کابل ، 23 سپتامبر (رویترز) – در یک خانه کم نور که به عنوان یک تجارت کوچک در افغانستان استفاده می شود ، زنان خم شده از پارچه های روشن برای ایجاد گلدوزی پیچیده استفاده می کنند. اما شبکه فیبر نوری آنها در قندهار – پیوند اصلی آنها به خریداران – اکنون تاریک شده است.
مقامات دولت محلی ممنوعیت خدمات فیبر نوری را در پنج استان شمالی-بلخ ، کوندوز ، بدخان ، تاکار و بغلان تأیید کردند. مقامات گفتند که این ممنوعیت جلوگیری از “فعالیتهای غیراخلاقی” است. ساکنان استان های دیگر ، از جمله قندهار ، هرات و پاروان از اختلالات خبر داده اند ، اگرچه اینها به طور رسمی توسط مقامات مورد تأیید قرار نگرفته اند.
از دست دادن دسترسی به شبکه فیبر نوری ، هزاران خانه ، مشاغل و مدارس را به خود اختصاص داده و آنها را به اتصالات پرهزینه و خسته کننده تلفن همراه متکی کرده است.
این اقدام نخستین خاموش کردن اینترنت در مقیاس بزرگ است زیرا گروه اسلامی قدرت را در سال 2021 به دست آورد ، هرچند که در سراسر کشور نیست.
برای Sabrinna Hayat ، که صنایع دستی Hayat را با نه زن نان آور که در حال بخیه Firaq Firaq هستند ، اداره می کند ، لباس های دوزی طولانی که معمولاً توسط زنان افغان پوشیده می شود ، به همراه سایر موارد دست ساز ، این قطع هزینه اینترنت را سه برابر کرده است.
وی گفت که گروه وی قبلاً سفارشات خود را از افغانستان و خارج از کشور دریافت می کرد اما اکنون باید بارها و بارها بسته های اینترنتی موبایل را که سه برابر بیشتر از فیبر هزینه دارند ، فعال کند ، فقط برای حفظ مشتریان.
حاجی زید ، سخنگوی فرماندار استان بلخ ، هفته گذشته گفت: “یک ممنوعیت کامل بر روی کابل فیبر نوری اعمال شده است … این اقدام برای جلوگیری از فعالیت های غیراخلاقی انجام شده است و یک راه حل جایگزین برای تأمین نیازهای لازم در داخل کشور ایجاد خواهد شد.”
دفتر رسانه های استانی کوندوز بیانیه مشابهی صادر کرد. وزارت ارتباطات در کابل بلافاصله به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد.
در سراسر شهر ، خیاطی که خواسته است فقط با نام خانوادگی وی داورنی شناسایی شود ، گفت که کارگاه وی با استفاده از بیوه ها و زنان نیازمند ، با توجه به اینکه فروش و سفارشات به اتصال بستگی دارد ، به وجود آمده است.
وی گفت: “اگر من حتی نتوانم این تکه نان کوچک را بدست آورم ، مجبور می شوم این کشور را ترک کنم.”
قطع از جهان
اینترنت برای دانش آموزان ، به ویژه دخترانی که از مدارس و دانشگاه های متوسطه منع شده اند ، زندگی بوده است ، اما این تعطیل حتی در شمال افغانستان این گزینه را قطع کرده است.
داورنی گفت دخترانش دیگر قادر به گذراندن کلاسهای آنلاین انگلیسی خود نیستند.
طرفداران حقوق دیجیتال می گویند استدلال طالبان کمتر از اخلاق است تا کنترل.
اوبید الله باهیر ، یک آکادمیک مستقر در کابل ، گفت که این ممنوعیت حرکات اولیه طالبان را که از بی اخلاقی به عنوان توجیهی برای محدودیت ها ، از جمله در آموزش زنان استفاده می کرد ، تکرار کرد و به وعده های اصلاحاتی که هرگز تحقق نیافته بود ، دنبال می شدند.
“این یک نسخه بسیار ضد مدرن از طالبان را نشان می دهد. به نظر می رسد که مبارزه آنها علیه مدرنیته است و آنها لایحه افرادی را که قبلاً آنها را دراکو می نامیدند ، متناسب می کنند.”
برای برخی از زنان ، بحث از راه دور است.
داورنی گفت: “از طریق این کار خیاطی ، من موفق شدم غذا را روی میز بگذارم. بدون اینترنت ، حتی ممکن است ناپدید شود.” (1 دلار = 67.57 افغان)
گزارش توسط محمد یونوس یاوار در کابل ؛ گزارش و نگارش اضافی توسط آریبا شهید در کراچی ؛ ویرایش توسط نیل فولیک.
