جمهوری اسلامی با پیامدهای ثبات منطقه ای ، پاسخ ایالات متحده به حملات جدید حوثی ها را با دقت تماشا خواهد کرد.
این کمپین که ماه گذشته توسط اسرائیل علیه برنامه هسته ای ایران انجام شد ، توسط همه نشانه ها ، یک شاهکار دیدنی از قدرت نظامی و برنامه ریزی استراتژیک بود. اما نقشی که ایالات متحده ایفا کرده است نمی تواند بیش از حد مورد استفاده قرار گیرد. درگیری آمریکا به طرز چشمگیری خسارات وارده به تسهیلات کلیدی ایران را مانند فوردوو افزایش داد – این که باعث می شد اسرائیل به تنهایی دشوار و بالقوه پر هزینه باشد.
اما تصمیم رئیس جمهور ترامپ برای پیوستن “عملیات در حال افزایش شیر“و آن را به یک پایان اوج تبدیل کرد ، صرفاً یک موفقیت مهم سیاست خارجی برای واشنگتن نبود. این همچنین نشانه ای از اطمینان از متفقین عرب آمریکا بود که در سالهای اخیر شروع به محافظت از شرط های استراتژیک خود کرده بودند.
پس از سالها متعادل کردن مواضع خود بین ایالات متحده و چین و با دقت در روابط با جمهوری اسلامی ، این کشورها دوباره کشف کردند که هیچ جایگزینی واقعی برای رهبری آمریکا وجود ندارد. در پایان روز ، خاورمیانه قبل از هر چیز در مورد بقا و تنها در حدود 5G ، AI یا سایر فناوری ها و مزایای تجاری است.
“جنگ دوازده روزه” رژیم ایران را بر روی شاخهای یک معضل رها کرده است. جمهوری اسلامی در تاریخ 46 ساله خود در ضعیف ترین نقطه خود قرار دارد و باید بهترین راه را برای اطمینان از بقای آن تعیین کند. ایران ناامید به گروه بندی مجدد و بازیابی برخی از اهرم های منطقه ای خود ، گزینه های کمی گرانبها دارد. بارزترین آنها این است که به آخرین ایستاده متحد خود ، رژیم Rogue Houthi در یمن مراجعه کنید.
جای تعجب نیست که روزهای اخیر دیده شده است از سرگیری حملات در حمل و نقل دریای سرخ توسط حوثی ها. هفته گذشته ، حوثی ها دو کشتی تجاری را غرق کردند ، دریاهای جادویی و ابدیت ج، کشته شدن سه نفر از خدمه دوم. و در پی آن حملات ، تحلیلگران اعتقاد داشتن اینکه پروکسی ایرانی حتی جسارت بیشتری پیدا کرده است.
که به نوبه خود نشان می دهد که آتشک شکننده با چکش زدن حوثی ها در ماه مه توسط دولت ترامپ ممکن است چیزی از گذشته باشد. همچنین این یک آزمایش واضح برای رژیم ایران است. سؤال اساسی تهران اکنون از خود می پرسد این است که آیا مداخله ژوئن آمریکا نشانه رویکرد جدید و قاطع تر ایالات متحده است یا به سادگی یک ناهنجاری است. و هیچ راه بهتری برای آنها برای سنجش عزم آمریکایی وجود ندارد تا اینکه با تشویق متحدین یمنی خود برای از سرگیری خصومت در امتداد آبراههای باب المنداب.
چگونه ایالات متحده و شرکای منطقه ای آن پاسخ دادن بسیاری از موارد را برای رهبری ایران روشن می کند. به طور مستقیم ، جمهوری اسلامی به وضوح متعهد به دستیابی است سلاح هسته ای، اما در حال حاضر تقسیم شده است که آیا مسابقه پیش رو یا موقتاً برنامه خود را به دست می آوریم. عامل تعیین کننده در اینجا این خواهد بود که آیا ایالات متحده آماده است تا در پاسخ دوباره عمل کند.
بازیگران دیگر نیز از نزدیک تماشا می کنند. کشورهای منطقه ای ، پس از موفقیت های اسرائیل در برابر هر دو ، اکنون توسط پروکسی های ایرانی مانند حماس و حزب الله ، آزادانه تر نفس می کشند. با این حال ، آنها بدون شک نگران خواهند ماند که ، غایب جدی و پایدار بر این گروه ها و دیگران ، رژیم ایران به رویکرد آزمایش شده زمان خود باز خواهد گشت جنگ پروکسیبشر
این استراتژی پروکسی زمانی منبع تأثیر گسترده تهران در منطقه بود. اکنون ، در پی جنگ اخیر اسرائیل و ایران ، این پراکسی ها راهی برای اتحاد ایالات متحده به رهبری ایالات متحده در منطقه برای جلوگیری از بیشتر ، مهار و بازگرداندن رژیم ایران است. ما باید آن را بگیریم. و ما باید با حوثی ها شروع کنیم.
درباره نویسنده: eran ortal
سرتیپ ژنرال eran ortal (نیروهای دفاعی اسرائیل ، بازنشسته) یک محقق بازدید کننده در شورای سیاست خارجی آمریکا در واشنگتن دی سی است.
تصویر: DAVIDG40 / Shutterstock.com.
