سیمون دو بووار یکی از نویسندگان برجسته‌ی ادبیات فمینیستی در قرن بیستم بود که از پایه‌های نظریه فمینیسم برای خلق آثارش استفاده کرد. او در تاریخ ۷ ژانویه ۱۹۰۸ در پاریس به دنیا آمد و در سال ۱۹۸۶ از دنیا رفت. او از پیشینیان اندیشمندی همچون ویولت لیدوکوفسکی و سیمون دو بوییوار الهام گرفت و با کتاب‌هایش به نقد نابرابری جنسیتی پرداخت.
آثار او از جمله «دومین سکوت»، «خواهرهای همسایه» و «وجهه امرأه» از پیچیدگی‌های روابط بین زنان و مردان، نقد انحصارات جنسیتی و اجتماعی و برابری جنسیتی می‌گویند. شیوه نویسندگی دو بووار با خلق شخصیت‌های متمایز و عمیق و گسترش دادن نظریه‌های فمینیستی در آثارش توانست نه تنها ادبیات بلکه فرهنگ عمومی را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
آثار سیمون دو بووار از جا نفرت و توجیهات بسیاری برخوردارند. از یک سو فمینیست‌ها او را نمادی از امید برای تغییر وضعیت زنان در جوامع می‌دانند اما از سوی دیگر برخی او را به دلیل رویکردش درج انتقادات شدید ناظر بر مردان می‌انگارند.
“زنان از همین چیز آگاهند که یک زن هیچگاه مادر و همسر و زنی به تنهایی نیست”
اما با وجود این انتقادات، آثار دو بووار به عنوان یکی از نهادهای اصلی ادبیات فمینیستی به شمار می‌آیند و تاثیر بزرگی بر نظریه‌ها و جنبه‌های فرهنگی داشته‌اند.
سیمون دو بووار نه تنها با آثارش بلکه با نگرش منحصر به فرد و فلسفه شخصی‌اش نیز بر تعداد زیادی از نویسندگان و فعالان فمینیست تاثیر گذار بوده و همچنین در جنبش‌های ادبی و فمینیستی به نقش مهمی پرداخته است. او موفق به جایگاه ممتازی در عرصه ادبیات و فمینیسم جهانی رسید و از جایگاه بلندی در فرهنگ جهانی برخوردار است.
سیمون دو بووار با ارائه‌ی آنالیز‌های بصری و فضایی در آثارش، علاوه بر تأثیرش بر نظریه‌های فمینیستی، به معرفیِ روش‌های نوین در ادبیات نیز کمک بسزایی کرده است.
با ما در مرشدی همراه شوید، اثر دومین سکوت یکی از آثار برجسته اوست که از بزرگترین پایه‌های ادبیات فمینیستی محسوب می‌شود. تصویر بالا تزئینی است.
