در صورت تشدید مذاکره در مورد برنامه غنی سازی خود ، ایران به دنبال تقویت دفاع از هوایی خود برای احتمال اعتصاب اسرائیلی یا ایالات متحده علیه زیرساخت های هسته ای تهران است.
بسیاری از موشک ها و رادارهای پیشرفته ترین سطح ایران-از جمله سیستم های S-300 ساخته شده از روسیه آن-در اثر حملات هوایی اسرائیل در اکتبر و آوریل 2024 از بین رفتند یا آسیب دیدند.
این ، همراه با اعتصابات موفق اسرائیلی به پروکسی های ایرانی مانند شبه نظامیان لبنانی حزب الله و شورشیان حوثی یمن ، منجر به این تصور شده است که ایران در دهه ها آسیب پذیر ترین حمله هوایی است.
با این حال ، کارشناسان می گویند بسیاری از عناصر دفاع هوایی ایران دست نخورده باقی مانده یا به نظر می رسد در ماه های اخیر ترمیم شده است.
ارزیابی های اطلاعاتی غربی و تصاویر ماهواره ای که توسط تحلیلگران دفاعی مورد بررسی قرار گرفته است ، نشان می دهد که ایران از آن زمان چندین پرتاب موشک سطح به هوا ، از جمله سیستم های S-300 ، در نزدیکی مکانهای هسته ای کلیدی مانند Natanz و Fordow را دوباره تغییر داده است.
برخی از کیت ها همچنین در ماه های اخیر در ملاء عام نمایش داده شده است ، با یک رژه سلاح-از جمله پرتاب S-300 و یک کامیون رادار-در جشن های “روز ارتش” در ماه گذشته در تهران نمایش داده می شود.
به گفته نیکول گرجواسکی از موقوفه کارنگی در واشنگتن ، یک واحد S-300 همچنین در حال راه اندازی یک موشک سطح به هوا در ماه فوریه با استفاده از یک رادار جدید با طراحی ایرانی-احتمالاً به دلیل اینکه رادار اصلی آن غیرقابل اجرا بود ، نشان داده شد.
وی گفت: “ایران قطعاً می خواهد روایتی را نفی کند که دفاع های هوایی پیشرفته آن نابود شده است.”
محمد بانگری ، رئیس ستاد نیروهای مسلح ایران ، در این ماه از آمادگی ایران برای حمله حمایت کرد.
وی گفت: “ما شاهد پیشرفت چشمگیر در توانایی و آمادگی دفاع هوایی کشور هستیم.”
وی گفت: “دشمنان ملت ایران باید درک کنند که هرگونه تخلف از فضای هوایی کشور ما آسیب های قابل توجهی به آنها وارد می کند.”
گرچه مذاکرات با واشنگتن در مورد آینده برنامه هسته ای ایران در حال انجام است ، رئیس جمهور ایالات متحده دونالد ترامپ – که در دوره اول خود توافق هسته ای قبلی با ایران را رها کرد – تهدید کرده است که در صورت وقوع مذاکرات به جمهوری اسلامی حمله خواهد کرد.
واشنگتن خواسته است که ایران از غنی سازی اورانیوم جلوگیری کند ، چیزی که گفته می شود برای جلوگیری از دستیابی به سلاح های هسته ای کشور ضروری است ، در حالی که تهران اصرار دارد که باید بتواند غنی سازی برای مصارف غیرنظامی را ادامه دهد.
ایالات متحده در ماه آوریل دستور داد شش بمب افکن B-2-بزرگترین استقرار هواپیما تا کنون-به دیگو گارسیا ، پایگاه اقیانوس هند که انتظار می رود نقطه پرتاب احتمالی برای هرگونه اعتصاب علیه ایران باشد.
اسرائیل ، که قبلاً نشان داده است که می تواند به دفاع هوایی ایران برخورد کند ، ایالات متحده را به حمایت از اعتصابات علیه ایران سوق داده است. کارشناسان گفته اند که اگر احساس کند ترامپ با توافق ضعیف موافقت کرده است ، این خطر وجود دارد که اسرائیل بدون رضایت واشنگتن حمله کند.
در سال گذشته در اعتصابات خود ، اسرائیل سایت های رادار و موشکی را با موشک های بالستیک که از چاه خارج از حداکثر دامنه S-300 در 200 کیلومتری راه اندازی شده بود ، هدف قرار داد. تقویت کننده این موشک ها ، ساخته شده توسط شرکت رافائل اسرائیل ، در صدها کیلومتری در صحرای عراق پیدا شد.
اثربخشی این حملات هنوز به شدت مورد بحث قرار می گیرد.
تصاویر ماهواره ای منبع باز چند بازدید مستقیم ، مانند یک کامیون رادار S-300 در پایگاه هوایی در نزدیکی اصفهان پس از اعتصاب آوریل 2024 نشان می دهد. اما تصاویر پس از اعتصابات اکتبر بسیاری از سایت های S-300 را خالی نشان داد و این امر مشخص نیست که آیا این موشک ها از بین رفته اند یا به سادگی جابجا شده اند.
سام لیر ، همکار تحقیقاتی در مرکز مطالعات منع گسترش سلاح های جیمز مارتین گفت: “شواهد سختی وجود ندارد.”
با این حال ، ایران به وضوح کبود شد. اطلاعات غربی ارزیابی می کند که تهران معتقد است که دفاع هوایی آن سال گذشته “تحت تأثیر” قرار گرفته است و طبق گفته های دو نفری که با این گزارش ها آشنا هستند ، اقداماتی مانند تغییر مجدد و متنوع کردن پرتابگرها و رادارها انجام داده است.
لیر و دو نویسنده در این ماه تحلیلی از یک قطعه از یک فیلم تبلیغاتی ایرانی منتشر کردند که سهواً در داخل یک مرکز فرماندهی دفاع هوایی فاش کرد. تجزیه و تحلیل دقیق توسط لیر و یک همکار نشان می دهد که دفاع “در طبیعت تکه تکه شده است”.
اما حمله به اماکن هسته ای ایران ، واقع در پناهگاه های زیرزمینی سخت – تسهیلات در Natanz در یک کوه ساخته شده است – به مراتب پیچیده تر از هر چیزی است که اسرائیل در سال گذشته انجام داد.
براساس تحقیقات منتشر شده در ماه مارس توسط آکادمی خدمات رویال یونایتد در لندن ، بمب افکن های B-2 مستقر در دیگو گارسیا احتمالاً 30،000 لیتر GBU-57 Bunker Buster را مستقیماً روی هدف قرار می دهند.
اگر به تنهایی عمل کند ، اسرائیل – که فاقد بمب افکن های سنگین است یا راهی برای ارائه چنین مجموعه ای بزرگ – گزینه های محدود تری خواهد داشت.
روسی گفت: آنها به احتمال زیاد از جنگجویان مخفی F-35 ، مسلح به بمب های دقیق 2،000lb Blu-109 یا بمب افکن های جنگنده F-15 که دارای 4000 لیتر GBU-28 هستند ، استفاده می کنند ، که هر یک از آنها به چندین ضربه در همان دهانه نیاز دارند تا از طریق پناهگاه های سخت شده مشت کنند.
این ممکن است به انواع مختلفی نیاز داشته باشد ، احتمالاً با استفاده از تانکرهای سوخت گیری در هوای میانی که ممکن است خود در برابر موشک های سطح به هوا یا هواپیماهای بدون سرنشین آسیب پذیر باشند. از تابستان گذشته ، اسرائیل حداقل نه بار در مسافتی شبیه به اعتصاب به ایران ، حداقل نه بار در یمن هدف قرار گرفته است.
آنها همچنین می توانند در محدوده آرایه هنوز هم از موشک های کوتاه و متوسط موشک های سطح به هوا و هواپیماهای بدون سرنشین ضد هوایی باشند که ایران دفاع هوایی خود را لایه بندی کرده است. دشوار است بدانید که قبل از شروع یک بمب گذاری هماهنگ ، چند نفر از اینها نابود شده اند.
و همچنین سیستم های برد کوتاه مانند Tor-M1 روسیه ، زرادخانه ایران همچنین شامل موشک های سطح به هوا محلی مانند Bavar-373 با برد طولانی و Khordad-15 است. به گفته فابیان هینز ، یکی از اعضای پژوهشگر در موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک مستقر در انگلستان ، این برنامه های سلاح خانگی از ناامیدی از تحویل آهسته روسیه و امتناع از فروش سیستم های پیشرفته تر مانند S-400 خارج شد.
وی گفت: “از طرف ایران این تلاش تلاش می کند تا داستان موفقیت برنامه توسعه موشک های بالستیک ایران را تکرار کند.”
جان آلترمن ، رئیس امنیت جهانی و GeoStrategy در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی مستقر در واشنگتن ، گفت: پیمایش چنین دفاع هایی برای اسرائیل ساده نخواهد بود. “اما آیا این فراتر از توانایی های اسرائیلی است؟ نه ، البته نه. اسرائیلی ها دقیقاً ده ها سال است که این سناریو را آموزش می دهند.”
ایران نیز همینطور است. سرکوب دفاع هوایی ایران قبل از بمباران مکانهای هسته ای یک ساعت یا حتی روزها نبرد خواهد بود ، که در برابر اپراتورهای سلاح های سطحی ، استفاده از مبارزان و موشک های کروز پشتیبانی شده توسط هواپیماهای الکترونیکی و موشک های ضد راد را برای از بین بردن رادار پشتیبانی می کند.
رابرت تولست ، محقق در اتاق اندیشکده انگلستان روسی گفت: “اسرائیل در نزدیکی تسلط هوایی بر ایران برقرار کرده است.” “اما اعتصاب مانند این نیاز به امواج و امواج هواپیما در طی چند ساعت دارد. خستگی خدمه وارد تصویر می شود. هرچه بیشتر آنها بیش از ایران باشد ، احتمال اینکه مشکلی پیش بیاید ، بیشتر می شود.”
وی گفت که رادار ایرانی ، در برابر موشک های پرتونگاری آسیب پذیر و مجبور به خاموش کردن برای زنده ماندن ، می تواند توسط اسرائیلی ها کور شود. با این حال ، حتی اگر بیشتر دفاع های هوایی سطح بالا در ایران فرومایه یا نابود شود ، سیستم هایی وجود دارند که می توانند خوش شانس باشند.
“شما یک نبرد هوایی بسیار شدید دارید ، با این احتمال که یک خلبان اسرائیلی در تلویزیون ایران رژه می رود.”
حتی موشک های کمتر پیشرفته ایران می توانند موفق باشند. به عنوان مثال ، سوریه در سال 2018 با یک موشک سطح S-200 به هوا ، یک سیستم روسی که در اواخر دهه 1960 به خدمت آمد ، یک اسرائیلی F-16 را با اسرائیل سقوط کرد. این هواپیما در شمال اسرائیل سقوط کرد و هر دو خلبان زنده مانده بودند.
یوری لیامین ، متخصص دفاع هوایی و یکی از متخصصان برتر جهان در زمینه سیستم های دفاع هوایی روسیه در مرکز تجزیه و تحلیل استراتژی ها و فناوری های مسکو ، گفت: موفقیت یک حمله از پیش تعیین نمی شود.
وی گفت: “در حالی که همه به S-300 توجه می کنند ، ایران به ایجاد سیستم های دفاعی هوایی مدرن و مدرن که می توانند به سرعت موقعیت ها را تغییر دهند ، در پناهگاه ها پنهان می شوند و باعث می شوند که آنها در برابر ایستادن با موشک های دوربرد آسیب پذیر کمتری داشته باشند ، اهمیت زیادی می بخشد.
نتیجه “بستگی به چگونگی همکاری مهاجمان دارد ، در حالی که نیروی مدافع می تواند با هم همکاری کند. بهترین تیم پیروز خواهد شد”.
گزارش های اضافی توسط بیت غفاری در تهران
