مسئولیت ویژه انگلیس و فرانسه برای اروپا

خوش آمدید “سرانجام ، ما دوباره ملاقات می کنیم.” امانوئل ماکرون در سخنرانی خود در جلسه مشترک پارلمان این هفته با لحنی تقریباً ناخوشایند به پایان رسید که روز اول سفر ایالتی خود به انگلیس را نشان می داد. 17 سال است که یک رئیس جمهور فرانسه ، نیکلاس سارکوزی ، آخرین بار این افتخار را به دست آورد. این طولانی ترین فاصله بین بازدیدهای ایالتی است زیرا وینسنت آئوریول در ایستگاه ویکتوریا توسط جورج ششم مورد استقبال قرار گرفت و با یک مراسم تشریفاتی به کاخ باکینگهام معالجه شد.

این می گوید درباره شکاف متقابل کانال ناشی از Brexit و متعاقب آن از اتحادیه اروپا توسط رهبران محافظه کار انگلیس ، اگرچه اوضاع در زیر Rishi Sunak بهبود یافته است.

برای ماکرون ، این بازدید لحظه ای برای چرخاندن صفحه در Brexit و تجلیل از آنچه مقامات وی “بازگرداندن” منافع بین دو کشور نامیده بودند ، جشن گرفتند. وی گفت: “همبستگی ما محدودیت نهادی را نمی داند.”

رسانه های بریتانیایی در سخنرانی “تحریک آمیز” در ماکرون در سخنرانی وست مینستر از “وابستگی های بیش از حد به ایالات متحده و چین” به ماکرون هشدار دادند ، اگرچه این سالهاست که مورد علاقه او صحبت شده است.

با توجه به همه حساب ها ، به نظر می رسد که خوانندگان اکسپرس اروپا نگرانی خود را در مورد وابستگی های استراتژیک اروپا به ایالات متحده به اشتراک می گذارند. ما دو هفته پیش در نظرسنجی از شما سؤال کردیم که تا چه حد فکر می کنید دونالد ترامپ به دفاع جمعی در اروپا متعهد است. تنها 6 درصد از شما فکر می کردید که وی متعهد است. 78 درصد حیرت انگیز احساس می کردند که به هیچ وجه اهمیتی نمی دهد.

من در ben.hall@ft.com

مخالفان جذب می کنند

بازدیدهای ایالتی روسای جمهور فرانسوی و پادشاهان انگلیس از کیفیت آیینی برخوردار هستند: صفحه بندی ، اشارات دقیق به رقابت تاریخی ، ادای احترام به چرچیل و سایر چهره های تحسین شده متقابل و اصلاحات بی پایان در onTente Cordialeبشر به عنوان خبرنگار پاریس ، من در سال 2008 سفر ایالتی سارکوزی را به لندن پوشاندم. نخست وزیر پیشین انگلستان گوردون براون آرزوی همتای خود را برای تبدیل این امر بهتر کرد onTente Cordiale به یک entente amicale با فراخوانی ، clunkily ، برای وابسته به آنتنتهبشر

براون و سارکوزی مخالفان معتدل و سیاسی بودند اما موفق شدند آن را خاموش کنند. این کمک کرد که سارکوزی پیوندهای آنگلوساکسون خود را به عنوان راهی برای نشان دادن اینکه چقدر متفاوت از سلف گالیست خود ژاک چیراک است ، جلب کرد. سارکوزی در ادامه پیمان خانه لنکستر با دیوید کامرون را امضا کرد و در همکاری عمیق تر دفاعی بین دو قدرت نظامی بزرگ اروپا قبل از اینکه این رابطه توسط Brexit منفجر شود ، به کار گرفت.

برای چندین دهه ، رابطه رهبران به دلیل بی اعتمادی طولانی رنگ شده است. پاریس هرگز دیدگاه دگل را به طور کامل رها نکرد که انگلیس یک اسب تروجان برای منافع ایالات متحده در اروپا بود. لندن غالباً سیاست فرانسوی را که توسط خودگرایی گالیک هدایت می شود ، رد کرده است. بخش هایی از رسانه ها و طبقه سیاسی انگلستان در هر رهبر فرانسه ، کمی از بناپارت را مشاهده می کنند. “ماکرون پیروز برای پذیرش تسلیم Brexit استرمر” وارد نشست شد ” پرده پرده تلگراف در بازدید دولت این گفته بود که ماکرون احساس می کند که روز پنجشنبه اظهار داشت که اعتماد اکنون بین دو کشور – و بین او و سر کیر استرمر – برقرار شده است. شما نمی توانید تصور کنید که او در مورد صدراعظم آلمانی فردریش مرز همان حرف را می زند.

به ناچار ، توجه به نقاط مشاجره بین انگلیس و فرانسه ، به ویژه مشکل مهاجرت متقابل مخفی در کانال در قایق های کوچکبشر اما ، همانطور که هیئت تحریریه FT استدلال می کند، آنها نمی توانند اجازه دهند که رابطه آنها با آن مسئله تعریف شود.

مسئولیت ویژه

در زمان جنگ بر روی خاک اروپا و با ترامپ ، نظم بین المللی مبتنی بر قوانین و روی آوردن علیه متحدین آمریکا ، منافع اساسی انگلیس و فرانسه هرگز به این ترتیب هماهنگ نبوده است. رابطه آنها طی سالهای آینده باید با همکاری همیشه در زمینه دفاع تعریف شود. ماکرون به نمایندگان مجلس و همسالان گفت که انگلیس و فرانسه ، دو قدرت نظامی قوای قاره که دارای یک بازدارنده هسته ای هستند ، “مسئولیت ویژه” برای امنیت اروپا “و زمان آن است که آن را بیان کنیم”.

به عنوان FT’s Janan Ganesh می نویسد، “حداقل در میان مدت ، سرنوشت اروپا بخش بزرگی از انگلیس و فرانسه است.” این برنامه برای هزینه های بلندپروازانه دفاعی آلمان برای ترجمه به قابلیت های جنگ واقعی زمان خواهد برد. حتی در این صورت ، رهبران سیاسی این کشور باید “فرهنگ استراتژیک” ، تمایل به پروژه نیرو را توسعه دهند. لهستان در حال ساختن یک ارتش نیرومند است اما همچنین فاقد تجربه اخیر درگیری های جنگ است.

پاریس این هفته موافقت کرد بازدارنده هسته ای آن “هماهنگ” با لندن در صورت تهدید شدید برای امنیت اروپا ، گامی مهم در جهت گسترش آن نیروی دبراپه به بقیه قاره ، در حالی که چتر هسته ای انگلیس در حال حاضر به بقیه ناتو گسترش یافته است. آنها همچنین اندازه نیروی اکسپدیشن مشترک مشترک خود را به 50،000 گسترش داده و همکاری خود را در موشک های دوربرد عمیق تر می کنند.

اروپا همچنین به لندن و پاریس نیاز دارد تا با هم همکاری کنند تا بتوانند به دور از وابستگی به دارایی های نظامی ایالات متحده ، مانند شناسایی ، اطلاعات ماهواره ای ، حمل و نقل هوایی و سوخت گیری در میان هوا ، به سازماندهی دور از وابستگی به دارایی های نظامی ایالات متحده کمک کنند. پایتخت های اروپایی باید به این نتیجه برسند که چه قابلیت هایی به آنها نیاز دارند و آیا نیاز به خرید این مجموعه ها دارند. اگر اتحادیه اروپا نقش مهمی در تأمین مالی چنین تلاش نسلی داشته باشد ، می تواند منجر به رابطه نزدیکتر با انگلیس شود.

همانطور که یان باند در این مورد استدلال می کند تفسیر برای مرکز اصلاحات اروپایی ، پایتخت های اروپایی به زودی ممکن است مفهوم سازی کنند که یک ستون اروپایی در یک ناتو با کمتری آمریکا یا آمریکا در واقع به نظر نمی رسد. باند می نویسد ، فرانسه و انگلیس با توافق نامه امنیت و دفاعی اروپا در سال 1998 دنباله ای را برای سیاست امنیت و دفاعی اروپا به وجود آوردند. اتحادیه اروپا نه عضویت مناسب و نه توانایی های مسئولیت دفاع جمعی را دارد. وقت آن است که چیز جدیدی اختراع کنیم. این اتفاق نخواهد افتاد مگر اینکه فرانسه و انگلیس بتوانند موافقت کنند.

اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع

انگلیس ، فرانسه و رابطه لازم توسط Janan Ganesh

انتخاب بن هفته

بوسنی ، 30 سال بعد: در بالکان، توسط الک راسل و مارتون دونای