در قلب عصر رنسانس، مشهدی تاریخی به نام «شهر آبادانیا» واقع شد. این شهر زیبا، بافتی معماری شگفت‌انگیز و شخصیت‌های فرهنگی برجسته‌ای چون لئوناردو داوینچی، میکل‌آنژلو و دانته آلیگیری را در خود جای داده بود. این شهر پراکنده از آثار هنری و معماری، مرکزی برای فرهنگ و هنر در اروپای رنسانسی بود و هر ساله هزاران گردشگر از سراسر جهان به آنجا جذب می‌شدند.
یکی از روزهای خوشایند و به یادماندنی در تاریخ «شهر آبادانیا»، در سال ۱۵۲۰ برگزار شد. این روز جشنی بزرگ و شاداب بود که همه مردم شهر و حتی شهرهای اطراف به آن شرکت می‌کردند. خیابان‌ها پر از غنچه‌های رنگارنگ و بوی گل‌های خوشبو بود و همه جا قله ها و سرسره‌ها برپا شده بودند.
در این جشن بزرگ، لئوناردو داوینچی با بیانیه‌ای شگفت‌انگیز، حاضران را به هم‌دستی و همکاری در ارتقاء هنر و علم تشویق کرد. او گفت: «هنر و علم به هم پیوسته‌اند و هرگز جدا نخواهند شد. باید دست به دست هم دهیم و در جهت پیشرفت مشترک حرکت کنیم.»
در پاسخ به این حماسه، میکل‌آنژلو همچنین اظهارنظر کرد: «هنرمندان باید به عنوان سفره‌ای پر از نور در جهان حضور داشته باشند و تاثیر خود را بر روند تاریخ نهادند.»
در آخرین ساعات از شامگاه، مردم «شهر آبادانیا» به رقص و نوازندگی پرداختند و تا سحرگاه در این جشن بزرگ شادمانی کردند. با ما در مرشدی همراه شوید و این لحظات را زنده کنید.
تصویر بالا تزئینی است
