درگیری تمام عیار بین طالبان افغانستان و همسایگان پاکستان غیرقابل تصور به نظر می رسید که گروه اسلامی سخت ، متحد دیرینه اسلام آباد ، در سال 2021 به تصویب رسید که سربازان بین المللی عقب نشینی کردند و دولت آنها از آنها حمایت می کردند.
اما ترس از جنگ همه جانبه پس از مرگبارترین درگیری های مربوط به مبارزان طالبان و سربازان پاکستانی در آخر هفته افزایش یافته است.
سامی یوسفزی ، مفسران سیاسی افغانستان گفت: “این رویارویی بسیار قابل توجه است و می تواند عواقب طولانی مدت برای کشورها داشته باشد.”
درگیری های شدید بین مبارزان طالبان و نیروهای امنیتی پاکستان در 11 تا 12 اکتبر فوران کرد و ده ها کشته و کشته شده و مرزی را به پایان رساند.
درگیری های مرزی درست چند روز پس از انجام پاکستان رخ داد هواپیماهای بدون سرنشین بی سابقه در مرکز کابل و همچنین حملات هوایی در شرق این کشور.
اعتصابات پاکستان به دنبال حملات کشنده ای توسط گروه افراطی Tehrik-Taliban Pakistan (TTP) بود. اسلام آباد طالبان افغانستان را به پناهگاه TTP متهم می کند ، ادعایی که آن را انکار می کند.
مبارزان و سربازان پاکستانی از سال 2021 به طور پراکنده در مرز 2600 کیلومتری کشورها در هم قرار گرفته اند.
خالد سلطان ، مفسران مستقر در اسلام آباد گفت: “تحمل سکوت طالبان از TTP و لحن ناسیونالیستی رو به رشد آن ، انتظارات دیرینه اسلام آباد از یک دولت دوستانه در کابل را خرد کرده است.”
اسلام آباد از زمان شروع این گروه در دهه 1990 از طالبان حمایت کرده بود ، از جمله گفته می شود در طول شورش 20 ساله این گروه علیه دولت تحت حمایت ایالات متحده.
کارشناسان می گویند ، این استراتژی نصب یک دولت پرشور در کابل بود که منافع پاکستانی را تضمین کند. اما به نظر می رسد که این استراتژی به عقب برگشته است.
در صورت جنگ وسیع تر ، پاکستان مزیت نظامی و فناوری را در اختیار دارد ، اما کارشناسان می گویند ، اما طالبان نیز توانایی مقابله با پانچ را دارند.
حامد حکیمی ، همکار در تانک خانه Chatham Home لندن گفت: “مبارزان طالبان شورشیان فصلی هستند و احتمالاً علت جدیدی برای جهاد (جنگ مقدس) پیدا می کنند که باعث می شود حرکت آنها برای یک دوره طولانی تر مبارزه کند.”
وی افزود: “علاوه بر این ، یک جنگ طولانی با پاکستان همچنین می تواند به رهبران طالبان راه را برای جلب حمایت داخلی به دلیل نارضایتی ذاتی علیه موسسه امنیتی پاکستانی در افغانستان ارائه دهد.”
کاهش تنش ها
کارشناسان می گویند ، با وجود تنش های رو به رشد ، بخشی از ابتکار عمل در اسلام آباد برای بازگشت به حدود 4 میلیون افغان به خانه ، پاکستان و طالبان افغانستان بعید است که به جنگ بروند.
دولت طالبان نقدی در کابل در سطح بین المللی منزوی است. فقط روسیه آن را تشخیص داده است. گروه اسلامی همچنین نتوانسته است بحران های اقتصادی و بشردوستانه را که کشور فقیر را به خود اختصاص داده است ، برطرف کند.
در همین حال ، پاکستان نیز با فشار اقتصادی و بی ثباتی سیاسی روبرو است. همچنین در ماه مه جنگ مختصری با بایگانی هند انجام داد.
آریفا نور ، مفسران و روزنامه نگار پاکستانی گفت: “هر دو طرف علاقه ای به کاهش تنش از این نقطه به بعد دارند.”
وی افزود: “برای دولت در کابل ، منطقی نیست که با درگیر شدن در اصطکاک و درگیری در مرز خود ، به چالش های خود بیفزایید.” “همین امر در مورد اسلام آباد نیز صادق است.”
ذوب شدن با هند
کارشناسان می گویند ، افزایش تنش بین پاکستان و طالبان افغانستان می تواند کابل را به هند نزدیکتر کند.
در حرکتی که پاکستان را عصبانی کرده است ، وزیر امور خارجه طالبان امیر خان موتتاقی در 10 اکتبر به مدت یک هفته مذاکرات وارد دهلی نو شد. این بازدید بالاترین سطح طالبان از زمان قدرت این گروه از این کشور است.
در اولین روز مذاکرات ، دهلی نو اعلام کرد که مأموریت خود را در کابل به یک سفارت کامل ارتقا می دهد. همچنین انتظار می رفت که طرفین در مورد تجارت و روابط اقتصادی بحث کنند.
هند متحد نزدیک دولت سابق تحت حمایت غربی افغانستان بود و به شدت در این کشور سرمایه گذاری می کرد.
نور گفت: “افزایش خصومت با کابل می تواند رژیم را در آنجا به دهلی نو نزدیک کند.”
“این به سختی وضعیتی است که به پاکستان مناسب است. در حقیقت ، بحث اصلی اسلام آباد در گذشته این بود که روابط نزدیک بین کابل و دهلی نو علیه منافع پاکستان کار می کرد.”
