به گفته دیپلمات ها و بیانیه های رسمی، پاکستان و افغانستان روز یکشنبه در دوحه برای تمدید و تعمیق آتش بس شکننده پس از بیش از یک هفته درگیری های مرگبار فرامرزی در امتداد مرز 1600 مایلی خود توافق کردند. به گفته منابع دیپلماتیک، مکث – با میانجیگری قطر با حمایت ترکیه – از 48 ساعت ابتدایی “تا پایان مذاکرات صلح آتی در دوحه” تمدید شد، زیرا هر دو دولت روندی را دنبال می‌کنند که تنش زدایی فوری را با جلسات راستی‌آزمایی برای نظارت بر پایبندی دنبال می‌کنند. مقامات می گویند که هدف این است که تبادل توپخانه و حملات هوایی را متوقف کند در حالی که طرفین به چرایی و چگونگی شعله ور شدن حملات برون مرزی و نحوه رسیدگی به حوادث آینده بپردازند.
وزارت خارجه قطر گفت که این مذاکرات باعث توقف فوری خصومت ها و چارچوبی برای جلسات بعدی شد. کابل یک تیم بلندپایه به رهبری ملا یعقوب مجاهد وزیر دفاع فرستاد. جزئیات هیئت پاکستان فاش نشده است. منابع آگاه از این برنامه‌ریزی گفتند که هر دو تیم قرار است روز شنبه وارد دوحه شوند و میانجی‌های قطری مذاکرات را تا آخر هفته باز نگه می‌دارند. ماموریت کمک سازمان ملل متحد در افغانستان از زمان شروع شعله ور شدن در 10 اکتبر حداقل 30 غیرنظامی کشته و صدها زخمی شده اند.
در سطح سیاسی، اسلام آباد این توقف را به عنوان بخشی از یک فشار بزرگتر برای مهار حملاتی که به تحریک طالبان پاکستان (TTP) و گروه های مرتبط با آن که از خاک افغانستان فعالیت می کنند نسبت می دهد، در نظر گرفت. شفقت علی خان، سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان در یک نشست هفتگی گفت که جزییات دستور کار دوحه قابل اشتراک‌گذاری نیست، اما به دلیل اظهارات عمومی در خارج از کشور به کابل انتقاد کرد و گفت: پاکستان اظهارات اخیر وزیر خارجه افغانستان در سفرش به هند را رد می‌کند که در آن تروریسم را نمی‌توان به عنوان چالش داخلی پاکستان به عنوان چالش داخلی نسبت داد. هر کشور واحدی.» خان افزود که سفرا در سمت های خود باقی می مانند و “تماس های دیپلماتیک منظم بین پاکستان و افغانستان ادامه دارد.” وی همچنین گفت که پاکستان از حق دفاع از خود استفاده کرده است و اقدامات “علیه مردم افغانستان” انجام نشده است، در حالی که مکث 48 ساعته به درخواست طالبان افغانستان اجرا شده است و پاکستان “به گفت‌وگو به عنوان تنها راه پیش رو معتقد است.”
شهباز شریف، نخست وزیر، روز پنجشنبه این مسیر دوگانه را تکرار کرد و گفت که پاکستان پس از نشان دادن خویشتن داری در برابر حملات مکرر مرزی به آن واکنش نشان داد، اما همچنان پذیرای گفت وگوها و یک راه حل مسالمت آمیز است. مقامات امنیتی پاکستان اواخر روز جمعه گفتند که ارتش عملیات هوایی را علیه مخفیگاه های مرتبط با جناح حافظ گل بهادر در مناطق مرزی افغانستان در مجاورت وزیرستان شمالی و جنوبی انجام داد و به دنبال آن یک توالی حمله مبتنی بر اطلاعات بر روی مواضع اضافی انجام داد. منابع نظامی ادعا کردند که بیش از 70 عضو گروه های مسلح از جمله فرماندهان ارشد و چندین بمب گذار انتحاری کشته شدند. آنها همچنین ادعا کردند که در طول آتش‌بس، چندین تلاش برای نفوذ از آن سوی مرز آغاز شد – اتهاماتی که مقامات افغان علناً تایید نکرده‌اند.
برای کابل، این پیام بر خویشتن داری و تعهد به عدم استفاده از قلمرو آن برای حملات به پاکستان تاکید کرده است. ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان پس از نشست دوحه گفت که هر دو طرف از هدف قرار دادن نیروهای امنیتی، غیرنظامیان یا زیرساخت های حیاتی یکدیگر خودداری خواهند کرد و کابل از گروه هایی که حملات علیه دولت پاکستان انجام می دهند، حمایت نخواهد کرد. او افزود که افغانستان «حق پاسخ به این تخلفات را برای خود محفوظ می‌دارد» اما به نیروها دستور داده شده تا «عملیات نظامی جدید را در این زمان متوقف کنند». اسلام آباد با ادعاهایی که در عملیات اخیر به غیرنظامیان حمله کرده است، مقابله کرد. عطاالله طرار وزیر اطلاعات گفت که نیروهای امنیتی اردوگاه‌های «تأیید شده» جنگجویان اسلام‌گرا را هدف قرار دادند و ادعای تلفات غیرنظامیان را رد کردند و گفت: «تمام گمانه‌زنی‌ها و ادعاهایی که در مورد هدف قرار دادن غیرنظامیان مطرح می‌شود، نادرست است و به منظور حمایت از گروه‌های تروریستی فعال از داخل افغانستان است.»
به گفته مقامات پاکستانی، آخرین دور خشونت شامل تبادل آتش شدید در امتداد راهروهای چمن و کرم و یک انفجار انتحاری در نزدیکی مرز افغانستان بود که به کشته شدن هفت سرباز پاکستانی انجامید. منابع پاکستانی گفتند که صبح روز پنجشنبه، مهاجمان گروه گل بهادر یک حمله انتحاری را به یک ایست بازرسی امنیتی در نزدیکی میرعلی انجام دادند که منجر به کشته شدن شش سرباز شد. آنها گزارش دادند که مهاجمان کشته شدند و یک عملیات متقابل یک پایگاه در داخل افغانستان را هدف قرار داد. کریکت بورد افغانستان با استناد به یک رویداد جداگانه، گفت که هشت نفر – از جمله سه بازیکن – در حمله پاکستان در پکتیکا کشته شدند و از یک رویداد T20I با پاکستان و سریلانکا خارج شدند.
مسیر دوحه بر اساس تلاش‌های مکرر از زمانی که طالبان قدرت را در سال 2021 به دست گرفتند، برای ترسیم خطوط قرمز و جلوگیری از شعله‌ور شدن آتش‌سوزی‌های محلی شکل گرفته است. پاکستان – یکی از حامیان اولیه طالبان پس از سال 2001 – اکنون با تهدیدی آشنا، اما پراکنده تر از سوی تحریک طالبان پاکستان و گروه های متحد آن مواجه است که به گفته ناظران مستقل، صدها حمله را در سال گذشته انجام داده اند. اختلافات بر سر حصار کشی، گشت زنی و تعیین دقیق خط دیورند در دوران استعمار بارها به تنش دامن زده است. میانجی ها امیدوارند که مکانیسم راستی آزمایی جدید و تعامل پایدار بتواند خطر محاسبه اشتباه را کاهش دهد، حفاظت غیرنظامیان را تقویت کند و شرایطی را برای بازگشت خانواده های آواره به مناطق مرزی تعیین کند.
هر دو طرف با انگیزه هایی روبرو هستند که در کوتاه مدت اسلحه ها را ساکت نگه دارند. اقتصاد پاکستان تحت فشار ناشی از تورم و نیازهای بازسازی به دنبال سیل است، در حالی که افغانستان که از نظر دیپلماتیک منزوی شده و تحت تحریم قرار گرفته است، به دنبال دسترسی بشردوستانه و تجارت از طریق بنادر پاکستان است. منابع نزدیک به روند دوحه می گویند موارد دستور کار احتمالی شامل به اشتراک گذاری اطلاعات علیه سلول های فرامرزی، رویه های استاندارد شده برای رسیدگی به نفوذ ادعایی، و خط تلفن برای رفع درگیری ها در عرض چند ساعت و نه چند روز است.
اینکه آیا مکث طولانی به یک ترتیب بادوام تبدیل می‌شود یا نه، به اجرا و راستی‌آزمایی بستگی دارد – حوزه‌هایی که ابتکارات قبلی در آنها شکست خورده است. مقام‌های افغان می‌گویند که آماده هستند تا در کنار خط خود پلیس کنند، اما اصرار دارند که مناطق غیرنظامی نباید هدف قرار گیرند و هر مکانیسمی باید به حاکمیت افغانستان احترام بگذارد. مقامات پاکستانی استدلال می کنند که بدون فشار مداوم بر شبکه های تحریک طالبان پاکستان و تسهیل کنندگان، حملات به سربازان و پلیس ادامه خواهد یافت. در حال حاضر، مرز متشنج است اما عمدتاً ساکت است زیرا هیئت‌ها در دوحه گرد هم می‌آیند و میانجی‌ها برای اقدامات اعتمادسازی فشار می‌آورند که می‌تواند یک توقف 48 ساعته را به کاهش پایدار خشونت تبدیل کند.
