هنگامی که ایالات متحده آخرین دسته از سربازان خود را از افغانستان در اوت 2021 بیرون کشید ، پایان این بود که بسیاری معتقدند یک جنگ پرهزینه و غیرقابل توصیف است. به مدت 20 سال ، ایالات متحده و متحدین آن فقط برای دیدن بازگشت طالبان افغانستان ، که پس از حملات 11 سپتامبر بیرون رانده شدند ، فقط برای دیدن بازگشت طالبان افغانستان هزینه کردند. درگیری ایالات متحده در افغانستان دوباره پاکستان را مورد توجه قرار داد زیرا واشنگتن به کمک اسلام آباد برای مبارزات انتخاباتی خود در کشور همسایه نیاز داشت.
علیرغم کسری اعتماد ، دولت های پی در پی ایالات متحده با توجه به موقعیت استراتژیک خود مجبور به همکاری با پاکستان بودند. اما هنگامی که ایالات متحده از افغانستان خارج شد ، روابط با پاکستان شروع به کاهش کرد. این تقریباً تکرار جهاد اول افغانستان بود که پس از شکست شوروی در افغانستان ، ایالات متحده پاکستان را به لورچ ترک کرد. واشنگتن تحریم های اقتصادی فلج کننده ای را بر پاکستان تحمیل کرد و این ترس ها را تقویت کرد که ایالات متحده هرگز نمی تواند شریک قابل اعتماد باشد.
وقتی ایالات متحده سربازان را از افغانستان خارج کرد ، اوضاع دوباره تاریک به نظر می رسید. رئیس جمهور جو بایدن ، زمانی که طرفدار قوی روابط نزدیک با پاکستان بود ، هرگز در دوره چهار ساله خود با هیچ یک از PM های پاکستانی صحبت نکرد. مبادلات سطح بالایی بین دو طرف وجود نداشت. و هنگامی که دونالد ترامپ در نوامبر سال گذشته در انتخابات پیروز شد ، بسیاری در پاکستان وجود داشتند که نگران این بودند که روابط با ایالات متحده با توجه به اولین سیاست ترامپ آمریکا بدتر شود. دوم ، بر خلاف گذشته ، پاکستان پیشنهاد کمی به ایالات متحده یا ایالات متحده داشت و ایالات متحده علاقه چندانی به منطقه نداشت.
در بین کارشناسان تقریباً اجماع وجود داشت که ترامپ 2.0 بیشتر همکاری استراتژیک خود را با هند تقویت می کند. پاکستان جایی در اولویت سیاست خارجی دولت ترامپ دیده نمی شد ، مگر در قلمرو امنیت و ضد تروریسم.
اما شش ماه از ریاست جمهوری ترامپ ، تمام این پیش بینی ها صاف افتادند. برخلاف پیش بینی ، ریاست جمهوری ترامپ حداقل در حال حاضر برای پاکستان مثبت بود. همه چیز از زمانی آغاز شد که پاکستان در اوت سال 2021 یکی از مغز متفکران بمباران گیت ابی در کابل را دستگیر و به ایالات متحده بازداشت کرد. ترامپ در طول انتخابات خود قول داده بود كه كسانی را كه در پشت بمبگذاری قرار دارد ، به عدالت برساند.
بسیاری از اینجا ممکن است از این واقعیت آگاه نباشند که هرگونه تلفات یک سرباز آمریکایی پیامدهای داخلی زیادی دارد. در گذشته ، انتخابات بر روی کیسه های بدن سربازان آمریکایی برنده و از دست می رفت. پاکستان به ترامپ کمک کرد تا قول انتخابات خود را برآورده کند. به همین دلیل بود که ترامپ از پاکستان در سخنرانی دوشیزه خود به کنگره ایالات متحده ستایش کرده بود.
این کمک اولیه پاکستان منجر به احیای تماس ها در سطح سازمان های اطلاعاتی و همچنین در سطح سیاسی شد. آنچه این دو کشور را حتی نزدیکتر کرد ، درگیری هند و پاک در ماه مه ، به دنبال حمله Pahalgam بود. در حالی که پاکستان نقش مثبت دولت ترامپ را در کارگزاری آتش بس تأیید می کرد ، هند ادعاهای ایالات متحده را به چالش می کشد. پاکستان ، برای اینکه بتواند در این زمینه بیشتر شود ، رئیس جمهور ترامپ را به دلیل رهبری شجاعانه و تلاش های صلح خود در شبه قاره معرفی کرد.
ناهار بی سابقه ای که به میزبانی رئیس جمهور ترامپ برای میدانی مارشال سید آسیم مویر در وسط جنگ ایران و اسرائیل برگزار شد ، تأکید کرد که پاکستان هنوز هم یک بازیکن کلیدی است که باید با آن حساب شود. این هند را ناراحت کرد زیرا سعی داشت رئیس ارتش پاکستان را به عنوان شر به تصویر بکشد. اما به نظر می رسد ترامپ به یک سد اهمیت می دهد.
این هفته گذشته ، وزیر امور خارجه آمریكا ماركو روبیو در اولین جلسه ساختار یافته بین دو طرف در طی چند سال میزبان وزیر امور خارجه اسحاق دار در وزارت امور خارجه بود. وزیر امور خارجه آمریكا از تلاشهای پاکستان برای مقابله با ترور و حفظ ثبات منطقه ای ، بسیار به خاطر ناراحتی دهلی نو ، ستایش كرد. در حالی که دار در واشنگتن بود ، رئیس ارتش در پکن جلساتی را با مقامات ارشد مدنی و نظامی چین برگزار می کرد. این نشان می دهد که تعادل ظریف پاکستان در تلاش است تا با قدرت های بزرگ حفظ کند. با توجه به آسیب پذیری های پاکستان و بسیاری از چالش های دیگر ، به نظر می رسد اسلام آباد کارت های خود را به خوبی بازی می کند.
