این سوءاستفاده ها شامل تهدیدها ، موارد شکنجه ، بدرفتاری و دستگیری و بازداشت خودسرانه ، طبق مأموریت کمک به سازمان ملل در افغانستان (وابسته به ابهام) و دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد (OHCHR).
در گزارش گفت که این تخلفات علیه افغان ها “بر اساس مشخصات آنها” انجام شده است و زنان ، کارگران رسانه ای و اعضای جامعه مدنی و همچنین افراد وابسته به دولت سابق که در سال 2021 سقوط کرده و نیروهای امنیتی آن را هدف قرار داده است ، علی رغم ادعاهای طالبان مبنی بر اینکه چنین افرادی از یک عفو بهره مند می شوند.
“هیچ کس را نباید به کشوری برگرداند که به دلیل هویت یا تاریخ شخصی خود در معرض خطر آزار و اذیت قرار بگیرند، گفت: Volker Türk ، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد.
“در افغانستان ، این وضعیت برای زنان و دختران ، که در معرض یک سری اقدامات قرار دارند که صرفاً براساس جنسیت خود به آزار و اذیت می پردازند ، بسیار برجسته تر است.”
از سال 2023 و شروع کمپین های تبعید در مقیاس بزرگ که توسط ایران و پاکستان آغاز شد ، میلیون ها افغانی به کشور خود بازگشتند. تنها در سال 2025 ، بیش از 1.8 میلیون نفر به افغانستان بازگشتند که 1.5 میلیون نفر از آنها از ایران بودند.
زنان در بازداشت خانگی
آژانس پناهندگان سازمان ملل ، بازنویسیاخیراً تخمین زده می شود که کل می تواند تا پایان سال به سه میلیون برسد و به کشوری که با یک بحران شدید بشردوستانه روبرو است ، بازگردد.
وضعیت زنان به زور که به زور برگردانده می شوند ، بسیار بد است. یک روزنامه نگار سابق تلویزیون ، که پس از تصاحب طالبان در اوت 2021 ، کشور را ترک کرد ، توضیح داد که چگونه پس از بازگشت غیر ارادی به افغانستان ، او دید که چشم اندازش از بین رفته است.
وی گفت: “من از امنیت شخصی خود بسیار نگران هستم و از وضعیت فعلی تحمیل شده به زنان در (استان من) احساس ناامیدی بی نظیری می کنمبشر من به طور واضح می توانم بگویم که من به طور موثری تحت بازداشت خانگی هستم. هیچ فرصت شغلی ، آزادی حرکت و دسترسی به آموزش – اعم از یادگیری یا آموزش – برای زنان و دختران وجود ندارد. “
بسیاری از مردم نیز به دلیل تهدیدات واقعی یا ترسناک مقامات de facto ، مجبور به زندگی در پنهان شدن هستند. این مورد برای افراد وابسته به دولت سابق و نیروهای امنیتی آن ، که با وجود عفو عمومی اعلام شده توسط مقامات de facto ، مجبور به مخفی شدن از ترس از انتقام جویی ها شده اند.
زندگی در مخفی کردن
یک مقام سابق توضیح داد که چگونه پس از بازگشت در سال 2023 ، وی به مدت دو شب در خانه ای بازداشت شد که به شدت شکنجه شد ، با چوب ، کابل و چوب مورد ضرب و شتم قرار گرفت ، در معرض شکنجه آب قرار گرفت و با یک اعدام مسخره روبرو شد.
سایر پناهندگان که از ایران بازگشتند ، باید مرتباً مکان ها را تغییر دهند تا از شناسایی آنها جلوگیری کنند ، مانند یک قاضی سابق.
“من سعی می کنم پنهان بمانم زیرا می دانم که زندانیانی که به دلیل تصمیمات من بازداشت شده اند ، اکنون مقامات ارشد دولتی هستند و هنوز به دنبال من هستند. اگر آنها مرا پیدا کنند ، من مطمئن هستم که آنها مرا می کشند. آنها قبلاً وقتی قاضی بودم مرا تهدید می کردندآنها گفتند.
در مواجهه با این سوءاستفاده های جدی ، سازمان ملل متحد از كشورها می خواهد كه كسی را به افغانستان برنگردد كه با خطر واقعی نقض جدی حقوق بشر روبرو باشد.
“کشورهای عضو باید فرصت های اسکان مجدد را برای افغان ها در معرض خطر گسترش دهند و از حمایت آنها اطمینان حاصل کنند ، و در صورت بازگشت ، به کسانی که احتمالاً در صورت بازگشت دچار نقض حقوق بشر می شوند ، اولویت دارند به افغانستان ، از جمله زنان و دختران ، افراد وابسته به دولت سابق و نیروهای امنیتی ، متخصصان رسانه ، فعالان جامعه مدنی و مدافعان حقوق بشر. “
