گر چه مستيم و خرابيم چو شب‌های دگر
باز کن ساقی مجلس سر ِ مينای دگر
امشبی را که در آنيم غنيمت شمريم
شايد ای جان نرسيديم به فردای دگر
مست مستم ، مشکن قدر خود ای پنجهٔ غم
من به ميخانه‌ام امشب ، تو برو جای دگر
چه به ميخانه چه محراب حرامم باشد
گر به جز عشق توام هست تمنای دگر
تا روم از پی يار دگری ، می‌بايد
جز دل من دلی وجز تو دلارای دگر
نشينده ست گلی بوی تو ای غنچه ی ناز
بوده ام ورنه بسی همدم گل های دگر
تو سيه چشم چو آیی به تماشای چمن
نگذاری به کسی ، چشم تماشای دگر
باده پيش آر که رفتند ازین مکتب راز
اوستادان و فزودند ، معمای دگر
اين قفس را نبود روزنی ای مرغ پريش
آرزو ساخته بستان طرب زای دگر
گر بهشتی ست رخ توست نگارا که در آن
می‌توان کرد به هر لحظه تماشای دگر
از تو زيبا صنم اين‌قدر جفا زيبا نيست
گيرم اين دل نتوان داد به زيبای دگر
می فروشان همه دانند عمادا که بود
عاشقان را حرم و دير و کليسای دگر
===================================
source
