مجمع فدرالیست افغانستان از پیش نویس قانون اساسی جمهوری فدرال به عنوان یک سند بنیادی با هدف پایان دادن به بحران های مزمن و ایجاد صلح پایدار از طریق تحول در سیستم سیاسی این کشور پرده برداشت.
در یک کنفرانس آنلاین که در روز یکشنبه ، 20 آوریل برگزار شد مجمع فدرالیستی افغانستان پیش نویس اولیه قانون اساسی جمهوری فدرال افغانستان را ارائه داد. این رویداد با حضور چهره های قابل توجه سیاسی افغانستان از جمله ساروار دانمارکی ، معاون رئیس جمهور پیشین و لطیف پدرام ، عضو سابق پارلمان و رهبر حزب کنگره ملی افغانستان برگزار شد.
در طول جلسه ، مجمع پیش نویس را به عنوان یک سند جامع که از طریق تجزیه و تحلیل دقیق سیستم های سیاسی گذشته و چارچوب های قانون اساسی ساخته شده است ، معرفی کرد. آنها تأکید کردند که قانون اساسی پیشنهادی منعکس کننده یک مطالعه عمیق از چالش های حاکمیت تاریخی افغانستان است و به دنبال ایجاد یک ساختار سیاسی پایدار برای آینده است.
فدرالیست ها ادعا كردند كه سیستم متمرکز حاكمیت عامل اصلی بی ثباتی مداوم و درگیری داخلی در افغانستان بوده است. آنها از یک الگوی فدرال دفاع می کنند که بهتر می تواند تنوع قومی ، زبانی و منطقه ای کشور را منعکس کند و به طور بالقوه گنجاندن و ثبات را تقویت می کند.
اگرچه این پیش نویس هنوز نهایی در نظر گرفته نشده است ، اما مجمع گزارش داد که از 12 فصل و 207 مقاله تشکیل شده است. آنها تأکید کردند که برای مشاوره بیشتر ، بررسی متخصص و پالایش باز است. آنها خاطرنشان كردند كه هدف این است كه اجماع ملی پیرامون یك سیستم فدرال مناسب ایجاد شود.
این ابتکار یک کنفرانس قبلی در اتریش ، جایی که متفکران سیاسی افغانستان و اعضای دیاسپورا برای بحث در مورد آینده سیاسی افغانستان جمع شدند. بحث در حال انجام ، علاقه فزاینده ای به فدرالیسم در بین رهبران و روشنفکران تبعید شده افغانستان را نشان می دهد.
علیرغم گفتمان رو به رشد ، چندین شخصیت برجسته سیاسی و مقامات دولت سابق افغانستان با یک ساختار فدرال کاملاً مخالف هستند و اظهار داشتند که این امر می تواند تقسیمات را عمیق تر کند و وحدت ملی را تضعیف کند. آنها به جای آن ، همچنان از یک مدل متمرکز اصلاح شده دفاع می کنند.
رونمایی از این پیش نویس قانون اساسی گام مهمی در گفتگوی در حال تحول درباره بازسازی سیاسی افغانستان است. با توجه به اینکه دولت آینده کشور هنوز نامشخص است ، این سند ممکن است مباحث انتقادی را در جوامع افغانستان در داخل و خارج از کشور برانگیزد.
برای اینکه هر چارچوب آینده مشروع و ماندگار باشد ، باید فراگیر و بازتاب جمعیت متنوع افغانستان باشد. با پیشرفت بحث ، نقش تعامل عمومی ، تخصص بین المللی و دروس تاریخی برای شکل دادن به سیستمی که صلح ، نمایندگی و ثبات طولانی مدت را تضمین می کند ، مهم خواهد بود.
