اسرائیلی ها ممکن است پرشور شوند ، اما قول کیر استرمر مبنی بر شناخت یک کشور فلسطین دقیقاً همان چیزی است که او قول داده است که نباید باشد – “اجرا”. برای لحظه ای ، این حفاظت را کنار بگذارید-اثبات این که انگلیس فقط از فلسطینی ها به جامعه ملل استقبال می کند اگر اسرائیل “اقدامات اساسی” برای پایان دادن به کابوس در غزه و تعهد به یک راه حل دو کشور انجام دهد. واقعیت باقی مانده است که حدود سه چهارم از کشورهای عضو سازمان ملل قبلاً یک کشور فلسطین را به رسمیت شناخته اند ، تاکنون ، چنین وضعیتی را به وجود آورده یا رفتار اسرائیل را نرم کرده است.
گفته می شود ، به رسمیت شناختن انگلیس و فرانسه ، که هفته گذشته یک برنامه مشابه بدون قید و شرط را اعلام کرد ، بیشتر از شناخت برزیل یا حتی چین است. مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر بیاید و با فرض اینکه بنیامین نتانیاهو یک چرخش غیرممکن را اجرا نمی کند و راه حل دو کشور را که سالها آن را رد کرده است ، در آغوش می گیرد ، دو عضو G7 ، از جمله آنها نزدیکترین متحد ایالات متحده ، اسرائیل را بیشتر به سمت وضعیت پاریا می کشاند. آمریکا تنها حزب خارج از کشور است که می تواند به هر روشی معنی دار بر سیاست اسرائیل تأثیر بگذارد و فشار ما در آنجا نشانه کمی وجود دارد.
اگر به نظر می رسد که سفر ناشایست انگلیس به سمت شناخت بعید است که عذاب غیرنظامیان غزه را کاهش دهد ، اعلامیه استرمر حداقل از نیروهای عمیق تر و گسترده تری که از زمان حملات 7 اکتبر توسط اقدامات اسرائیل رونمایی شده اند ، تصدیق می کند. در واقع ، عذاب غزه امروز ممکن است یک روز در مقایسه با اختلال کندتر اما غیرقابل مقایسه تر مخرب تر که خاورمیانه را در سالهای آینده تهدید می کند ، بی اهمیت به نظر برسد.
تعداد کمی از محققان نسبت به Fawaz Gerges ، استاد LSE و یک متخصص مشهور در خاورمیانه ، نسبت به این نیروها آگاهی بیشتری دارند. آمریکایی های لبنانی معمولاً فردی پرخاشگر و پرخاشگر است اما وقتی کمی قبل از اعلام انگلیس ملاقات کردیم لبخند او پر از درد بود.
وی به من گفت: “من نمی توانم هیچ راه آشکاری از فاجعه ای که برای خاورمیانه می رود ، ببینم.” “مصر منتظر است تا منفجر شود و اردن با چالش های شدیدی روبرو است.” دلیل این امر موج نفرت محبوب است که علیه اسرائیل ایجاد شده است و تهدید می کند که رژیم های عربی را که از طریق معاهدات صلح یا در مورد اردن با دولت یهود مرتبط هستند ، تحت الشعاع قرار می دهد ، زیرا آنها میلیون ها فلسطینی آواره را در خود جای می دهند. گرگ نتیجه گرفت: “البته ، تلفات نهایی خود اسرائیل خواهد بود.” “اسرائیل با زندگی با شمشیر ، خود را به قلعه تبدیل کرده است و تاریخ به ما می گوید که قلعه ها سقوط می کنند.”
Gerges تنها نیست. من همچنین با یک مقام ارشد سعودی و محرمانه محمد بن سلمان ، ولیعهد عربستان سعودی و حاکم مؤثر صحبت کردم. پیش از 7 اکتبر ، از عربستان سعودی انتظار می رفت که به توافق های ابراهیم بپیوندد ، که تحت آن امارات متحده عربی ، بحرین و مراکش روابط خود را با اسرائیل در سال 2020 عادی کردند. چشم انداز پایبندی سعودی اکنون دور است.
این مقام به من گفت: “ثبات خاورمیانه به اقتصادهای خلیج فارس بستگی دارد ،” و ما نمی توانیم بدون صلح سعادت کنیم. مطمئناً می توانیم با یک جنگ در یمن و عراق نه چندان پایدار کنار بیاییم ، اما اگر جردن و مصر منفجر شوند ، خطر برای ما حاد خواهد بود. گروه های مختلف برای کنترل مکان های مقدس ما ، مکا و مدینه نخواهند بود. انجام هژمونی در کل منطقه ، اما هرج و مرج و یک همه آزاد. “
یک سناریوی روز رستاخیز ممکن است به شرح زیر ترسیم شود: به رسمیت شناختن یک کشور فلسطین در هنگام ورود ، فلسطینی ها نه تنها در غزه بلکه در کرانه باختری و اسرائیل نیز مورد آزار و اذیت قرار می گیرند ، در حالی که اسرائیل خود را به شبه نظام و ناسیونالیسم درگیر می کند که آخرین جلیقه های دلسوزی و حس خوب را از بین می برد. کشورهای عربی ، به نوبه خود ، اسیر گروه هایی که خود را برای نابودی اسرائیل به کار می برند ، در Cahoots با یک جمهوری جوان جوان ایران جوان سازی شده و از آن با ضدیت در غرب تشویق می شوند ، قادر به ارائه خدمات اساسی به مردم خود نیستند. بیشتر و بیشتر مردم قهوه ای از منطقه و به سرزمین های سفید پوست که آنها را نمی خواهند بیرون می آیند. زیبا ، اینطور نیست؟
هیچ بخشی از این سناریو نیازی به طرف های مختلف ندارد که هر کاری انجام دهند ، اما در مسیری که در حال حاضر در آن قرار دارند ، ادامه دهند. به عنوان مثال ، در اوایل سال جاری ، دونالد ترامپ طرحی را برای “تمیز کردن” غزه و “اسکان مجدد” جمعیت خود در حدود دو میلیون نفر در کشورهای همسایه عربی شناور کرد. براساس نظرسنجی اخیر که توسط دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا انجام شده است ، 82 ٪ از اسرائیلی ها از اخراج ساکنان غزه حمایت می کنند ، در حالی که 56 ٪ طرفدار اخراج شهروندان فلسطینی اسرائیل هستند. (در سال 2003 این ارقام به ترتیب 45 ٪ و 31 ٪ بود.) روز سه شنبه ، بزالل اسموتریچ ، وزیر دارایی اسرائیل ، از غزه به عنوان “بخش جدایی ناپذیر از سرزمین اسرائیل” یاد می کرد ، همچنین پیش بینی می کرد که این کرانه باستانی ، که در حال حاضر تا حدودی توسط اقتدار فلسطین اداره می شود ، تحت اسرائیل سوروورگته قرار می گیرد.
مشکل سوپرماسیست های اسرائیلی این است که فلسطینی ها ناپدید نمی شوند. آنها برای نابودی بسیار زیاد هستند ، و همسایگان عرب آنها گفته اند که آنها را به دلایل همبستگی اما در واقعیت به دلیل ترس از بی ثبات کردن جوامع شکننده خود ، آنها را وارد نمی کنند. آخرین چیزی که قدرتمند فعلی مصر ، عبدل-فاته السیسی ، می خواهد هجوم غزه ها برای مشاغل ، خانه ها و صدای سیاسی-اردن ، که جمعیت بومی آن شکایت دارد از مهمانان فلسطینی خود شکایت می کند ، نمونه ای برای جلوگیری از آن است. سرانجام ، فلسطینی ها قدردانی کاملی از اهداف کشنده دشمن خود و چیزی دارند که به یک لذت برای مبارزه برای خنثی کردن آنها نزدیک می شود.
این بسیار مهم است ؛ من به عنوان یک مورخ با جوامع بی شماری روبرو شده ام که فاقد چنین ویژگی هایی بوده و در نتیجه ناپدید شده اند. به عنوان مثال ، یهودیان لیسبون ، با تبدیل شدن به کاتولیک ، در بیشتر موارد مصلحت ، در سال 1506 دچار یک قتل عام وحشتناک شدند. یا ارمنی ها را از آنچه در حال حاضر شرقی ترکیه است ، بگیرید ، که به عنوان ستون نویس پنجم توسط دولت عثمانی در طول جنگ جهانی اول محاصره شده است. در روستاهای گل و نی و نی در دره های فلات آناتولی ، آنها منتظر ماندند تا در راهپیمایی های مرگ که بیش از یک میلیون کشته شد ، فرستاده شوند. و البته ، خود هولوکاست وجود دارد ، که نمونه ای عالی از یک کشور آماده برای سرنوشت موجود در آن نیست – و برای آن آمادگی لازم اسرائیل همانند زندگی و تنفس است.
برای استناد به یک مورد معاصر ، حزب کارگران کردستان یا PKK ، که در سال 1984 علیه دولت توانا ترکیه اسلحه گرفتند ، با امتناع دوباره به آنها ، از 41 سال اجتناب کرد. تعهد اخیر PKK مبنی بر خلع سلاح ، در ازای ادغام در زندگی سیاسی ترکیه ، سرنوشت کردها را در دست رئیس جمهور ترکیه ، رجب طیب اردوغان قرار می دهد. او یکی از سیاستمداران کم ارزش جهان است و تصمیم PKK ممکن است غیر منطقی باشد.
حرکتی از آزادی ملی ، به جای دسته از جهادی های نتانیاهو ، آن را به تصویر می کشد ، حماس گفته است که پس از عقب نشینی اسرائیل به مرزهای قبل از سال 1967-که با توجه به غیرممکن بودن سیاسی این اتفاق ، به معنای هرگز نیست. علاوه بر این ، چرا حماس از سلاح اصلی خود در برابر دشمن بسیار قدرتمندتر دست می برد: توانایی اعتصاب نامتقارن ، باعث وحشت و پریشانی حداکثر می شود؟
“فلسطینی ها قدردانی کاملی از اهداف کشنده دشمن خود و چیزی دارند که برای خنثی کردن آنها به یک مبارزه خوشایند نزدیک می شود.”
حماس حمایت خود را در بین غزنهای معمولی از دست داده است: نه به دلیل انتقاد مردمی در حملات 7 اکتبر ، که به طور گسترده ای چیزی از صهیونیست ها در نظر گرفته نشده است ، بلکه به دلیل ناراحتی نسبت به رنج مردم خود و عدم تحمل آن در مذاکرات با اسرائیل است. با این حال ، حماس در کرانه باختری و در واقع در جای دیگر جهان عرب بسیار محبوب است. خود اسرائیل معتقد است که شبکه های تروریستی جایگزین مبارزان مرده حماس با نرخ پنج به یک می شوند. “60 ٪ از مبارزان حماس فرزندان شهدا هستند.” “ساده ترین چیز برای حماس استخدام مبارزان بیشتر برای جایگزینی مواردی است که از دست داده است.”
همانطور که گفته می شود ، پیروزی برای یک ارتش چریکی است. هرکسی که یک تلفن هوشمند دارد می تواند فیلم هایی را تماشا کند که نشان می دهد رزمندگان حماس در حال حرکت به وسایل نقلیه زرهی اسرائیل است و آنها را با استفاده از دستگاه های انفجاری که از دستور گرفته شده و از روی میز آشپزخانه بازیافت شده اند ، بیرون می آورد ، پیش از این ، احتمالاً اجرای قصاص اجتناب ناپذیر توسط یک هواپیمای بدون سرنشین اسرائیلی. شما نیازی به کشتن بسیاری از سربازان اسرائیلی برای نشان دادن قدرت ماندن خود ندارید ، یا اینکه قانع کننده های اسرائیلی را از توصیه های گول زدن پیش نویس متقاعد کنید – نه این که دولت نتانیاهو چهره هایی را در مورد کسانی که نتوانند خود را ارائه دهند ، منتشر می کند.
جای تعجب نیست که سایر کشورهای عرب خیلی پرحاشیه هستند. در اردن ، اخوان المسلمین ، که حماس را به خود اختصاص داد ، در سپتامبر گذشته احزاب طرفدار دولت را تحت الشعاع قرار داد. در مصر ، مقامات در اوایل ماه جاری اعلام كردند كه آنها حملات تروریستی را هدف قرار داده اند كه چهره های برجسته ای را هدف قرار داده اند ، كه ظاهراً توسط جناح مسلح اخوان المسلمین برنامه ریزی شده است. همچنین به یاد بیاورید که این یک دولت برادری بود که السیسی در سال 2013 سرنگون شد تا قدرت را به دست بگیرد ، و کادرهای سابق آن در سلولهای زندان پلیس پلیس مصر فرو می روند. نه این که اثرات غزه محدود به خاورمیانه یا جهان اسلام خواهد بود. به گفته یک منبع امنیتی انگلیس ، به نقل از رویترز ، جنگ غزه “از زمان (حمله عراق) 2003” به بزرگترین استخدام کننده برای شبه نظامیان اسلام گرا تبدیل می شود. “
به قول مقامات سعودی که من با او صحبت کردم ، دولت ترامپ باید دید طولانی را در نظر بگیرد که قانون علت و معلول را در نظر می گیرد. قول ترامپ مبنی بر تسویه حساب غزه ها “در جوامع بسیار ایمن تر و زیباتر ، با خانه های جدید و مدرن ، در منطقه” نادانی خود را از این قانون اعلام می کند. تمایل به تفکر طولانی مدت و از نظر اخلاقی منسجم در بین طبقه سیاسی ، نسبت به اسرائیل و ایالات متحده در انگلیس بسیار کم رنگ تر است. و اگر شناخت تأخیر و مشروط فلسطین از نظر استراتژیک برای شک و تردید باز باشد ، دولت استرمر حداقل اعتماد ترامپ را به دست آورده است. اکنون باید با کشورهای عرب همکاری کند و توجه آمریکا را بر جلوگیری از فاجعه امروز غزان به چیزی بدتر کند.
