سازمان ملل متحد
سازمان ملل روز جمعه رسماً قحطی را در غزه اعلام كرد ، اولین باری كه این كار را در خاورمیانه انجام داد ، در حالی كه متخصصان هشدار می دادند 500000 نفر با گرسنگی “فاجعه بار” روبرو هستند.
تام فلچر ، هماهنگ کننده امدادرسانی اضطراری سازمان ملل گفت: “این یک قحطی است: قحطی غزه.”
وی اسرائیل را مقصر دانست و آن را به “انسداد منظم” از تحویل كمك به قلمرو فلسطین ویران شده متهم كرد.
ارزیابی قحطی توسط ابتکار یکپارچه طبقه بندی امنیت غذایی (IPC) ، ائتلافی از مانیتورهای وظیفه سازمان ملل متحد برای هشدار از بحران های قریب الوقوع انجام شد.
این قحطی را به عنوان اتفاق می افتد که 20 درصد از خانوارها کمبود غذای شدید داشته باشند ، 30 درصد از کودکان زیر 5 سال به شدت سوء تغذیه هستند و حداقل در هر 10،000 نفر حداقل دو نفر از گرسنگی آشکار یا از سوء تغذیه و بیماری می میرند.
آژانس های سازمان ملل ماهها هشدار می دهند در مورد رو به وخامت اوضاع بشردوستانه در غزه ، که با قدم زدن اسرائیل از حمله خود علیه حماس بدتر شده است.
IPC مستقر در رم گفت: “از 15 اوت 2025 ، قحطی (فاز 5 IPC) ، با شواهد معقول ، در استان غزه تأیید می شود” ، منطقه ای که شامل شهر غزه و محیط اطراف آن است.
سازمان ملل متحد تخمین می زند که نزدیک به یک میلیون نفر در حال حاضر در استان غزه زندگی می کنند.
گزارش IPC گفت: “پس از 22 ماه درگیری بی امان ، بیش از نیم میلیون نفر در نوار غزه با شرایط فاجعه بار روبرو هستند که با گرسنگی ، بی بضاعت و مرگ مشخص می شود.”
پیش بینی می کرد که قحطی تا اواخر ماه سپتامبر به فرمانداران دیر الوله و خان یونیس گسترش یابد و شامل بیش از سه چهارم از کل جمعیت غزه یا نزدیک به 641000 نفر باشد.
IPC اعلام کرد که “اولین باری است که قحطی به طور رسمی در منطقه خاورمیانه تأیید می شود”.
سخنگوی گفت: قحطی در سال 2018 در یمن پیش بینی شد اما علیرغم بحران بشردوستانه در این کشور ، هرگز به طور رسمی تحقق نیافته است.
IPC گفت که قحطی در غزه “کاملاً ساخته شده توسط انسان” بود که ناشی از تشدید شدید درگیری در ماه ژوئیه ، جابجایی گسترده مردم از اواسط ماه مارس و دسترسی محدود به غذا بود.
وزارت امور خارجه اسرائیل گفت این اعلامیه مبنی بر اینکه قحطی در حال حاضر در شهر غزه حضور دارد “بر اساس دروغ حماس که از طریق سازمان هایی با منافع واگذار شده شسته شده است”.
اصرار داشت: “هیچ قحطی در غزه وجود ندارد.”
در اوایل ماه مارس ، اسرائیل قبل از ورود مقادیر بسیار محدود در پایان ماه مه ، منابع کمکی را از غزه ممنوع اعلام کرد و منجر به کمبود شدید غذا ، دارو و سوخت شد.
فلچر در گفتگو با خبرنگاران در ژنو ، گفت که قحطی باید “همه ما را تعقیب کند”.
وی گفت: “این قحطی است که اگر به ما اجازه داده می شد می توانستیم از آن جلوگیری کنیم. با این وجود مواد غذایی به دلیل انسداد منظم توسط اسرائیل در مرزها جمع می شوند.”
Volker Turk رئیس حقوق سازمان ملل گفت: “استفاده از گرسنگی به عنوان روشی برای جنگ ، یک جرم جنگی است.
آنتونیو گوترس ، دبیر کل سازمان ملل متحد خواستار آتش بس فوری در جنگ ، آزادی کلیه گروگان های گرفته شده توسط حماس از اسرائیل و دسترسی کامل بشردوستانه به غزه شد.
وی گفت: “ما نمی توانیم اجازه دهیم این وضعیت با مصونیت از مجازات ادامه یابد.”
صلیب سرخ بین المللی اعلامیه قحطی را “ویرانگر و کاملاً قابل پیش بینی” توصیف کرد.
در بیانیه ای گفت: “طبق قوانین بین المللی بشردوستانه ، اسرائیل ، به عنوان قدرت اشغالگر ، باید اطمینان حاصل کند که نیازهای اساسی جمعیت غیرنظامی در غزه برآورده می شود.”
کودکان به ویژه به دلیل کمبود غذا به سختی برخورد می کنند.
به گفته آژانس های سازمان ملل ، تنها در ماه ژوئیه ، بیش از 12000 کودک به عنوان حاد سوء تغذیه شناخته شدند که از ژانویه شش برابر افزایش یافته است.
کاترین راسل ، مدیر اجرایی یونیسف گفت: “این علائم غیرقابل توصیف بود: کودکان دارای بدن هدر رفته ، بسیار ضعیف برای گریه یا خوردن ، نوزادان در اثر گرسنگی و بیماری های قابل پیشگیری می میرند.”
IPC گفت ، سیستم غذایی محلی به هم ریخته است که تخمین زده می شود 98 درصد از مزارع زراعی در نوار غزه یا آسیب دیده ، غیرقابل دسترسی یا هر دو باشد. دامها تجزیه شده و ماهیگیری ممنوع است.
وخامت شدید سیستم بهداشتی و عدم وجود آب آشامیدنی ایمن و بهداشت کافی بحران را تشکیل می دهد.
جمع آوری اطلاعات در غزه بسیار دشوار است.
IPC گفته است که شرایط در استان غزه شمال ، در شمال شهر غزه ، ممکن است بدتر باشد ، اما گفت که این داده کافی ندارد.
وزارت امور خارجه اسرائیل ارزیابی IPC را “سیاسی” رد کرد و ادعا کرد که “هجوم گسترده کمک” در هفته های اخیر وارد نوار غزه شده است.
نهاد وزارت دفاع اسرائیل که بر امور مدنی در سرزمین های فلسطین نظارت دارد ، کوگات ، نویسندگان را متهم کرد که به “داده های جزئی” تکیه می کنند و اطلاعات ارائه شده به آنها را نادیده می گیرند.
