براساس اعلامیه دبیرخانه SNSC در تاریخ 3 اوت ، مسئولیت اصلی این شورا این است که تصمیمات دفاعی متمرکز Swift ، در زمان جنگ یا شرایط اضطراری ملی را فعال کند.
در حالی که طبق ماده 176 قانون اساسی ایران در کنار سایر زیر مجموعه های SNSC عمل می کند-آنالیزان می گویند زمان بندی و ترکیب آن نشانگر نگرانی های عمیق تر نهادی است.
چرا حالا؟
این حرکت در میان تنش های شدید با اسرائیل و ایالات متحده انجام می شود و شک و تردید در مورد توانایی ایران در پاسخ سریع در لحظه های بحران وجود دارد.
عبدالراسول دیسالار از انستیتوی تحقیقات خلع سلاح سازمان ملل متحد در مورد X گفت که پاسخ تأخیر ایران به حملات ژوئن اسرائیل “بحران در ساختار تصمیم گیری نظامی استراتژیک” را نشان داد.
وی گفت ، بدون زیرساخت های دیجیتالی ایمن ، مونتاژ کامل SNSC در زمان جنگ می تواند به طرز خطرناکی آهسته و آسیب پذیر در برابر اعتصابات فریب باشد.
شورای جدید با تمرکز اقتدار در گروه کوچکتر از مقامات کلیدی ، به منظور کاهش این خطرات طراحی شده است.
محمد-اسماعیل کوساری ، نماینده مجلس ، به جمران گفت که شورای دفاع از الگوی اجماع لاغر SNSC جلوگیری می کند و آن را با “گروه کوچکتر و متمرکز تر-که برای تصمیم گیری سریعتر و مؤثرتر” جایگزین می کند.
محمد سراج ، قانونگذار افزود: در زمان جنگ ، “هر تصمیمی که توسط شورای دفاع گرفته شده معادل یکی از موارد SNSC است.”
عملکرد و ترکیب
این شورا به ریاست رئیس جمهور برگزار می شود و روسای قوه قضاییه و پارلمان ، دو نماینده SNSC منصوب شده توسط رهبر عالی ، وزیر اطلاعات و رئیس ستاد عمومی را شامل می شود.
تفاوت اساسی در SNSC ، شمول دائمی شورای دفاع از فرماندهان ارشد ارتش ، IRGC و دفتر مرکزی مرکزی خاتام النبیا است که نظارت بر عملیات مشترک نظامی دارد.
اگرچه رسماً زیر بدن است ، برخی از ناظران این شورا را بیش از یک اصلاح بوروکراتیک می دانند.
احمد زیدآبادی ، روزنامه نگار ، با نوشتن در هام میهان ، آن را “حرکتی برای تمرکز مجدد اقتدار سیاسی پراکنده در میان زمان بحران” خواند ، و اظهار داشت که اگر رهبر عالی علی خامنه ای ناتوان شود ، شک و تردید در مورد آنچه ممکن است اتفاق بیفتد.
در این حالت ، رئیس جمهور-که هر دو SNSC و شورای دفاع را ریاست می کند-بالاترین مقام رسمی در کشور خواهد بود.
زمینه نهادی
در حالی که SNSC مدتهاست که اختیارات نهایی را در مورد مسائل امنیت ملی ایران داشته است ، عضویت گسترده آن – که رهبران سیاسی ، نظامی و اقتصادی را در بر می گیرد – آن را در شرایط فوری ناخوشایند می کند.
چندین شورای فرعی کمتر شناخته شده در حال حاضر تحت چتر خود عمل می کنند ، از جمله شورای دفاع منفعل برای زیرساخت های مهم ، شورای هماهنگی اطلاعات متشکل از روسای آژانس ها و شورای امنیت ملی به ریاست وزیر کشور.
شورای دفاع در وظیفه و ترکیب خود متمایز است: متمرکز بر دفاع ، قصد دارد به عنوان یک مرکز فرماندهی جنگ ایستاده عمل کند. مانند SNSC ، تصمیمات آن نیاز به تصویب نهایی رهبر عالی دارد.
