رئیس جمهور فرانسه امانوئل ماکرون و نخست وزیر انگلیس ، کیر استرمر این هفته اعلام کرد که کشورهای آنها به طور یک جانبه یک کشور فلسطین را به رسمیت می شناسند.
در اولین مشکل با آن “فلسطین” مکان داستانی است. هرگز چنین چیزی نبود.
و شناخت دیپلماتیک از آن بیشتر این واقعیت را تغییر نمی دهد نخست وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو تصمیم به تصمیم گیری برای شناخت مجمع الجزایر بانکی اسلامی در حومه پاریس به عنوان یک کشور مستقل.
اما انگلیس و فرانسه دقیقاً چه چیزی را تشخیص می دهند؟
محمود عباس ، دیکتاتور اقتدار فلسطین در “کرانه باختری” ، اکنون 89 ساله است. ماکرون و استرمر فکر می کنند وقتی بالاخره می میرد چه اتفاقی می افتد؟
فکر می کنم بهترین سناریو این است که یکی دیگر از افراد فاسد فاسد ، یک “فلسطین” مستقل را به دست بگیرد. آیا اینها رهبران اروپای غربی به استبداد برگردید؟
چه اتفاقی می افتد که یک جنگ داخلی آغاز شود؟ زیرا چشم انداز بسیار زیاد است. از زمان توافق اسلو ، مقام فلسطین به شدت به دستگاه امنیتی اسرائیل اعتماد کرده است تا در قدرت بماند. تقریباً مطمئناً بدون آن منفجر می شود.
فرانسوی ها و بریتانیا باید به یاد بیاورند که اولین کاری که فلسطینی ها هنگام تحویل یک پروتستان در سال 2005 انجام دادند ، بیش از 3000 گلخانه و سیستم کشاورزی مدرن که یهودیان آمریکایی با قیمت 14 میلیون دلار خریداری کرده بودند ، نابود کرد و آنها را به دست آورد.
دومین کاری که آنها انجام دادند این بود که حماس را به عهده گرفت.
بنابراین ، آیا فرانسه و انگلیس از انتخابات باز در این ملت جدید حمایت می کنند؟ چه می شود اگر حماس یا برخی دیگر از آن سازمان ها برنده آن انتخابات شود؟ آیا فرانسه و انگلیس چنین کشوری را تشخیص می دهند؟
ماکرون در سفر به رام الله با عباس در سال 2023 ادعا کرد: “حماس نماینده مردم فلسطین نیست.
در سال 2006 ، حماس نه تنها در انتخابات غزه پیروز شد ، بلکه اکثریت کرسی های پارلمانی را نیز در PA به دست آورد ، که هنوز هم در آن حضور دارد. در سال 2024 ، حماس و فتح اعلامیه پکن را امضا کردند ، که توسط چین کمونیستی انجام شد و موافقت کردند که “دولت موقت آشتی ملی” را تشکیل دهند.
آیا فرانسوی ها و انگلیس ها در آینده ترتیب مشابهی را “تشخیص می دهند”؟ آیا ماکرون قصد دارد سربازان فرانسوی را به جنین بفرستد تا شبه نظامیان اسلام گرایانه را که موشک های تأمین شده ایرانی یا قطری را به سمت اورشلیم شلیک می کنند ، از بین ببرند؟
فکر می کنم آیا فرانسوی ها حتی می توانند در چنین جنگی پیروز شوند ، سوال بهتری است.
و “فلسطین” به نظر می رسد؟ نه یک بار در ده ها تلاش برای دادن به فلسطینی ها ، آیا آنها هر گونه ترتیب را پذیرفتند که شامل “حق بازگشت” به اسرائیل شود.
“Nakba” خود – اصطلاح تلخ Plestinians برای آنچه که آنها به عنوان “فاجعه” بنیانگذاری اسرائیل می بینند – نتیجه جنگی بود که توسط اعراب محلی و متحدانشان آغاز شد که یک کشور را رد کردند.
حتی اگر معامله ای بتواند مورد ضرب و شتم قرار گیرد ، چه چیزی باعث می شود ماکرون و استارمر معتقدند که فلسطینی ها می توانند ملت خود را اداره کنند ، به هر حال؟ فلسطینی ها در غزه مایل به ساختن زیرساخت های اساسی لازم برای خود نیستند. با وجود دریافت صدها میلیون کمک سالانه.
هر محدودیت اسرائیلی در فلسطینی ها در غزه برای کاهش خشونت اعمال شده است. هنگامی که بتن غزه را می فرستید ، آنها تونل و تاسیسات نظامی را در بیمارستان ها می سازند ، نه مدارس یا مشاغل. اگر آنها را زیرساخت بسازید ، لوله های آب را حفر می کنند تا از موشک ها استفاده کنند. هنگامی که شما به محموله های ملزومات اجازه می دهید ، آنها در مواد منفجره قاچاق می شوند. هنگامی که شما غذا می فرستید ، آنها آن را به ارتش تروریستی قبل از کودکان می دهند.
البته ، مگر در مواردی که این کودکان به علت اسلام گرایانه جذب شده اند.
آیا فرانسه و انگلیس شهروندان خود را برای اداره این ایالت جدید و مرزهای آن به آنجا می فرستند تا اطمینان حاصل کنند که دوباره اتفاق نمی افتد؟ یا اسرائیل فقط مجبور خواهد شد یک بار دیگر حمله کند؟
البته ، ماکرون می گوید حماس باید “خلع سلاح” شود و غزه باید بازسازی شود. اما شناخت فرانسوی و انگلیس از “فلسطین” برعکس. فکر می کند اسرائیل در تلاش است چه کاری انجام دهد؟
آیا فرانسه یا انگلیس قصد خلع سلاح حماس دارند؟ آیا فرانسه یا انگلیس قصد دارد بیش از 50 گروگان را که هنوز در غزه نگهداری و شکنجه می شوند ، بازگردانند؟
ماکرون و استرمر ، مانند بسیاری از عذرخواهی کنندگان به دلیل خشونت فلسطین ، با این اخلاق بدبینانه به اسلام گرایان داخلی خود چیزی از دست نمی دهند.
دنیای واقعی بسیار پیچیده تر است.
کپی رایت 2025 Creators.com
ما دیدگاه های متنوعی را منتشر می کنیم. هیچ چیز نوشته شده در اینجا به عنوان نمایانگر نظرات سیگنال روزانه تفسیر نمی شود.
