به دلیل ترکیبی از سیاست های محدود کننده طالبان و چالش های ساختاری دیرینه مانند فقر ، توسعه نیافتگی و کمبود منابع ، دسترسی به آموزش و پرورش در افغانستان به شدت محدود است.
این گزارش نشان می دهد که بیش از 1.5 میلیون دختر به دنبال ممنوعیت آموزش و پرورش در سراسر کشور برای دختران فراتر از کلاس 6 ، از مدرسه خارج می شوند ، سیاستی که در مارس 2022 تصویب شده است که اکنون وارد سال سوم خود شده است.
اوچا گفت: “این ممنوعیت باعث شده است که دختران در معرض خطر بی سوادی ، کار کودکان ، ازدواج زودرس ، خشونت مبتنی بر جنسیت و مکانیسم های مقابله ای منفی قرار بگیرند.” “این بیشتر سختی های پیش روی زنان و دختران افغان را در سراسر کشور تشدید کرده است.”
اوچا با ضربه بیشتر به دسترسی زنان به آموزش و پرورش ، خاطرنشان كرد: در دسامبر سال 2024 ، مقامات طالبان ممنوعیت زنان را كه در هر دو مؤسسه پزشکی عمومی و خصوصی حضور داشتند ، گسترش دادند-آخرین فضای باقیمانده كه زنان پس از تعلیق آموزش عالی برای زنان در دسامبر 2022 ، تحصیلات در سطح دانشگاه را ادامه داده بودند.
بحران آموزش و پرورش با نیازهای بشردوستانه پیچیده است. به گفته OCHA ، نزدیک به 9 میلیون کودک ، از جمله 888،000 معلولیت ، در سال 2025 به پشتیبانی آموزش اضطراری نیاز دارند.
تلاش برای ارائه آموزش مبتنی بر جامعه (CBE) نیز مانع شده است. یک دستورالعمل کلامی طالبان که در ژوئن سال 2023 صادر شد ، دستور داد که کلاس های CBE از سازمان های مردم نهاد بین المللی به سازمان های مردم نهاد ملی منتقل شوند و در نهایت به مدیر آموزش های استانی (PEDS) منتقل شوند. اوچا گفت ، این تغییر منجر به کاهش شدید دسترسی شده است.
در این گزارش آمده است: “از دسامبر 2024 ، تنها 1،315 از 4،332 کلاس در حال انتقال عملیاتی باقی مانده است.”
هزینه تخمین زده شده برای هر دانش آموز برای خدمات آموزش و پرورش در سال 2025 112 دلار است ، افزایش جزئی ناشی از مداخلات گسترده در دو سال گذشته و الزامات عملیاتی جدید ، از جمله نیاز به نگهبانان مرد (مهرام) و مانیتورهای زن شخص ثالث در راستای “قانون اخلاق” طالبان که توسط وزارتخانه برای تبلیغ واجد شرایط و پیشگیری از معاونان اجرا شده است.
برای بهبود هماهنگی و نتایج بلند مدت ، سازمان ملل گفت که خوشه آموزش آن از طریق کارگروه موضوعی استراتژیک آموزش و پرورش با مقامات طالبان و شرکای بشردوستانه همکاری می کند تا دسترسی اساسی آموزشی را با اهداف بشردوستانه تراز کند. با این حال ، کمبود بودجه شدید باقی مانده است.
از ژانویه سال 2025 ، تنها 7.9 میلیون دلار یا 8.5 درصد از بودجه مورد نیاز برای برنامه های آموزشی تأمین شده است.
