مندر ژوئیه 2025 ، یک فیلم عمیقاً نگران کننده در رسانه های اجتماعی پاکستان منتشر شد. این نشان می دهد که یک زوج جوان از وسایل نقلیه کشیده شده و در محدوده بی ثمر در یک منطقه بیابانی بی ثمر شلیک می شوند ، که گمان می رود در بلوچستان باشد.
این فیلم ، گرافیک و آزار دهنده ، نه تنها یک قتل وحشیانه ، بلکه سکوت جالب آن را که تماشا می کنند ، به تصویر کشیده است ، سکوت که نشانگر پذیرش اجتماعی قتل های “افتخار” در بخش هایی از آسیای جنوبی است. او گفت: “شما فقط مجاز به آتش سوزی به من هستید ، هیچ چیز دیگری.”
سارفراز بوفی ، وزیر بلوچستان به اعتراض عمومی پاسخ داد با تأیید این حادثه. “قانون مسیر خود را در این موضوع فجیع طی خواهد کرد.” هویت این زوج تأیید شد و از مقامات ایالتی به سرعت فراخوانده شد. با این حال ، این حادثه تعداد بی شماری از موارد مشابه دیگر را نشان می دهد که هرگز مورد توجه عموم قرار نمی گیرند.
قتل افتخار ، قتل یکی از اعضای خانواده ، معمولاً یک زن ، به دلیل ادعای شرم بر خانواده ، در دین رمزگذاری نشده است. این روشی است که از طریق نسل های کدهای قبیله ای به ارث رسیده است ، به ویژه در مناطقی که سرپرستی مردان بر استقلال زنان بدون چالش باقی مانده است. در افغانستان و پاکستان ، چنین آداب و رسوم مفهوم افتخار را در شهرت خانواده و جامعه قرار داده و اغلب این بار را به طور کامل بر رفتار زنان قرار می دهد.
طبق گزارش ها ، هنوز هم از یک فیلم ویروسی که نشان دهنده اعدام عمومی یک زن در بلوچستان ، پاکستان است. (عکس از طریق x/@jaffery_anam)
کشتار افتخار به عنوان یک عمل وراثت اجتماعی
در حالی که این قتل ها تحت عنوان جنایتکار است قانون ملی ، آنها غالباً به عنوان اقدامات اصلاح اخلاقی از نظر جامعه توجیه می شوند. در بسیاری از مناطق قبیله ای ، سیستم های عدالت سنتی مانند Jirgas و Shuras اغلب تصویب ضمنی یا صریح ارائه می دهند. این سیستم ها به موازات قوه قضاییه ، به ویژه در مناطق روستایی که حاکمیت ایالتی ضعیف است ، عمل می کنند. این عایق فرهنگی دادرسی را دشوار می کند و باعث مجازات برای عاملان می شود.
با وجود آگاهی جهانی ، قتل های افتخار یک خطر فعلی است. بسیاری از این حوادث به عنوان اختلافات داخلی گزارش نشده یا طبقه بندی نشده اند. با این حال ، حتی در بین موارد ثبت شده ، این تعداد همچنان نگران کننده است.
در پاکستان ، سازمان های رسانه ای و حقوق سالانه صدها قتل مرتبط با افتخار را مستند می کنند. به گفته سازمان غیردولتی پاکستانی ، 225 گزارش کشتار افتخار وجود داشت در پنجاب به تنهایی در سال 2024 ، اما فقط دو محکومیت برای این موارد در سطح ملی تأمین شد. به طور کلی پرونده های GBV برای سال از 32600 فراتر رفت. تنها در استان سند ، حداقل پنج زن در اوایل سال 2025 در مدت 36 ساعت کشته شدند و تأکید سریع چنین خشونت ها حتی در مناطق شهری را تأکید کردند.
در افغانستان ، در حالی که داده ها پراکنده است ، Unama در سالهای اولیه حداکثر 240 قتل افتخاری را گزارش کرد. فروپاشی نهادی از سال 2021 ردیابی فعلی را دشوار می کند. این جنایات تا حد زیادی مجازات نیست.
بنگلادش کمتر قتل های افتخاری را گزارش می کند. با این حال ، نرخ بالای ازدواج کودک (بیش از 50 ٪) خطرات مرتبط با آن را به وجود می آورد آمار ازدواج کودک مرتبط با یونیسف ، 2025. اگرچه موارد مستقیم نادر است ، محققان هشدار می دهند که کنترل مردسالاری در برخی از مناطق روستایی همچنان ادامه دارد.
عروس و داماد کودک برای یک مراسم عروسی در روستای جنوبی آسیا می نشینند. (عکس از طریق یونیسف)
چرا این سنت ها هنوز در جامعه پابرجا هستند
تداوم قتل های افتخار در درگیری نقاط ضعف قانونی و پذیرش فرهنگی نهفته است. در پاکستان ، اصلاحیه حقوق جزا در سال 2016 حفره آمرزش قانونی را بست این یک بار به اعضای خانواده اجازه می داد قاتلان را عفو کنند. با این حال ، اجرای ناهموار است. در دادگاه های روستایی ، فشار برای آشتی اغلب منجر به شهرک های غیررسمی می شود و قاتل را در جامعه نگه می دارد.
در افغانستان ، تجزیه دولت پس از سال 2021 به معنای از دست دادن نزدیک از حمایت از زنان است. حفاظت های حقوقی یا غیر تقویت شده یا غیر وجود دارند و ساختارهای فرهنگی بر تصمیم گیری حاکم هستند. پناهگاه های زنان تعطیل شده اند و گزارش جرایم به خودی خود تحت حاکمیت فعلی خطرناک شده است.
این شکاف های ساختاری توسط یک روایت فرهنگی تقویت می شود که افتخار زن را با وضعیت خانواده برابر می کند. در چنین جوامعی ، سرپرستی مردان عادی می شود و انحراف از نقش های مورد انتظار به عنوان ناسزا تلقی می شود ، اغلب با عواقب کشنده.
ریشه ها به طور مستقیم باید به صورت محلی و قانونی مورد توجه قرار گیرند
ریشه کن کردن قتل های افتخاری نه تنها اصلاحات قانونی بلکه تحول فرهنگی را مستلزم آن می کند. در حالی که تصویب قوانین ضروری است ، مداخله اجتماعی به همان اندازه مهم است. آموزش و پرورش نقش اساسی را ایفا می کند ، به خصوص در مناطق روستایی که نقش های جنسیتی عمیقاً درگیر آن است. برنامه های حساسیت به جنسیت مبتنی بر مدرسه ، تفسیر مجدد مذهبی از عدالت و افتخار ، و گنجاندن زنان در شوراهای قبیله گامهای بالقوه برای تغییر بلند مدت است.
در Türkiye ، موضوعات مشابه پیرامون خشونت مبتنی بر جنسیت ، اصلاحات در سیستم عدالت را برانگیخته است ، مانند گسترش پناهگاه های زنان و مبارزات انتخاباتی مانند نه به خشونت علیه زنانبشر تجربه Türkiye نشان می دهد که اقدام هماهنگ بین جامعه مدنی ، نهادهای دولتی و رسانه ها می تواند روایات را حتی در تنظیمات محافظه کارانه تغییر دهد.
زنان به خشونت مبتنی بر جنسیت اعتراض می کنند ، و نشانه هایی را که می خواند “هیچ خشونت قابل توجیهی در Türkiye وجود ندارد. (عکس AA)
مقابله با ریشه های خشونت مبتنی بر افتخار
رسانه ها باید در آسیای جنوبی نیز نقش قوی تری داشته باشند ، نه فقط گزارش خشونت در هنگام ویروسی ، بلکه داستانهای پیشگیرانه از بازماندگان ، مستند سازی شکاف های عدالت و پاسخگویی مؤسسات را نشان می دهند.
کشتار افتخار اغلب به عنوان یک مسئله فرهنگی قاب بندی می شود ، اما در اصل آن ، این یک نقض حقوق بشر است. این نشان دهنده یک سیستم ارزشی است که در آن زندگی زنان مشروط به اطاعت است ، جایی که مردان حق دارند قضاوت و مجازات کنند ، و در آن شهرت جامعه بیش از زندگی ارزش دارد.
این سنت نیست. این خشونت عادی است. در حالی که پرونده اخیر بلوچستان به درستی توجه را به خود جلب کرده است ، بسیار مهم است که پس از انجام عناوین ، تمرکز عمومی محو نشود. در پشت هر مورد گزارش شده ده ها ناگفته ، داستانهایی که توسط ترس ، شرم و سکوت به ارث برده اند.
27 ژوئیه 2025 04:25 PM GMT+03: 00
