NEW YORK – سازمان ملل متحد (سازمان ملل متحد) تحریم های گسترده ای را در مورد برنامه هسته ای ایران ، یک دهه پس از تعلیق آنها ، دوباره انجام داده است و اقدامات را یک بار تحت توافق هسته ای 2015 منجمد می کند. این اقدام با استفاده از بند “Snapback” در برنامه جامع عمل (JCPOA) ، این اقدام در پاسخ به نقض مداوم تهران از تعهدات خود انجام می شود و نشانگر دوره تجدید شده تنش شدید در خاورمیانه است.
این تحریم ها به طور خودکار پس از مهلت اواخر اوت تنظیم شده توسط فرانسه ، انگلیس و آلمان بدون انطباق ایرانی به تصویب رسید. روسیه و چین به دنبال تمدید مهلت و مسدود کردن روند بودند ، اما تلاش های آنها شکست خورد. در نتیجه ، شورای امنیت سازمان ملل متحد (UNSC) طیف گسترده ای از مجازات ها را از یک تحریم سلاح گرفته تا محدودیت های شدید اقتصادی ، بازگرداند و به طور مؤثر تنظیمات فشار بین المللی علیه تهران را تنظیم کرد.
زمان بندی به ویژه ظریف است ، تنها چند ماه پس از حملات هوایی ما و اسرائیل امکانات هسته ای ایران را هدف قرار داد. تحلیلگران هشدار می دهند که پرده برداری از قرارداد هسته ای-که توسط قدرتهای جهانی (ایالات متحده ، انگلیس ، فرانسه ، آلمان ، روسیه و چین) ساخته شده است-ممکن است یک تشدید خطرناک را که یادآور آب و هوای قبل از سال 2015 است ، برانگیزد-هرچند نماینده عالی اتحادیه اروپا برای امور خارجه و سیاست های امنیتی ، Kaja Kallas ، به امید امیدوار نشده است.
اوایل روز یکشنبه در مورد برنامه هسته ای خود ، تحریم های مجدداً بر روی ایران اعمال شد. اتحادیه اروپا دنبال خواهد شد.
این نباید پایان دیپلماسی با ایران باشد.
یک راه حل پایدار برای مسئله هسته ای ایران فقط از طریق مذاکرات حاصل می شود.
بیانیهhttps://t.co/ah58a22ng4
– Kaja Kallas (kajakallas) 28 سپتامبر 2025
توافق نامه سال 2015 در ازای محدودیت های دقیق فعالیت های هسته ای خود ، چوکیلد اقتصادی را در ایران کاهش داده است. با این حال ، از زمان عقب نشینی واشنگتن تحت رئیس جمهور دونالد ترامپ در سال 2018 ، تهران به طور پیوسته از تعهدات خود عقب مانده است و سطح غنی سازی را به سمت اوج های نگران کننده می کند.
براساس آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) ، ایران هم اکنون حدود 440 کیلوگرم اورانیوم را که به 60 درصد غنی شده است ، دارد-در صورت تصفیه 90 درصد از سلاح ها ، برای ساخت هشت تا ده بمب هسته ای. این سناریو باعث اضطراب در پایتخت های غربی شده و ترس های امنیتی را در بین کشورهای خاورمیانه شدت می بخشد.
با استفاده از JCPOA به طور مؤثر ، جهان با یک معادله واضح روبرو است: یک ایران مصمم است که با جاه طلبی های هسته ای خود پیش برود ، و قدرت های جهانی که این جاه طلبی ها را تهدیدی مستقیم برای امنیت منطقه ای و بین المللی می دانند. در صورت عدم وجود یک چارچوب مذاکره تازه ، احتمال تشدید بزرگتر از همیشه می شود.
