این مقاله توسط شما آورده شده است هدف آمریکایی، مجله و جامعه ای که توسط فرانسیس فوکویاما در سال 2020 تأسیس شده است ، که بخشی از خانواده اقناع است.
“چگونه روسیه را ورشکسته می کنیم؟” یک شخصیت سعادت در یک یادداشت اینترنتی در مورد انتخابات پارلمان مولداوی یکشنبه گذشته منتشر شد. جواب؟ برای برگزاری انتخابات بیشتر در مولداوی. مقامات مولداوی تخمین زدند که کرملین خرج صدها میلیون یورو برای اجرای کمپین های تأثیرگذار در فیس بوک ، تلگرام و تیکتوک ، برای سازماندهی حمل و نقل رای دهندگان در دیاسپورا – به ویژه در روسیه – به مراکز رای گیری و خرید مستقیم آرا. توجه داشته باشید ، اقتصاد مولداوی سالانه 18 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی دارد و این امر را به یک کمپین سیاسی در ایالات متحده می رساند که صدها میلیارد دلار خرج می کند و هنوز هم نتوانسته است برنده شود.
نیروی وحشیانه پول روسیه نیز با درجه جدیدی از پیچیدگی ترکیب شد. بر خلاف روزهای قدیم ، هنگامی که اپراتورهای روسی یا افرادی که برای الیگارشی ایلان شور کار می کنند ، کیسه های پول نقد را به کشور قاچاق می کنند ، روش های جدیدتر درگیر می شوند افتتاح حساب های بانکی شخصی در روسیه برای هزاران مولداوی پیش از همه پرسی سال 2024 اتحادیه اروپا و انتخابات ریاست جمهوری و همچنین استفاده از رمزنگاری امسال
با این حال همه چیز برای هیچ چیز نبود. در حالی که نظرسنجی ها حاشیه های بسیار تنگ تری را نشان می داد ، حزب عمل همبستگی رئیس جمهور مایا ساندو (PA) بیش از 50 درصد آرا را دریافت کرد-بیش از دو برابر بلوک میهن پرستانه تحت حمایت روس (24 درصد). برای همه صحبت های ناامیدی مولداوی از PAS ، این حزب اکثریت مطلق پارلمان خود را حفظ می کند ، پیش شرط لازم برای اصلاحات عمده فروشی که برای مولداوی لازم است تا در نهایت به اتحادیه اروپا بپیوندد.
مولداوی ممکن است قهرمان ایده اروپایی نباشد که جهان می خواست – اما به نظر می رسد خیلی قهرمان مورد نیاز ما است. اکنون ، بروکسل برای کمک به تصویب سالهای پیشرفت است و به پیروزی PAS در انتخابات اخیر پارلمان رسیده است. این لحظه ای برای جشن گرفتن است – اما همچنین لحظه ای برای PAS و همتایان آن در اتحادیه اروپا برای پیروزی و پری مولداوی از دست روسیه یک بار و برای همیشه.
هیچ کس نمی تواند این کار را برای اروپایی ها انجام دهد. به دنبال پیروزی ساندو ، آنها باید این فرصت را به دست بگیرند و مولداوی را تا پایان دوره فعلی پارلمان ، در کنار آلبانی و مونته نگرو ، به اتحادیه اروپا بیاورند. دنبال کردن برای نتیجه گیری بخش فنی مذاکرات الحاق تا سال 2027. مولداوی امیدوار است که از همان برنامه پیروی کند ، اگرچه چالش های قابل درک داخلی آن در مناطقی مانند قانون ، قوه قضاییه و فساد بیشتر با وضعیت نامشخص منطقه جداگانه Transinistria و حضور یک نیروی “صلح” روسیه پیچیده می شود.
زمینه هایی برای خوش بینی فراتر از سیاست فرخنده لحظه وجود دارد. مولداوی کوچک است. این کشور 2.4 میلیون نفری است – کمتر از پایتخت اتریش وین و حومه آن – یک میلیون نفر از آنها به دلیل ملیت رومانی خود در حال حاضر شهروند اتحادیه اروپا هستند. بله ، فقیر است ، اما پول اتحادیه اروپا خیلی طول می کشد. اگر کرملین فکر می کرد سرمایه گذاری عاقلانه ای برای صرف صدها میلیون نفر برای تلاش برای عدم موفقیت در انتخابات مولداوی ، مطمئناً اتحادیه اروپا با اندازه اقتصادی کاملاً می تواند 5 درصد یا بیشتر از تولید ناخالص داخلی مولداوی را به طور نامحدود برای سرمایه گذاری های عمومی خرج کند که در شرایط مناسب رشد اقتصادی را تسریع می کند و مولدووا را به میانگین EU نزدیک می کند.
امواج قبلی بزرگ شدن اتحادیه اروپا هشدار در مورد تزریق بودجه اتحادیه اروپا به محیط های فاسد و سیاسی را فراهم می کند. با این حال ، این زمان برای Pennywise نیست بلکه پوند است. تجربه بودجه اتحادیه اروپا به خوبی ، از جاهایی مانند لهستان یا کشورهای بالتیک ، باید برنامه های اتحادیه اروپا را در مولداوی راهنمایی کند.
مسئله وضعیت حقوقی Transnistria و به طور بالقوه Gagauzia ممکن است تصویر را پیچیده کند. با این حال ، هیچ یک از پرونده ها نباید توسط اتحادیه اروپا به عنوان یک مشکل غیرقابل تحمل تلقی شود ، تا حدودی به دلیل مقیاس کوچک آنها. در مورد دوم ، مسئله به عنوان چنین جدایی گرایی نیست بلکه پیوندهایی است که روسیه با نمایندگان اقلیت محلی گاگوز ، یک گروه قومی ترک ، که اکثریت ارتدکس است ، ایجاد کرد. به طور خلاصه در دهه 1990 مستقل ، گاگاوزیا از نظر مراکز شهری یا حتی اقتصاد خاص خود کمی ندارد. کالاهای صادراتی اصلی گاگوزیا ، شراب ، از تحول خارق العاده صنعت شراب مولداوی بزرگ ، به ویژه رشد استانداردهای کیفیت و تغییر مکان مجدد به بازارهای اتحادیه اروپا بهره مند شده است.
بخش اعظم همین استدلال ، با احتیاط در مقیاس بزرگتر ، در مورد transnistria صدق می کند. زنده ماندن اقتصادی کارخانه های فولادی و سیمان در Rîbnița ، بزرگترین مشاغل منطقه ، مدتها به عرضه انرژی ارزان از روسیه اعتماد داشت. پس از قطع شدن ، به لطف جنگ در اوکراین ، دشوار است بدانید که چگونه “جمهوری” جدایی طلب خود اعلام شده می تواند بدون کمک Chișinău و اتحادیه اروپا از نظر اقتصادی پایدار شود.
آب بندی اوکراین از مرز خود با Transnistria در طول جنگ ، به طور موثری قاچاق و سایر فعالیت های جنایی را که به پیشبرد رژیم کمک کرده است ، خفه کرده است. در همین حال ، “صلح سازان” روسی عمدتاً یک ساختار خیالی هستند. اگرچه ده ها افسر روسی وجود دارد که در سالها چرخانده نشده است ، اما بخش عمده ای از نیروی نظامی شامل دارندگان محلی گذرنامه های روسی است که به امید دریافت حقوق نظامی روسیه ثبت نام کرده اند. باز هم ، مگر اینکه جنگ به فاجعه ای برای اوکراین تبدیل شود ، می توان دید که چگونه Transnistria می تواند در شکل فعلی خود به عنوان یک دولت جدایی طلب تحت حمایت روسیه پایدار باشد. نخبگان Transnistrian ، با اکثر حساب ها ، نوشتن روی دیوار را مشاهده می کنند ، زیرا آنها کانال های ارتباطی پر جنب و جوش را با Chișinău حفظ کرده اند. پس از جدیدترین انتخابات پارلمانی و با فرض اینکه دولت اوکراین همچنان به عنوان یک محاصره علیه امپریالیسم روسیه فعالیت خواهد کرد ، فقط برای transnistrians-و گاگوزی ها-معقول خواهد بود تا برنامه ریزی آینده پس از روسیه را در یک مولداوی اروپایی آغاز کنند.
چگونه دقیقاً شهرک در آستانه الحاق اتحادیه اروپا مولداوی به نظر می رسد و پس از آن مشخص نیست. اما در طرح بزرگ چیزها ، اینها عوارض بی اهمیت است – به ویژه در مقایسه با بزرگی جنگهای سیاسی که قبلاً جنگیده شده بود و برنده شد و در آن دیوید مولداوی با موفقیت با گلیات روسیه روبرو شد.
Dalibor Rohac یکی از همکاران ارشد موسسه شرکت آمریکایی در واشنگتن دی سی است
دنبال کردن ترغیب در xبا وابسته به لینکدینوت یوتیوب برای ادامه کار با آخرین مقالات ، پادکست ها و رویدادها و همچنین به روزرسانی از نویسندگان عالی در شبکه ما.
و برای دریافت قطعاتی از این دست در صندوق ورودی و پشتیبانی از کار ما ، در زیر مشترک شوید:
