در زیر حقوقی عاری از جغرافیا بسیار رایج در بروکسل ، بدون شک چین موضوع بود. این کنفرانس که توسط کمیسیون اروپا برگزار شد ، به منظور از بین بردن راه حل هایی برای مشکل بیش از حد در اقتصاد چین و تأثیرات مرتبه دوم اروپا از آن طراحی شده است.
ده ها سال از سرمایه گذاری بیش از حد و یارانه های دولتی در چین ، مصرف ضعیف داخلی ، اعتیاد به تولید ، سقوط سود شرکت ها ، شرکت های زامبی که دولت اجازه نمی دهد بمیرد و یک جنگ تجاری ابرقدرت ، به اعتقاد وی ، یک طوفان کامل ایجاد کرده است.
بروکسل فکر می کند که سرریزهای صنعتی چین باید به جایی بروند ، احتمالاً با تخفیف ، و تنها مقصد منطقی اروپا است.
دولت ها از شرکت هایی که همه چیز را از ماشین آلات صنعتی و مواد شیمیایی گرفته تا الکترولیزر هیدروژن و توربین های بادی زنده می کنند ، می ترسند ، صنایع تجزیه شده و مشاغل از بین می روند. آنها نگران موجی هستند که می تواند احزاب پوپولیستی را به قدرت در تولیدات قلبی تولید شده در اروپا برساند.
آنها اصرار دارند که پکن نیز باید نگران باشد ، یا با یک واکنش ضد چینی اروپایی مشابه آنچه که طی یک دهه گذشته از طریق ایالات متحده آمریکا گذشت ، روبرو شد.
سال گذشته در مجمع بروکسل در مورد بیش از حد بیش از حد غیر بازار جهانی ، این بحث در اصطلاحات-“کاهش حاشیه سود” ، “بازده سرمایه” ، “دارایی های کم استفاده”-هنگامی که بازوی در وسط اتاق شلیک شد ، مورد ضرب و شتم قرار گرفت.