(قاهره ، Scidev.internet) پروژه های مهم آب در خاورمیانه پس از عقب نشینی بودجه از ایالات متحده و سایر اهدا کنندگان بین المللی ، با آینده ای نامشخص روبرو می شوند. Scidev.internet تحقیقات نشان داده است.
پروژه هایی با هدف تأمین آب برای نوشیدن و کشاورزی از جمله بالاترین اولویت ها برای کشورهایی مانند مراکش ، تونس ، مصر ، لبنان و اردن در مواجهه با فشارهای زیاد از تغییرات آب و هوا ، رشد جمعیت و درگیری منطقه ای هستند.
با این حال ، بسیاری از این پروژه ها به بودجه کشورهایی مانند ایالات متحده متکی هستند که قانونگذاران ماه گذشته 8 میلیارد دلار بسته کمک های خارجی را تصویب کردند پس از آنکه دولت رئیس جمهور دونالد ترامپ آژانس ایالات متحده برای توسعه بین المللی (USAID) را تعطیل کرد و اعلام کرد اخراج های گسترده.
در همین حال ، انگلیس قصد دارد بودجه کمک خود را 40 درصد کاهش دهد ، از 0.5 به 0.3 درصد درآمد ناخالص ملی از سال 2027 ، در حالی که فرانسه ، آلمان ، سوئیس و هلند نیز در حال کاهش کمک هستند.
ایسمام خاتیب ، یک متخصص بین المللی در توسعه پایدار ، توضیح می دهد: “ایالات متحده نزدیک به 40 درصد از کل کمک های بین المللی را فراهم می کند.”
|
روزنامه نگاری علمی را زنده نگه دارید Scidev.internet پوشش خبری علمی برنده جایزه را بصورت رایگان ارائه می دهد. ما برای ادامه کار به کمک های خوانندگان مانند شما متکی هستیم. امروز به Scidev.internet اهدا کنید |
||
|---|---|---|
“و اکنون 13 نفر از 17 کشور اصلی اهدا کننده از سال 2022 تعهدات خود را کاهش داده اند ، در نشانه ای واضح از روند نزولی که نشان دهنده یک بحران عمیق است که نیاز به اقدام استراتژیک توسط کشورهای گیرنده دارد.”
کارشناسان منطقه گفتند Scidev.internet این که موج کاهش ، تهدیدی مستقیم برای پروژه های آب برای آب شیرین کن ، استفاده مجدد و بهبود مدیریت است ، در زمانی که کشورهای عربی به طور فزاینده ای برای اجرای آنها به پشتیبانی نیاز دارند.
بحران اردن
اردن از جمله کشورهای دارای آب در جهان است. ولید صالح ، مسئول ارشد برنامه در دفتر منطقه ای برای شرق نزدیک و شمال آفریقای سازمان غذایی و کشاورزی سازمان ملل ، می گوید: “این باعث می شود هر پروژه آب جدید یک ضرورت استراتژیک باشد.”
میسون الزبی ، متخصص دیپلماسی آب و مسائل بین المللی آب و دبیرکل پیشین وزارت آب و آبیاری اردن ، می گوید Scidev.internet: “منابع آب طبیعی موجود برای 3 یا 4 میلیون نفر به سختی کافی است ، در حالی که جمعیت حدود 12 میلیون نفر است.
“این نتیجه امواج پی در پی جابجایی و پناهندگی از ابتدای قرن گذشته است که منجر به افزایش تقاضا برای آب شده است که بیش از توانایی های دولت است.”
USAID یکی از حامیان اصلی پروژه های آب در اردن ، به ویژه پروژه های زیرساختی برای کاهش از بین رفتن آب بود.
پروژه نمک زدایی و انتقال آب AQABA-AMMAN با پشتیبانی USAID ، که قرار است تا پایان سال 2028 به اتمام برسد ، برای تأمین نیازهای حدود 4 میلیون نفر طراحی شده است. این سالانه 300 متر مکعب آب نمک زدایی را از دریای سرخ در خلیج عقبه ، به امان و مناطق اطراف آن از طریق خط لوله 450 کیلومتری منتقل می کند.
با این حال ، بودجه برای این پروژه استراتژیک در نتیجه اشکال ایالات متحده کاهش یافته است و دولت اردن را وادار می کند تا از طریق مشارکت با سایر احزاب به دنبال گزینه های دیگر باشد.
داده های کمک های خارجی ایالات متحده نشان می دهد که پشتیبانی از بخش آب و فاضلاب اردن از حدود 115.6 میلیون دلار در سال 2023 به حدود 40 میلیون دلار در سال جاری کاهش یافته است.
میسون می افزاید: “این کمک یک تعهد بین المللی است که ناشی از بحران هایی است که در آن اردن درگیر نشده است ، مانند جنگ ، مهاجرت و تغییرات آب و هوایی.”
“از آنجا که بیشتر پروژه های آب حیاتی اردن تا حدی توسط اهدا کنندگان مانند آژانس های ایالات متحده و فرانسه تأمین می شود ، کاهش مداوم در بودجه ، پایداری این پروژه ها را تهدید می کند.”
متر آب لبنان
در لبنان ، بزرگترین چالش ، کمبود طبیعی آب نیست بلکه عدم وجود استراتژی های مؤثر برای مدیریت این منبع حیاتی است.
زیرساخت های پیری و وخامت شبکه به معنای از بین رفتن مقادیر زیادی از آب است.
برای پرداختن به این موضوع ، دولت لبنان چندین پروژه را با همکاری سازمان های بین المللی اجرا کرده است ، که مهمترین آنها 73.5 میلیون دلار فاضلاب و حفاظت از آب است پروژه دوره ای از سال 2021 تا 2027 ، تأمین شده توسط USAID.
این پروژه با هدف افزایش بهره وری از امکانات آب عمومی با نصب کنتورهای هوشمند ، آموزش پرسنل فنی و بهبود شفافیت صورتحساب انجام شده است. با این حال ، به گفته ال-آگر ، پس از تعلیق دولت ترامپ در پروژه های کمک های خارجی در اوایل سال جاری ، به طور ناگهانی متوقف شد و ایجاد بودجه و شکاف فنی ایجاد کرد که پر کردن منابع محلی دشوار است.
ال-آگر معتقد است که خروج سرمایه گذاران بین المللی “نه تنها بر پروژه های فناوری تأثیر می گذارد ، بلکه اعتماد عمومی به نهادها را نیز تضعیف می کند و توانایی دولت در جذب سرمایه گذاری های آینده را محدود می کند”.
وی افزود: “لبنان نه تنها از کمبود آب رنج می برد ، بلکه به دلیل عدم اراده سیاسی و حکمرانی خوب نیز رنج می برد. بودجه بین المللی پر کردن شکاف های حیاتی بود ، و عدم وجود آن اکنون هرگونه اصلاحات نهادی را به طور نامحدود در نظر می گیرد.”
بودجه جایگزین
در همین حال ، در مراکش ، اثرات کاهش بودجه توسط آژانس های توسعه بین المللی در برخی از پروژه های کوچک برای تأمین آب آشامیدنی در مناطق روستایی شروع به نمایش می کند.
با این حال ، محمد تافراتی ، روزنامه نگار و فعال محیط زیست مراکش می گوید که این کشور نه تنها برای ساخت تسهیلات و زیرساخت ها ، بلکه برای توسعه ظرفیت های نهادی و اجرای اصلاحات قانونی و اداری طولانی مدت از بودجه بین المللی استفاده کرده است.
او می گوید sciddev.internet: “مراکش می فهمد که بودجه دائمی نیست ، بنابراین به دنبال ادغام سرمایه گذاری آب در استراتژی های آب و هوایی خود است ، که این مزیت را در جذب بودجه از صندوق های آب و هوا و امور مالی بین المللی به آن می دهد.”
حسن ابول نج ، معاون رئیس انجمن آب خاورمیانه ، می گوید Scidev.internet: “برای بهره مندی از بودجه (بین المللی) ، پروژه ها باید برای خدمت به دستور کار آب و هوا طراحی شوند ، نه اینکه پروژه های زیرساختی سنتی با اصطلاحات زیست محیطی مجدداً بسته بندی شوند.”
وی همچنین به اهمیت بودجه عرب و آفریقا ، مانند صندوق کویت برای توسعه اقتصادی عرب ، بانک توسعه اسلامی و بانک توسعه آفریقا ، که از زیرساخت های انعطاف پذیر و کشاورزی هوشمندانه آب و هوا پشتیبانی می کنند ، اشاره می کند.
