افغانستان فقط سرزمین کوه ها و تاریخ نیست – بلکه یک سرزمین میوه است. انار آبدار ، زردآلوهای آفتاب ، خربزه طلایی و سیب های واضح در دره های آن رشد می کنند و توسط آب چشمه طبیعی ، هوای پاک و خاک ارگانیک تغذیه می شوند. میوه افغان فقط طعم خوبی ندارد – واقعی است.
جغرافیای کشور به آن مزیت طبیعی می بخشد. از ارتفاعات قندهار تا باغ های کاپیزا ، از درختان زردآلو بدخشان تا انگورهای هرات – هر منطقه هدیه خود را به میز می آورد.
🍇 برخی از معروف ترین میوه های افغانستان:
انار (ANAR) – که به طور عمده در قندهار و هلمند رشد می کنند ، انار افغان به دلیل شیرینی و رنگ قرمز عمیق آنها شناخته شده است. آنها اغلب در جهان بهترین نامیده می شوند.
انگور (آنگور) – هرات و کابل انواع انگور تولید می کنند ، از هر دو مورد تازه و خشک به عنوان کشمش استفاده می کردند.
زردآلو (زردالو) – به ویژه از استانهای شمالی ، اینها کوچک ، نارنجی و پر از طعم هستند.
خربزه و هندوانه (Kharboza & Tarbooz) – آب و هوای گرم افغانستان باعث ایجاد خربزه فوق العاده شیرین ، مورد علاقه تابستانی می شود.
سیب ، توت فرنگی ، انجیر ، گیلاس – همه در استان های مختلف بدون مواد نگهدارنده شیمیایی رشد می کنند.
این میوه ها در مزارع صنعتی رشد نمی کنند. آنها در باغ های خانوادگی پرورش می یابند ، با احتیاط دستگیر می شوند و الاغ ها یا کامیون ها را از طریق کوه ها و جاده های گرد و غبار انجام می دهند – یک کار واقعی عشق.
🚛 وقتی برداشت می شود ، مشکلات را نیز انجام دهید
اما وقتی فصل میوه فرا می رسد ، کشاورزان افغانستان بیش از خورشید روبرو هستند. جاده ها شکسته شده ، برق غیرقابل اعتماد ، ذخیره سازی سرد محدود و بازار ناپایدار است.
صادرات میوه یک کابوس لجستیکی است.
برخی از چالش های کلیدی:
1. محدودیت های مرزی:
ایران و پاکستان – دو مسیر اصلی مرزی – اغلب دروازه ها را بدون اطلاع و یا تأخیر در روزها برای روزها نزدیک می کنند. این میوه ها در حالی که معامله گران زیر آفتاب منتظر می مانند ، هر دو وقت و هزینه را از دست می دهند.
2. درمان ناعادلانه:
صادرکنندگان افغانستان غالباً هزینه های بیش از حد در بنادر را پرداخت می کنند یا برای فروش با قیمت های ناعادلانه تحت فشار قرار می گیرند. صدای آنها در برابر سیاست های قوی تر همسایگان ضعیف است.
3. کمبود راهروهای هوا:
در حالی که برخی از مسیرهای هوایی در سالهای اخیر افتتاح شد ، آنها محدود و گران هستند. بسیاری از کشاورزان به راحتی نمی توانند حمل و نقل هوایی را تحمل کنند.
4. بدون برندسازی یا پشتیبانی بین المللی:
میوه های افغانستان تحت نام سایر کشورها در بازارهای خارجی فروخته می شوند. جهان انار افغانستان را می خورد – اما نمی داند که آنها افغان هستند.
💔 کشوری با میوه شیرین ، نتایج تلخ
هر ساله هزاران تن میوه افغانستان به هدر می رود. یک کشاورز در تمام سال منتظر فصل برداشت است ، فقط برای دیدن پوسیدگی محصولاتش در مرز. برخی سعی می کنند در بازارهای محلی ارزان بفروشند ، برخی دیگر آن را به حیوانات تغذیه می کنند – همه در حالی که خانواده هایشان رنج می برند.
به این دلیل نیست که میوه خوب نیست – به این دلیل است که سیستم ها شکسته می شوند.
🌍 چه کاری می توان انجام داد؟
افغانستان نیازی به همدردی ندارد. به سیستم احتیاج دارد.
با پشتیبانی مناسب – زنجیرهای سرد ، توافق نامه های تجاری و راهروهای باز – این کشور می تواند یکی از بزرگترین صادرکنندگان میوه در آسیا باشد.
خرید میوه افغانستان به معنای حمایت از کشاورزان کوچک ، مشاغل خانوادگی و اقتصاد مبارز است که سعی در ایستادن به تنهایی دارد. این به معنای چشیدن خورشید ، خاک و عرق افرادی است که نه برای سود ، بلکه برای غرور رشد می کنند.
🍑 در هر میوه افغان یک داستان وجود دارد
داستانی از کار سخت ، عشق به زمین و مقاومت. هنگامی که یک زردآلو افغان را نگه دارید یا به انار قندهاری نیش بزنید ، فقط از یک میوه لذت نمی برید – شما از مردمی که در وسط سختی شیرینی رشد می کنند ، احترام می گذارید.
بنابراین دفعه بعد که میوه ای را از “جای دیگر” می بینید ، به یاد داشته باشید:
این ممکن است ریشه های افغانستان داشته باشد.
