در ماه های آخر جنگ جهانی دوم ، هواپیماهای هوایی از یک فرودگاه هوایی اسکس مسئولیت رها کردن مأمورین مخفی و لوازم را به قلمرو اشغالی دشمن بر عهده داشتند.
مردان 295 و 570 اسکادران مستقر در RAF Rivenhall در نزدیکی Chelmsford ، از مدیر اجرایی عملیات ویژه (SOE) و همچنین تهیه واحدهای SAS پشتیبانی می کردند.
کریس بولاک ، مورخ ، گفت: “مهارت های کم پرواز کاملاً ضروری بود و آنها نیاز به یافتن مناطق قطره ای در تاریکی شب با کمترین کمک در زمین داشتند و اعتماد به نفس شدید – و شجاعت ، همانطور که به تنهایی بودند ، بود.”
وی افزود: بسیاری از خدمه نیز در باغ D-Day و Operations Market Backyard و Varsity پرواز کرده اند ، از صدمات زنده مانده و دوستان خود را از دست می دهند.
ارتباط ریونهاال با SOE هنگام شروع فرودگاه هوایی سابق در نزدیکی خانه خود ، 10 سال پیش ، برای آقای بولاک تعجب آور بود.
وی گفت: “از اکتبر سال 1944 ، 295 و 570 اسکادران منابع SOE و SAS را به فرانسه ، هلند ، نروژ ، دانمارک و حتی یک مأموریت به آلمان انداختند ، در حالی که از فوریه 1945 ، آنها همچنین مأمورین را به هلند انداختند.
“یکی از مأمورین خوب که از Rivenhall کنار رفت ، Jos Gemmeke بود ؛ او به انگلستان فرار کرد و پس از شکست در آرنم ، که در آنجا توسط SOE آموزش دیده بود ، میکروفیلم سایت های موشک V1 را حمل کرد ، سپس در مارس 1945 دوباره به پاراش زد.”
خانم Gemmeke زنده ماند ، به یکی از بالاترین جوایز Gallantry هلندی اعطا شد و هنگامی که در سال 2010 درگذشت ، مراسم تشییع جنازه نظامی داد.
نخست وزیر وینستون چرچیل دستور داد SOE با حمایت از جنبش های مقاومت محلی و انجام جاسوسی و خرابکاری ، در ژوئن سال 1940 “اروپا را آتش زد”.
شجاعت – و فداکاری – از “ارتش مخفی چرچیل” از پایان جنگ با فیلم ها ، کتاب ها و سریال های تلویزیونی به یاد آورده است.
آقای بولاک ، 56 ساله ، که به مدت 25 سال در گردان 3 ، هنگ چتر نجات خدمت کرده بود ، گفت که مهارت ها و شجاعت خدمه هوایی و ایجاد قطره های پشت خطوط دشمن ، کم ارزش بوده است.
وی گفت: “آنها بسیار کم پرواز می کنند ، به طور معمول با 500 تا 600 پا (152 تا 182 متر) از سطح زمین و مهارت حتی بیشتر برای نگه داشتن ثابت در چنین ارتفاع کم وجود دارد.”
آنها فقط می توانند پرواز کنند که یک ماه کامل وجود داشته باشد و برای اطمینان از حمل هرچه بیشتر وسایل ، استرلینگ ها از اسلحه های جلو و عقب خود محروم شده و فقط یک مسلسل را در دم می گذارند.
آقای بولاک گفت که نروژ مقصد اولیه Rivenhall Aircrews در اواخر سال 1944 بود و در شرایط “وحشتناک” پرواز می کرد.
وی گفت: “در داخل هواپیما بسیار سرد بود و پرواز آن را دشوار می کرد ، زیرا هنگامی که یخ شروع به شکل گیری روی هواپیما می کند ، وزن آن را اضافه می کند و این امر کنترل آن را دشوارتر می کند.”
بسیاری از هواپیما ها خود را متوقف و تقریباً تصادف کننده و در یک مأموریت اولیه ، Rivenhall دانستند فرمانده ایستگاه خود ، ویلفرد را از دست دادبشر
آقای بولاک گفت: “بقیه خدمه از بین رفتند ، هواپیما سقوط کرد و او کشته شد – بنابراین تصور کنید که برای Rivenhall ، رئیس بزرگ شما بیرون می رود و برنمی گردد.”
وی حدود 40 ٪ از قطره های اسکادران را بر نروژ محاسبه کرده است و هلند موفق بوده است ، با شرایط آب و هوایی مناسب و کمیته پذیرش آماده و منتظر قطره های روی زمین است.
آقای بولاک معتقد است که مأموریت ها به “نوع دیگری از شجاعت” نیاز داشتند تا آنچه که توسط جنگ جهانی دوم RAF Aircrew نشان داده شده است ، “این وسایل را پشت خط آلمانی ، درست در قلب دشمن ، بدون پشتیبانی هواپیما و انجام این مأموریت ها به تنهایی ، رها کرد.
اخبار Essex را دنبال کنید بی بی سی به نظر می رسدبا فیس بوکبا اینستاگرام وت xبشر
