شما چربی احشایی داشته باشید یا چربی هایی که به صورت درون شکمی جمع می شوند ، بیشتر باشد که با افزایش خطر میزان متابولیک همراه است.” “اگر شکم خود را بچسبانید ، لایه بیرونی چربی زیر جلدی است ، که دقیقاً در زیر پوست قرار دارد. در داخل آن یک لایه عضله ، عضله شکم شما است و سپس در داخل آن با تمام اندام های شما چربی بیشتری است که ما از آن به عنوان بافت چربی احشایی یاد می کنیم.”
بافت چربی زیر جلدی و احشایی متابولیک دو نوع چربی مختلف است و بافت چربی احشایی با خطر متابولیک بسیار بیشتر همراه است.
از نظر پزشکان مراقبت های اولیه و سایر پزشکان که این داده ها را در کار روزانه خود به کار می برند ، گالاگر گفت که این چارچوب باید یک آسانسور نسبتاً آسان برای پزشکان باشد و سپس می تواند برای تعیین نشانه ای برای پیگیری های بالینی استفاده شود.
اندازه گیری ها را می توان به راحتی در مطب پزشک انجام داد. بنابراین ، درست در آنجا ، گالاگر گفت: “پزشک می تواند این حس را پیدا کند ، خوب ، چه عوامل خطر این شخص ممکن است داشته باشد.”
اجازه ندهید که کامل دشمن خوب باشد
Nathaniel Villanueva ، MD ، که بیماران باریاتریک را در موسسه جراحی پلاستیک در بورلی هیلز ، کالیفرنیا معالجه می کند ، گفت: در حالی که ارزیابی های مبتنی بر انسان شناسی کامل نیست ، چارچوب جدید EASO بهبود هشدار چاقی و شرایط مرتبط با آن است.
وی گفت: “اگرچه این مطالعات هرگز با استفاده از چند اندازه گیری و وزن برای تعیین پیش آگهی طولانی مدت مربوط به وزن بدن و چاقی ، هرگز کاملاً دقیق نخواهد بود ، اما این یک حرکت در جهت درست است که نه فقط از BMI در طبقه بندی چاقی استفاده نکنید.”
وی گفت ، افرادی با BMI بالا اما همچنین تراکم عضلات بالاتر و چربی تحتانی بدن وجود دارند که باید به عنوان چاق طبقه بندی شوند. در عین حال ، کسانی که BMI مناسب و معقول دارند اما با نسبت کمر به ارتفاع بیشتر از 0.5 وجود دارد که این یک شاخص مهم از درصد چربی بدن بالاتر است.
ویلانوا افزود: “گنجاندن عوارض جانبی مانند فشار خون بالا و دیابت ، که به طور قابل توجهی با درصد چربی بدن نیز همراه است ، باعث می شود این مقیاس بسیار دقیق تر و پیش بینی کننده بهتری برای سلامت طولانی مدت و پیش آگهی در درمان و مدیریت چاقی باشد.”
با توجه به این عوامل ، ویلانوا با این ارزیابی موافقت كرد كه استفاده از این چارچوب در عمل بالینی به اطمینان حاصل می شود كه افرادی كه ممكن است نیاز به درمان داشته باشند ، از طریق ترک های تشخیصی قرار نمی گیرند.
وی گفت: “این فرصت را برای شناسایی افرادی که قبلاً در معرض خطر بیشتری قرار نگرفتند ، برای آگاهی از آنها و راهنمایی آنها به منظور کاهش خطر مشکلات بهداشتی طولانی مدت مرتبط با چاقی ، باز می کند.”
