ایران هر روز ده ها هزار افغان را تبعید می کند و خانواده هایی را که از گرسنگی و بیکاری فرار کرده بودند ، باز می گرداند ، بسیاری از آنها اکنون بدون هیچگونه وسایل ، پشتیبانی و آینده مشخصی برمی گردند.
مقامات طالبان می گویند بین 20،000 تا 30،000 نفر روزانه به گذرگاه مرزی اسلام قلا می رسند ، جایی که سازمان های امدادی در تلاش برای مدیریت جریان هستند. سازمان ملل هشدار داده است كه تبعید اجباری از ایران به تقریباً 50،000 نفر در روز افزایش یافته و نگرانی های مربوط به بحران عمیق تر بشردوستانه را در امتداد مرزهای غربی افغانستان افزایش داده است.
این خانواده هایی هستند که در میان فروپاشی اقتصادی ، فرار از ناامنی غذایی و بیکاری ، فرار می کنند. اکنون ، آنها در حال بازگشت به کشوری هستند که هنوز از فقر و عدم اطمینان سیاسی گرفتار شده اند – جایی که بسیاری می گویند دیگر احساس نمی کنند متعلق به آنها هستند.
احمد الله ، کارگر که به همراه خانواده خود تبعید شد ، گفت: “ما درگیر سیاست نبودیم.” “ما کشاورز و کارگر بودیم. ده نفر در خانه من وجود دارند. ما به دلیل گرسنگی به ایران رفتیم.”
ایران مدتهاست که به عنوان مقصدی برای افغان ها که از ناامیدی اقتصادی پناه می برند ، خدمت کرده است. اما در حالی که مقامات ایرانی تبعید را تشدید می کنند ، بسیاری از افراد بازگشت کننده می گویند که بدون اطلاع قبلی اخراج شدند و در برخی موارد ، بدون اینکه دستمزد بدهکار به آنها بدهد.
محمد رسول ، یکی دیگر از تبعید ، گفت: “ما خانه ای را در ایران اجاره دادیم.” وی گفت: “صاحبخانه 200 میلیون تومن ما را بازداشت کرد. او قول داد که بپردازیم ، اما ما فقط چهار روز به ما داده شد تا ترک کنیم. اکنون قرار است چه کاری انجام دهیم؟”
فرهاد ، که در ساخت و ساز کار می کرد ، افزود: “پنج میلیون تومان دستمزد هرگز پرداخت نشده است.” “صاحبخانه اجاره ما را نگه داشت ، و هر پولی که ما از ما گرفته شده بود قبل از مجبور شدن از ما گرفته شد.”
سازمان ملل متحد این هفته گزارش داد كه اعزام های اجباری از ایران به تقریباً 50،000 نفر در روز افزایش یافته است – مقیاس كه سازمان های بشردوستانه آن را “نگران كننده” توصیف كرده اند. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) هشدار داد که بسیاری از بازگشت کنندگان برای یافتن هیچ پناهگاه ، غذا و پشتیبانی رسمی وارد نمی شوند.
کودکانی که زمانی با امید به امنیت به ایران می رفتند ، اکنون در سکوت باز می گردند ، از آنچه در پیش رو است ، مطمئن نیستند. بسیاری به والدینی که خودشان پاسخی ندارند ، چسبیده اند.
برخی از بازگشت کنندگان همچنین از دولت به رهبری طالبان انتقاد کردند و آن را متهم کردند که پشتیبانی کمی از کسانی که تازه اخراج شده اند ، ارائه نمی دهند.
گذرگاه اسلام قلا – در یک مسیر به فرصتی برای هزاران افغانی ناامید – به سمبل آشکار اضطراری عمیق تر بشردوستانه در هر دو طرف مرز تبدیل شده است.
