TYKOCIN ، لهستان (WGHP) – حدود دو ساعت در شمال شرقی ورشو ، لهستان ، در جامعه کوچک و زیبا از Tykocin قرار دارد.
فرد گوتمن ، یک خاخام بازنشسته گرینسبورو گفت: “امروز هیچ یهودی در اینجا باقی نمانده است ، اما در آغاز جنگ ، حدود 2،000 یهودی وجود داشتند.”
کنیسه تاریخی این شهر به دهه 1600 باز می گردد و اکنون موزه ای است که هر سال هزاران بازدید کننده را به خود جلب می کند. کیتی نوردین ، مجری خبری FOX8 ، ده ها نفر از مربیان کارولینای شمالی را در سفر خود به این شهر در ماه ژوئن به عنوان بخشی از یک سفر هشت روزه در سراسر لهستان دنبال کرد تا در مورد هولوکاست بیاموزد.
خاخام گوتمن این گروه را در پناهگاه جمع کرد و توضیح داد که زمانی ضربان قلب جامعه کوچک و در عین حال پر جنب و جوش یهودی بود. در 26 آگوست 1941 توسط جماعت خود رها شد ، اما با انتخاب انتخاب نشده است. آن روزی بود که Einsatzgruppen نازی ها ، یک واحد قتل موبایل ، مردم یهودی این شهر را وادار کرد تا حدود پنج مایل در خارج از Tykocin به جنگل لوپوچوو بپردازد.
گوتمن گفت: “من نمی توانم تصور کنم که با فرزندانم ، با نوه هایم قدم می زنم. نمی توانم تضاد بین زیبایی جنگل و صداهای تیراندازی را تصور کنم.”
در 25 آگوست 1941 و 26 آگوست 1941 ، 1400 مرد ، زن و کودک یهودی از Tykocin دستور داده شد که در یکی از سه گودال در جنگل لوپوچوو بایستند و شلیک کنند. این به عنوان هولوکاست توسط گلوله ها شناخته می شود.
گوتمن گفت: “دو میلیون یهودی وجود دارند که از این طریق جان باختند ، اما همه در مورد آشویتس می دانند و همه از اردوگاه های مرگ می دانند.” “اما این به مراتب بزرگتر از آشویتس است ، و این در سراسر اروپا است.”
بیش از 80 سال بعد ، غم و اندوه در جنگل هنوز وجود دارد. معلمان کارولینای شمالی ، در تلاش برای دانش و درک ، بی سر و صدا احترام خود را پرداخت کردند.
اندرو ووس ، معلم تاریخ در مدرسه میانه شاه بلوط Grove در استان استوکس گفت: “دیدن آن با چشمان خود چیز بسیار متفاوتی است.” “شنیدن صداهای طبیعت در این مکان های تراژدی و حس چنین زیبایی و زندگی که به آن مناطق برگشته است ، شما را در مکانی بسیار عجیب قرار می دهد ، و شما واقعاً نمی دانید که چگونه احساس کنید.”
بزرگترین قتل عام توسط گلوله ها در بابی یار در خارج از آنچه که اکنون کیف ، اوکراین است انجام شد. در 29 سپتامبر 1941 و 30 سپتامبر 1941 ، نازی ها 33،000 یهودی را در یک دره شلیک کردند و به قتل رساندند.
این مدل پس از عکسی که در دسامبر سال 1941 در لتونی گرفته شده است که چهار زن و یک فرزند را نشان می دهد. آنها در میان هزاران زن و دختر یهودی بودند که دستور دادند تا لباس زیر خود را بچرخانند ، به لبه یک سنگر و شلیک شوند.
“او چکمه های خود را از بین نمی برد” از قدرت و مقاومت همه زنان تجلیل می کند.
افرادی که از این بنای یادبود بازدید می کنند ، تشویق می شوند که از طریق دوربین برنز نگاه کنند ، که در آن آمده است: “برعکس عشق نفرت نیست. این بی تفاوتی است. شما شاهد هستید.”
