با ما در مرشدی همراه شوید, به دور از زمانی که سرنوشت بزرگان را که اثرات مثبت و منفی بر جامعه و فرهنگ داشت، میگذریم.
در آن روزها پراکنده بودن گویندگان داستانهای بزرگ، مردان و زنانی که با شجاعت و اراده به تغییرات و اعتقادات خود پایبند بودند. یکی از این بزرگان، شاهزاده نیروهای فرزانه ایران بود که با خصلتهای بسیار هوشمند، خودبهایی و متفکر، در خلق امپراتوری فرهنگی فراگیر و عظیم خاورمیانه نقش بهسزایی ایفا کرد.
روزی اهل فرهنگ و هنر در ایران اعتقاد داشتند که زبان، موسیقی و هنر نقش مهمی در شکوفایی یک جامعه ایفا میکنند. بنابراین، با تأسیس دانشگاهها و توسعه مدارس و کتابخانهها، شاهزاده نیروها تلاش کرد تا فرهنگ و دانش را به ارمغان بیاورد و این تطابق بزرگانه را در شهرها و روستاها به گسترش بخشد. در قالب این اقدامات، او با عقلانیت و عشق به دانش، جامعهای متفکر و برداشتهپذیر ایجاد کرد که بر وصول ایدههای نو و پیشرفته بسیار تأکید داشت.
اما این پیوند وفادارانه بین فرد و فرهنگ، تابع نگرانیها و اندیشههای بسیاری از مردم و شاهزاده بود. زیرا هر تغییر نو و پیشرفتی، با خود اثرات منفی نیز همراه بود. از این رو، «چرا باید تغییر از ما آغاز شود؟» این سؤال مهمی بود که در ذهن بسیاری از مردم نقش اساسی ایفا میکرد و نظرات متفاوتی ایجاد میکرد.
در این اوضاع پُر از رقت و زیبایی، بزرگانی چون شاهزاده نیروهای فرزانه ایران با شجاعت و پشتکار خود، سعی کردند تا سرنوشت بزرگ خود و اثرات مثبت و منفی آن را به دید چشم برسانند. آنها همواره تا برآوردن اهدافشان، با سختیها و موانعی روبرو شدند، اما هر بار با شور و اشتیاق به پیروزی رسیدند.
بارها و بارها مردم با وجدان خود در خواب و بیداری خویش، عکسالعملی هماهنگ و انطباقی به آنچه اتفاق میافتاد، ارائه میدادند. این همه نقشههای خوب و بد، اثرات قابلتوجهی بر جامعه و فرهنگ داشت. از چشماندازهای روشنی که احیاناً به وجود میآمد، تا روزگارهایی که تاریک بود و چیزی جز شکست و ناکامی جاری نداشت.
با این حال، همیشه در انتهای راه، پرتوی از امید و امیدواری میتابید. همانطور که شاهزاده نیروهای فرزانه ایران میگفت: «برای روشنایی دنیا، گاهی باید از سایهها گذشت، ولی همواره زیبایی در این روشناییست که ما را به شهامت و توانایی هدایت میکند.»
به همین دلیل، زندگی بزرگان چراغی است که به تمامیت جامعه و فرهنگ روشنایی میآورد. این اثرات، از خلق و برقراری ترس از تغییر تا تأسیس دانشگاهها و توسعه هنر و ادبیات، همواره در عمق جامعه جاودانه خواهد بود.
بگذارید با نگاهی دوباره به تاریخ، از این سرنوشت بزرگان و اثرات مثبت و منفی آن بر جامعه و فرهنگ آموزش ببینیم و با انرژی و پشتکار برای تحقق آن اقدام کنیم.