در دیاری پر از رنگ و بوی طبیعت، شاهدیم به زندگی یکی از بزرگترین شاعران ایران، کیوان ساکت. او که از خاطرات و اندیشه‌های مردم خود الهام گرفته، با شعرهای زیبا و عمیق خود، دل‌های بسیاری را فراتر از زبان و فرهنگ متصل کرده است.
در روزگاری دور، کیوان در دامنههای کوهستانی ایران، در کنار چشم‌اندازهای دلنشین و زیبایی‌های طبیعت، روح و جان خود را به شعر می‌افشاند. با وزیدن بادهای ارامش بخش و زمزمه‌های آب‌های جاری، او با ذهنی برای عمق آسمان آبی نگاه می‌کند و از این تجربه‌های زیبا و عمیق، شعرهایی که تا امروز همچون جواهراتی در تاریخ ادبیات ایران، ماندگار مانده است، می‌آفریند.
شعرهای کیوان ساکت، با وزن و زند تلخ و شیرین زندگی، دل‌های خسته و محبت طلب را در آغوش می‌گیرد. صدای آسمانی شعرهای وی، از معنای عمیقی غریب و آشنا، خلاقیت و اندیشه والایی را منعکس می‌کند. او همواره با ارزش‌های فرهنگی و تاریخی ایران آشنا بوده و در شعرهایش، این ارزش‌ها را به شکلی زیبا و پویا بازنموده است.
در سفرهای خود بین کوهها و بلندی‌ها، کیوان ساکت همواره با مردم سخنرانی می‌کند و از اندیشه‌ها و احساساتش به آن‌ها باز می‌گوید. او با شعرهایش، روایتی زیبا از زندگی و عشق، انسانیت و آزادی، احترام و محبت ارایه می‌دهد.
با ما در مرشدی همراه شوید و تجربه‌ی سفری به دنیای هنر و ادبیات ایرانی با شاعر بزرگ کیوان ساکت را تجربه کنید، تصویر بالا تزئینی است.
