هم نئاندرتال ها و هم هومو ساپین های اولیه هنر خلق کردند. نقاشی‌های غارهای آنها از اوایل عصر حجر در سراسر اروپا، آفریقا و آسیا یافت شده‌اند و اغلب دارای رنگ‌های خاکی هستند. آنها از قرمز، قهوه ای، سیاه و زرد استفاده کردند – اما هرگز آبی. از نظر تاریخی، آبی واقعاً در هنر مطرح نمی شود تا مصری ها حدود 5000 سال پیش شروع به استفاده از آن کرد. اما اکنون، یک کشف جدید در آلمان نشان می دهد که رنگدانه های آبی دیگر چندین هزار سال قبل در اروپا وجود داشته است. آنها فقط در هنر غار استفاده نمی شدند، اما ممکن بود به عنوان لوازم آرایشی استفاده می شدند.
آثاری از بقایای آبی بر روی کاسه ای یافت شد که قدمت آن به اواخر عصر حجر برمی گردد.
ویشر و همکاران، انتشارات دانشگاه کمبریج/انتشارات باستان با مسئولیت محدود
بین سال‌های 1976 و 1980 باستان‌شناسان آثار بسیاری از دوران پارینه سنگی نهایی را در سایت حفاری نه چندان دور از فرانکفورت یافتند. اخیراً، محققان توانستند سن استقرار اولیه در این منطقه را بین 14000 تا 13000 سال پیش مشخص کنند. به عنوان بخشی از این تحقیقات جدید، دانشمندان همچنین آثاری را که چهل سال قبل از آن حفاری شده بودند، بازبینی کردند تا آنها را از نزدیک ببینند.
این زمانی بود که متوجه شدند یک کاسه سنگی قدیمی آثار کوچکی از رنگدانه آبی در داخل آن وجود دارد. هیچ یک از مواد دیگری که آنها پیدا کردند رنگ آبی روی آن نداشتند، اما حتی همین مقدار اندک نشان می دهد که رنگدانه های آبی خیلی زودتر از آنچه قبلاً تصور می شد استفاده شده است.
آبی به اندازه بسیاری از رنگ های دیگر در طبیعت رایج نیست، بنابراین تیم تحقیقاتی می خواستند دریابند که از کجا آمده است. آنها از طیف وسیعی از تکنیک های میکروسکوپی، اشعه ایکس و مادون قرمز برای مطالعه جزئیات بیشتر ترکیب آبی استفاده کردند. با زوم کردن نزدیک این لکه‌های آبی ریز بیشتری در کاسه نشان داده شد که نشان می‌دهد زمانی در سراسر سطح پخش شده است. این می تواند به این معنی باشد که زمانی از این کاسه به طور خاص برای نگهداری این رنگدانه آبی استفاده می شد.
از تجزیه و تحلیل شیمیایی این ترکیب، محققان دریافتند که این ترکیب دارای اتم‌های مس زیادی است. آنها بیشتر آن را به یک ماده خاص محدود کردند: آزوریت. این رنگ با رنگ های آبی دیگر مانند نیلی یا آبی مصری. آزوریت یک ماده معدنی است که می تواند از سنگ مس تشکیل شود و به طور طبیعی در زمین در مناطقی نه چندان دور از سایت باستان شناسی یافت می شود. آزوریت معمولا نزدیک به سطح است، بنابراین جمع آوری آن کار سختی نبود.
رنگدانه آبی آزوریت می توانست به عنوان آرایش استفاده شود
اما اگر ساکنان عصر حجر این قسمت از اروپا رنگدانه آبی دارند، چرا هیچ هنر غار آبی پیدا نشده است؟ و چرا هیچ بقایای دیگر از رنگ آبی بر روی سایر مصنوعات این دوره به دست نیامده است؟ را محققان فکر می کنند که ممکن است بقایای رنگدانه آبی بیشتری روی ابزارهای دیگر از این دوران وجود داشته باشد که هنوز به آنها توجه نشده است. از این گذشته، آنها بیش از چهل سال پیش این کاسه سنگی را پیدا کردند و اخیراً رنگ آبی را مشاهده کردند. و در مورد اینکه چرا در هنر استفاده نمی شود، آنها گمان می کنند که رنگدانه آبی هدف دیگری داشته است که هیچ اثری در پرونده باستان شناسی به جا نگذاشته است، مانند تزئین بدن.
ایزی ویشر، محقق اصلی، می گوید: «وجود آزوریت نشان می دهد که مردم پارینه سنگی دانش عمیقی از رنگدانه های معدنی داشتند و می توانستند به پالت رنگی بسیار وسیع تری از آنچه قبلاً فکر می کردیم دسترسی داشته باشند – و ممکن است در نحوه استفاده از رنگ های خاص انتخابی بوده باشند». به دانشگاه آرهوس گفت.
از نظر تاریخی، آزوریت در مکان‌های تدفین زنان دوره نوسنگی در ترکیه یا روی موها و چشم‌های پیکره‌های عصر برنز یونان یافت شده است که نشان می‌دهد می‌توان از آن برای زیبایی استفاده کرد. اکتشاف عصر حجر پیش از آن اکتشافات بود، اما می توانست نقشی مشابه داشته باشد. اگر مردم پارینه سنگی از رنگ آبی برای تزئین بدن و صورت خود استفاده می کردند، اکنون هیچ سابقه ای از آن وجود نداشت، مگر در کاسه های سنگی گاه و بیگاهی مانند اینجا.
بنابراین هنرمندان عصر حجر به رنگدانه های آبی دسترسی داشتند. به نظر می رسید که آنها از آن در هیچ یک از هنرهای غار خود استفاده نکرده اند، اما ممکن است به جای آن از آن به عنوان آرایش استفاده کرده باشند.
