وبلاگ ها: زندگی از منچستر – تجاوز اسلام به اروپا | ایتان کوشنر

برای چندین دهه ، اروپا خود را به گهواره دموکراسی لیبرال ، حقوق بشر و حاکمیت سکولار افتخار کرد. با این حال ، امروز ، بخش هایی از همان اروپا در تلاشند تا از ارزش های لیبرال خود در مواجهه با حضور در حال رشد ، ادعایی و غالباً رادیکال ، دفاع کنند. این فقط مسئله مهاجرت یا چندفرهنگی نیست. این در مورد این است که آیا جوامع اروپایی می توانند از اصولی که هویت مدرن خود را در مواجهه با ایدئولوژی ها تعریف کرده اند ، حمایت کنند که اساساً آن اصول را رد می کنند.

یک تغییر جمعیتی و ایدئولوژیک

براساس پیش بینی های مرکز تحقیقات پیو ، جمعیت مسلمانان اروپا از 19.5 میلیون در سال 2010 به حدود 25.8 میلیون نفر در سال 2025 افزایش یافته است که تقریباً 7.5 ٪ از کل جمعیت اتحادیه اروپا را تشکیل می دهد. در کشورهایی مانند فرانسه (1 /9 ٪) ، سوئد (8.4 ٪) ، بلژیک (7.6 ٪) و آلمان (7 ٪) ، مسلمانان جمعیتی قابل توجه و به سرعت در حال رشد را تشکیل می دهند.

در بسیاری از شهرها ، این رشد همزمان با ظهور “جوامع موازی” است. به عنوان مثال:

• منطقه Molenbeek بروکسل ، لقب “پایتخت جهادی اروپا” ، محل اقامت چندین عاملی حملات تروریستی پاریس 2015 و بمب گذاری های بروکسل 2016 بود. خدمات امنیتی بلژیک این منطقه را به عنوان “منطقه بدون رفتن” برای ادغام توصیف کرده اند ، با شبکه های اسلامی رادیکال که در مساجد و نهادهای اجتماعی تعبیه شده اند.
• در سوئد ، محله هایی مانند Rinkeby و Rosengård شاهد افزایش نفوذ اسلامی و فعالیت باند بودند. گزارش های پلیس سوئد از سال 2023 بیش از 60 “حوزه آسیب پذیر” را شناسایی کرد که در آن نهادهای دولتی برای حفظ اقتدار تلاش می کنند.
• به گفته وزارت کشور فرانسه ، در فرانسه ، بیش از 150 “حساسیت urbaines” برای خطرات رادیکال سازی اسلام گرایانه پرچم گذاری شده است.

دولت های اروپایی در ابتدا با رادیکال سازی به عنوان یک مسئله اجرای قانون رفتار می کردند و نه یک ایدئولوژیک. اما جوانان نسل دوم و سوم-که هم از ریشه های اجدادی خود و هم در جوامع اروپایی بیگانه شده اند-به اهداف اصلی واعظان اسلامی تبدیل شده اند که سکولاریسم را رد می کنند و هنجارهای اجتماعی مبتنی بر شریعت را ترویج می کنند.

عقب نشینی اروپا لیبرال

پاسخ لیبرال اروپا اغلب مردد و تکه تکه شده است. بسیاری از دولتها که تحت تأثیر تاریخ استعمار ، ترس از بیگانه کردن اقلیت ها و تهدید به عنوان “اسلام هراسی” قرار گرفته اند ، سکولاریسم تحت فشار را تحت تأثیر قرار داده اند.

• فرانسه ، پس از سر و صدا در سال 2020 ، ساموئل پاتی ، مدرس مدرسه به دلیل نمایش کارتونهای چارلی ابدو ، مجدداً بر تعهد خود به لاسی (سکولاریسم) تأکید کرد. با این حال ، ارعاب اسلامی ادامه می یابد: در سال 2024 ، مقامات فرانسوی 7 مساجد و 19 انجمن مرتبط با شبکه های رادیکال را تعطیل کردند.
• آژانس اطلاعات داخلی آلمان (BFV) در سال 2023 گزارش داد كه بیش از 1450 مسجد و انجمن های اسلامی تحت نظارت قرار گرفته اند. با وجود این ، چندین گروه افراطی همچنان تحت پوشش خیریه های مذهبی فعالیت می کنند.
• سوئد ، که مدتها به عنوان قطب نما اخلاقی اروپا دیده می شود ، اکنون با خشونت رکورد درگیر است. تنها در سال 2022 ، 388 تیراندازی و 62 کشته وجود داشت که بسیاری از آنها به شبکه های باند رادیکال شده با ایدئولوژی های اسلامی گره خورده بودند. چندین سیاستمدار علناً اعتراف کرده اند که سیاست های ادغام “شکست خورده است”.

مؤسسات دولتی ، از جمله مدارس و دانشگاه ها ، اغلب از مقابله با فشار اسلامی جلوگیری می کنند. به عنوان مثال ، در انگلستان ، رسوایی “اسب تروجان” بیرمنگام تلاشهای سیستماتیک فعالان اسلامی را برای کنترل مدارس دولتی و تحمیل هنجارهای مذهبی ، از جمله تفکیک جنسیتی و تغییر برنامه درسی نشان داد.

پیامدهای جهانی: یک بلوک ژئوپلیتیکی جدید

مبارزات داخلی اروپا عواقب جهانی بسیار گسترده ای دارد:

حرکات اسلامگرایان: گروه های رادیکال در خاورمیانه و شمال آفریقا به طور فزاینده اروپا را نه به عنوان یک دشمن “صلیبی” بلکه به عنوان یک هدف نرم برای گسترش ایدئولوژیک می دانند. شبکه های اسلامی اروپایی غالباً با حرکاتی مانند اخوان المسلمین ، حزب UT-طاهر و واعظان سلفی که از طریق سیستم عامل های رسانه های اجتماعی پخش می شوند ، ارتباط برقرار می کنند.

تغییر اتحادها: ظهور دولت های پوپولیستی-ملی گرایانه بخش هایی از اروپا را با دولت های محافظه کار در ایالات متحده ، اسرائیل و اروپای شرقی تراز کرده و یک بلوک جدید با محوریت هویت فرهنگی و دفاع تمدن و نه جهانی گرایی لیبرال ایجاد کرده است. رهبران مانند ویکتور اوربان و جورجیا ملونی ایتالیا آشکارا اسلام گرایی را به عنوان یک تهدید تمدن وجودی قاب می کنند.

آزادی بیان تحت محاصره: از قتل عام چارلی ابدو (2015) گرفته تا قتل ساموئل پاتی (2020) و تهدیدهای مکرر مرگ علیه هنرمندان ، ناتوانی اروپا در محافظت از بیان آزاد در برابر ارعاب اسلامی ، گفتمان عمومی را سرد کرده است. در سال 2024 ، دانمارک و سوئد پس از فشار دیپلماتیک و تهدیدهای امنیتی داخلی ، سوخت های عمومی قرآن را محدود کردند-یک عقب نشینی اصلی نمادین از مطلق گرایی گفتار آزاد.

ظهور جمعیتی و سیاسی جوامع مسلمان در اروپا شروع به تغییر شکل اولویت های سیاست خارجی اروپا ، به ویژه در مورد اسرائیل و درگیری اسرائیل و فلسطین کرده است. این تغییر با ترکیبی از محاسبات انتخاباتی ، فشار سیاسی در سطح خیابان و ترازهای ایدئولوژیک که با موضع سنتی طرفدار اسرائیل اروپا در طول جنگ سرد متفاوت است ، هدایت می شود.

فشار انتخاباتی و سیاست داخلی

در کشورهایی مانند فرانسه ، بلژیک ، آلمان و هلند ، جوامع مسلمان بین 7 تا 10 ٪ از جمعیت را تشکیل می دهند – که اغلب در مراکز بزرگ شهری مانند پاریس ، بروکسل ، برلین و روتردام متمرکز شده اند. این جوامع به طور فزاینده ای از نظر سیاسی سازمان یافته شده اند ، و وزن انتخاباتی آنها باعث شده است که احزاب اصلی به مواضع اسرائیل و فلسطین حساس شوند:

• در فرانسه ، هر دو امانوئل ماکرون و دریایی لو پن اظهارات آشکار طرفدار اسرائیل را برای جلوگیری از بیگانگی حوزه های انتخابیه بزرگ مسلمان در مارسی و سین-سنسس دنیس تحسین کرده اند. دولت ماکرون بین محکوم کردن حماس و انتقاد از سیاست های اسرائیل در غزه ، به ویژه در درگیری 2024-2025 ، خط خوبی را طی کرده است.
• در بلژیک ، احزاب سبز و سوسیالیستی – که به شدت به رأی دهندگان مسلمان شهری وابسته هستند – مواضع جدی انتقادی در مورد اسرائیل اتخاذ کرده اند و منجر به درگیری های دیپلماتیک با اورشلیم می شوند. در سال 2024 ، بروکسل پس از آنكه اسرائیل اظهارات وزیران بلژیکی را متهم كرد ، آن را به “آپارتاید منظم” محکوم کرد ، سفیر خود را به یاد آورد.
• در آلمان ، جایی که حافظه هولوکاست یک بار حمایت غیرقابل توصیف از اسرائیل را لنگر می زد ، در حال رشد جوامع مسلمان و نسل جوان با روابط تاریخی ضعیف تر بحث عمومی را تغییر داده است. برلین با اعتراضات شدید طرفدار فلسطین روبرو شده است و منجر به لحن دیپلماتیک محتاط تر می شود. سیاست خیابانی و نگرانی های امنیتی.
• تظاهرات در مقیاس بزرگ طرفدار فلسطینی و طرفدار-هاما به یک ویژگی منظم پایتخت های اروپایی تبدیل شده است. در اکتبر 2023 و دوباره در ماه مه 2025 ، صدها هزار نفر در لندن ، پاریس ، برلین و آمستردام راهپیمایی کردند. دولت های اروپایی ، که نگران ناآرامی های داخلی هستند ، اغلب سیاست خارجی خود را برای کاهش تنش های داخلی تعدیل می کنند:
• حزب کارگر انگلستان، پس از به دست آوردن قدرت در سال 2024 ، تأخیر در ارتقاء روابط خود با اسرائیل ، با استناد به “ملاحظات انسجام خانگی”. سوئد ، که “فلسطین” را به رسمیت شناخت در سال 2014 ، نقش فزاینده ای را در سطح اتحادیه اروپا به عهده گرفته است و در سال 2025 به تحریم علیه شهرک های اسرائیل فشار آورده است – حرکتی که به طور گسترده برای رای دهندگان مسلمان در مالمو و استکهلم جذاب است.
• تغییرات نهادی در سطح اتحادیه اروپا. پارلمان اروپا شاهد افزایش نمایندگان مجلس از احزاب سبز ، سوسیالیستی و چپگرا با حوزه های انتخابیه مسلمان بوده است. این بلوک در تلاش برای قطعنامه های اتحادیه اروپا در محکوم کردن عملیات اسرائیل در غزه و خواستار تحریم در فروش اسلحه به اسرائیل مؤثر بوده است. در حالی که کمیسیون اروپا تقسیم شده است ، فشار تجمعی از سیاست داخلی و اتحادهای فراملی ، اتحادیه اروپا را به سمت موضع مقابله ای بیشتر بر اسرائیل کج می کند.
  

  ظهور دیپلماسی موازی

  جنبش های اسلامی در اروپا غالباً به عنوان بازیگران سیاست خارجی عمل می کنند و برای تأثیرگذاری بر تصمیمات شهرداری و ملی ، کمپین هایی را برگزار می کنند. در شهرهایی مانند بارسلونا ، اسلو و بروکسل ، شوراهای محلی قطعنامه هایی را تصویب کرده اند که خواستار تحریم یا تعلیق روابط با اسرائیل هستند. این اقدامات ، گرچه الزام آور نیست ، نشانگر تغییر عمیق فرهنگی و سیاسی است که دولت های اروپایی نمی توانند از آن چشم پوشی کنند.

ظهور اسلام و تأثیر آن بر سیاست های اروپایی نسبت به اسرائیل

• در فرانسه ، هر دو امانوئل ماکرون و Marine Le Pen اظهارات آشکار طرفدار اسرائیل را برای جلوگیری از بیگانگی حوزه های انتخابیه بزرگ مسلمان در شهرهایی مانند مارسی و سین-سنسس دنیس تحسین کرده اند. دولت ماکرون بین محکوم کردن حماس و انتقاد از سیاست های اسرائیل در غزه ، به ویژه در درگیری 2024-2025 ، خط خوبی را طی کرده است.
• در بلژیک ، احزاب سبز و سوسیالیستی – که به شدت به رأی دهندگان مسلمان شهری وابسته هستند – مواضع جدی انتقادی در مورد اسرائیل اتخاذ کرده اند و منجر به درگیری های دیپلماتیک با اورشلیم می شوند. در سال 2024 ، بروکسل پس از آنكه اسرائیل اظهارات وزیران بلژیکی را متهم كرد ، آن را به “آپارتاید منظم” محکوم کرد ، سفیر خود را به یاد آورد.
• در آلمان ، جایی که حافظه هولوکاست یک بار حمایت غیرقابل توصیف از اسرائیل را لنگر می زد ، در حال رشد جوامع مسلمان (و نسل جوان با روابط تاریخی ضعیف تر) بحث عمومی را تغییر داده است. برلین با اعتراضات شدید طرفدار فلسطین روبرو شده است و منجر به لحن دیپلماتیک محتاط تر شده است.

بنابراین اروپا به کجا هدایت می شود؟

اروپا باید تصمیم بگیرد که چگونه ظهور اسلام در اروپا بر سیاست داخلی و خارجی اروپا تأثیر می گذارد. در حال حاضر جوامع مسلمان قدرت انتخاباتی قابل توجهی دارند ، به ویژه در مراکز شهری ، و سیاستمداران را وادار می کند که به عنوان مثال مواضع طرفدار اسرائیل را متوسط ​​یا دوباره ارزیابی کنند. اعتراضات گسترده طرفدار فلسطین ، تغییرات نهادی در پارلمان اروپا و قطعنامه های دولت محلی همگی اتحادیه اروپا را به سمت موضع مهم تر در مورد اسرائیل ، به ویژه در مورد سیاست غزه و حل و فصل سوق می دهند.

اروپا با یک انتخاب تاریخی روبرو است: مجدداً ارزشهای لیبرال دموکراتیک خود را تأیید کنید یا به این ارزشها اجازه دهید تحت فشارهای دوقلوی رادیکالیسم اسلامی و واکنش پوپولیستی از بین بروند. نتیجه نه تنها هویت اروپا بلکه روندهای سیاسی جهانی را برای ده ها سال شکل می دهد.

اتان کوشنر یک تاجر آمریکایی مستقر در اسرائیل است که به عنوان رئیس دموکرات های آمریکایی در اسرائیل (ADI) فعالیت می کند. یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در اسرائیل ، ADI با دفاع از سیاست هایی که برنامه سیاسی لیبرال را پیش می برند ، صدایی را برای رأی دهندگان لیبرال آمریکایی در اسرائیل فراهم می کند و با بسیج رای دهندگان ایالات متحده و اسرائیلی برای رای دادن به سیاستمداران که به عنوان دموکرات هایی که از جمله موضوعات خود هستند حمایت می کنند.