منتقدان غزه تونی بلر فریب خورده اند

رئیس جمهور دونالد ترامپپیشنهاد نخست وزیر سابق انگلیس تونی بلر تلاش های بازسازی را در غزه سیل انتقاد را در بین اتحاد قرمز سبز لیبرال ها و اسلامگرایان آغاز کرده است. گزارش های مطبوعاتی حاکی از آن است که بلر رهبری مقام بین المللی انتقالی غزه ، که به مدت پنج سال تحت نظارت سازمان ملل متحد بر غزه نظارت خواهد کرد. طرح غزه بر اساس مواردی که منجر به استقلال شرقی تیمور و کوزوو شد ، ساخته خواهد شد.

همانطور که نقش پیشنهادی بلر در حال فاش شدن بود ، محرک های وی استدلال می کردند که دوره وی در طول جنگ عراق در سال 2003 باید وی را رد کند. الجزیره نوشت: “او در جهان عرب و در انگلستان به عنوان” جنایتکار جنگ “مورد توجه قرار می گیرد. جورج گالووی ، پارلمان سابق انگلیس و یک منتقد جنگ عراق ، نوشت: “هنگامی که مشخص شد که شیطان کاملاً در جای دیگر اشغال شده بود ، تونی بلر انتخاب آشکار برای حاکمیت غزه بود …” یانیس واروفاکس ، وزیر سابق دارایی یونان ، گفت: “جنایتکاران جنگ یک جنایتکار جنگ را به عنوان رئیس (غزه) پیشنهاد می کنند. اگر اینقدر غم انگیز نباشد ، کمدی گرانبها خواهد بود.” “جنایتکاران جنگ در حال پیشنهاد یک جنایتکار جنگی هستند (غزه).” این عقیده که رئیس جمهور پیشین جورج دبلیو بوش و بلر باعث کشته شدن یک میلیون درگذشت عراق شده است ، در پردیس های Ivy League خردمندانه دریافت می شود.

استناد به فعالان تلفات تلفات ، ساختاری است که از طریق تکرار مشروعیت می یابد. این مشکل اصلی نیست ؛ در عوض ، منتقدین درگیر وارونگی اخلاقی هستند. اگر عراقی ها در طول جنگ درگذشت ، چه کسی آنها را کشته است؟ با استثنائات اندک ، ایالات متحده یا انگلستان نبود. در عوض ، این شورشیان سنی و شبه نظامیان شیعه بودند. جمهوری اسلامی ایران بدبینانه از هر دو شورش حمایت کرد. بشار اسد ، رهبر پیشین سوریه نیز چنین شد. بعداً ، رئیس جمهور ترکیه ، رجب طیب اردوغان به دلایل فرقه ای و مالی ، حمایت و تأمین گروه هایی مانند دولت اسلامی را آغاز کرد.

شورشیان به دنبال حداکثر رساندن خونریزی بودند. در حالی که روزنامه نگاران غالباً از صدای منفعل برای جلوگیری از مسئولیت استفاده می کنند ، بمب ها به سادگی از بین نمی روند. آنها قرار می گیرند شورشیان بازارها و مدارس را برای تعیین محل و چه زمانی می توانند حداکثر آسیب ببینند. نیروهای ایالات متحده و انگلیس برای محافظت از زندگی عراقی در برابر کسانی که به دلایل قومی یا فرقه ای به طور ناخواسته کشتار می کنند ، با شورش جنگیدند. نشان می دهد که بوش یا بلر مسئولیت این امر را بر عهده دارند این است که دلالت بر این دارد که آنها باید به گروه هایی مانند القاعده یا سپاه گارد انقلابی اسلامی اجازه پیروزی می دادند.

بسیاری از لیبرال ها خود را به عنوان “ضد اسراسی” معرفی می کنند ، اما پیشنهاد مکرر آنها مبنی بر برکناری صدام حسین عراق را نابود می کند ، نشان دهنده نژادپرستی درونی آنها است. آنها فرض می کنند که جنگ عراق را نابود کرده است ، اما آنها آنقدر به عراقی ها اهمیت می دهند که متوجه نشده اند که عراق نه تنها بهبود یافته بلکه رونق دارد. عراق تنها کشوری در جهان عرب است و در کنار اسرائیل ، تنها کشوری در خاورمیانه است که نتایج انتخابات پیش بینی نمی شود. مهمتر از همه ، فرهنگ سیاست تغییر کرده است. عراقی ها یک بار از ترس از ناپدید شدن در گورهای دسته جمعی سر و صدا می کردند ، اما اکنون آنها در قهوه خانه ها ، دانشگاه ها و پارلمان آشکارا بحث می کنند. عراقی ها آزادی مذهبی را در بر می گیرند.

جمعیت عراق از زمان جنگ سال 2003 تقریباً دو برابر شده است. بیش از دو سوم از جمعیت کشور پس از برکناری صدام متولد شده یا از سن ناشی می شوند. درآمد سرانه هشت برابر شده است. Excessive Excessive Rises Dot Bagdad’s Skyline. رمادی و فلوجه مراکز بازرگانی هستند ، نه شورش.

عراقی ها سهم خود را از مشکلات دارند ، اما محکوم کردن عراق به عنوان یک فاجعه ، نادیده گرفتن واقعیت و صدای عراقی ها و استفاده از آنها در عوض به عنوان پیاده در یک بازی سیاسی غربی است. چپ با نادیده گرفتن واقعیت خود و رفتار با حق دموکراسی و آزادی از خشونت فرقه ای با بی اعتنایی ، به عراقی ها بی احترامی می کند.

بلر ، مانند بوش ، سزاوار ستایش برای دوراندیشی خود است. وی در یک خاورمیانه جدید سرمایه گذاری کرد ، دقیقاً مانند رئیس جمهور پیشین هری اس. ترومن در یک چشم انداز جدید برای شرق آسیا سرمایه گذاری کرد. مانند کره جنوبی ، مسیر عراق برای چند دهه صخره ای بود ، اما عراقی ها ، مانند کره جنوبی قبل از آنها ، بر سختی ها غلبه کردند و از خاکستر جنگ برخاستند تا یک کشور پر رونق بسازند که نه بوش و نه ترومن منتقدان حزبی ممکن بودند.

اگر غزه می توانست تحت هدایت بلر به عراق جدید تبدیل شود ، فلسطینی ها واقعاً بسیار خوش شانس خواهند بود.