مولانا جلال الدین رومی: زندگی، شعر و مفهوم عشق
مولانا جلال الدین محمد بلخی، که به اصطلاح مولانا جلال الدین رومی شناخته می‌شود، یکی از بزرگترین شاعران و ادیبان ادبیات فارسی و عربی بود. او در سده ۱۳ در شهر بلخ (اکنون بخارا در ازبکستان) متولد شد. او از معروف‌ترین شاعران و عارفان عصر خود بود و مفهوم عشق و وحدت از جمله موضوعات بزرگ اشعار او بود.
مولانا در دوران جوانی با ورود تیمور لنگ به بلخ و از دست دادن آرمان‌های خود برای آزادی شهر، به اندوه و اندیشه فرو می‌ریخت. این تجربیات تلخ و شکست‌های زندگی، از اصلی‌ترین منابع الهام بخش اشعار او بود. شعرهای مولانا با تأثیرهای اسطوره‌ای و دینی همچون مثنوی معنوی نشان از نبرد او با دشواری‌ها و تلاش برای یافتن واحدیت با خدا دارد.
از جمله تأثیرگذارترین آثار مولانا می‌توان به “مثنوی معنوی” و “دیوان شمس تبریزی” اشاره کرد. در مثنوی، مولانا به بیش از ۲۵ هزار بیت به زبان فارسی و دوستی و همچنین عشق به خداوند می‌پردازد، و از این روی این اثر به گونه‌ای بسیار ژرف و معنادار روحانیت محور است.
مولانا جلال الدین رومی پس از درگذشت خود، همواره یادآوری شده و مورد تجلیل و قدردانی بوده است. از جمله رویدادهای مهمی که به مناسبت اشاره به او برگزار شده است، می‌توان به جشن مولوی و جشن‌های عید نوروز اشاره کرد که به گونه‌ای مذهبی و فرهنگی، جوانان به ارزش‌ها و اندیشه‌های این شاعر بزرگ نزدیک می‌کند.
با ما در مرشدی همراه شوید و تجربه شگفتی اشعار مولانا جلال الدین رومی را به یاد داشته باشید. تصویر بالا تزئینی است.
Key phrases for web optimization: مولانا جلال الدین رومی، مثنوی معنوی، شمس تبریزی، شعر فارسی، عشق و وحدت
با ما در مرشدی همراه شوید.
