کابل: پزشکان افغان هشدار می دهند که کاهش بودجه جدید خارجی ، آسیب پذیرترین کشور از مراقبت های بهداشتی کشور ، به ویژه در مناطق روستایی ، جایی که سازمان های مردم نهاد وابسته به کمک ها تنها ارائه دهندگان هستند ، محروم می کنند.
WHO هفته گذشته اعلام کرد که 206 مرکز درمانی در 28 استان افغانستان به دلیل عدم حمایت مالی یا به حالت تعلیق درآمده یا بسته شده اند.
حدود 200 کلینیک دیگر ، مراکز بهداشتی و تیم های بهداشتی و بهداشتی موبایل که در مناطق دور افتاده کشور فعالیت می کنند ، تا ژوئن بسته می شوند.
آژانس بهداشت سازمان ملل گفت: کمبود بودجه ، که در میان کاهش گسترده کمک های ایالات متحده از ژانویه به وجود می آید ، 1.8 میلیون افغان اضافی را بدون دسترسی به مراقبت های بهداشتی اولیه ترک می کند.
دکتر زوبیر سالجوقی ، پزشک بیمارستان منطقه ای هرات ، به عربی نیوز گفت: “بیمارستانهای بزرگ در پایتخت های استان در درجه اول توسط دولت اداره می شوند در حالی که بیشتر مراکز بهداشتی در مناطق روستایی توسط سازمان های غیردولتی با بودجه اهدا کنندگان مختلف اداره می شوند.”
بیشتر جمعیت روستایی نمی توانند برای معالجه به پایتخت های استانی یا شهرهای بزرگ سفر کنند. مراکز درمانی در مناطق دور افتاده نیز برای زنان بسیار مهم است ، به خصوص که حرکت آنها توسط دولت طالبان محدود شده است.
Saljuqi گفت: “اگر این مراکز درمانی کمک های مالی لازم را دریافت نکنند ، آنها حتی به مدت یک ماه نمی توانند عملکرد خود را ادامه دهند زیرا از حقوق کارمندان ، از طریق هزینه های در حال اجرا ، به داروها – همه توسط اهدا کنندگان ارائه می شود.”
“زنان در دوران بارداری با چالش های شدیدی روبرو خواهند شد و کودکان به دلیل سوء تغذیه یا بیماری های عفونی می توانند جان خود را از دست دهند.”
متوقف کردن کمک های ایالات متحده ، ضربه دیگری به وضعیت بشردوستانه افغانستان از زمان به دست آوردن طالبان در سال 2021 است. پس از فروپاشی رژیم تحت حمایت این کشور ، ایالات متحده سربازان خود را پس گرفت و همه پروژه ها را یک شبه پس از گذراندن میلیارد ها دلار در دو دهه عملیات نظامی و توسعه یخ زد.
بخش بهداشت و درمان افغانستان به بودجه اهدا کننده متکی است. تخمین های سازمان ملل نشان می دهد که هزینه های خارج از جیب و بودجه خارجی 97 درصد از کل هزینه های بهداشتی را تشکیل می دهد ، در حالی که کمک های دولت فقط 3 درصد را تشکیل می دهد.
دکتر احمد طارق ، که در یک مرکز بهداشت در منطقه قارغایی ، استان لاگمان فعالیت می کند ، گفت که تقریباً همه افراد در محله خود به این تسهیلات بستگی دارند.
وی به Arab Information گفت: “مردم در اینجا بسیار فقیر هستند. همه آنها کشاورز یا کارگر روزانه هستند. آنها نمی توانند به مرکز استان سفر کنند یا دارو بخرند.”
“تأسیسات کوچک ما به هر روز به ده ها بیمار کمک می کند ، زن و مرد ، کودکان و افراد مسن. آنها برای مشاوره OPD و همچنین واکسیناسیون می آیند و برخی از داروها را به صورت رایگان دریافت می کنند. اگر این برای این مرکز نبود ، بیشتر افراد از خدمات اساسی بهداشتی محروم می شدند.”
براساس داده های وزارت بهداشت افغانستان ، 72 درصد از جمعیت روستایی فاقد دسترسی به خدمات بهداشتی اولیه و ثانویه هستند.
از 400 منطقه این کشور ، تنها 93 نفر بیمارستان عملیاتی دارند و تقریباً 10 میلیون نفر در بیش از 20،000 روستا به خدمات درمانی اساسی محدود یا دسترسی ندارند.
دکتر محمد نظر ، پزشک بهداشت عمومی در کابل ، پیش بینی می کند که کمبود ناگهانی بودجه تحت رهبری ایالات متحده باعث ویرانی سیستم بهداشتی شکننده افغانستان ، که چندین دهه جنگ و تهاجم های شوروی و آمریکایی را تحمل کرده بود ، ویران خواهد شد.
وی گفت: “تقریباً تمام مراکز بهداشتی در مناطق روستایی توسط اهدا کنندگان و سازمان های بشردوستانه پشتیبانی می شوند.”
“ده ها تاسیسات بهداشتی در حال بسته شدن هستند ، این بدان معناست که بیشتر زنان ، کودکان ، افراد مسن ، آوارگان … دسترسی به خدمات اساسی بهداشتی ندارند و مرگ و میر ناشی از بیماری های قابل پیشگیری افزایش می یابد.”
