ده سال پیش ، 1 میلیون نفر به اروپا گریختند و از درگیری و فقر فرار کردند. بسیاری سالها در جستجوی صلح ، سعادت یا ثبات سفر کرده بودند و آن را در کشورهایی مانند ایتالیا ، آلمان و بلژیک یافتند. اما سفر به تعلق واقعا ادامه دارد.
یک دهه بعد ، پس از یافتن کار و یادگیری یک زبان جدید ، چهار پناهجو احساس پاره شدن می کنند. آنها جنگلهای جنگلی شمال نیجریه را به یاد می آورند ، رودخانه ای که در یک شهر سوریه جریان دارد – یا کابوس کودک آزاری در افغانستان. آنها هنوز هم خانه دار و کشتی با امکان – یا غیرممکن بودن – بازگشت هستند. آنها بخشی از یک اروپا جدید و دگرگون شده هستند
