برای سودابا ، مانند بی شماری دیگر افغانستان زنان ، فرصت های تبخیر شده در زیر وابسته بهچسبیدن به زندگی آنها.
پس از به دست آوردن قدرت در افغانستان در سال 2021، طالبان دارد به طور سیستماتیک محدودیت های گسترده ای را برای زنان تحمیل کردبا ممانعت از آنها از پارک ها ، سالن های بدنسازی ، رستوران ها و بیشتر حرفه هابشر
اما برای سودابا ، دانشجوی فارماکولوژی ، یکی از ویران کننده ترین ضربات بود ممنوعیت آموزش فراتر از دبستانبشر
او که به واسطه ضرورت هدایت می شد ، به دنبال گزینه های آنلاین بود و یک کامپیوتر رایگان را کشف کرد برنامه نویسی دوره متناسب با زنان افغان. توسط یک پناهنده جوان افغان مستقر در داریه خود در داری تدریس می کند یونان، این برنامه یک برنامه زندگی را ارائه می دهد ، و مهارت های برنامه نویسی رایانه و مهارت های توسعه وب سایت را آموزش می دهد.
سودابا گفت: “من معتقدم که شخص نباید از طریق شرایط (تعظیم) باشد ، بلکه باید رشد کند و رویاهای خود را از هر طریق ممکن بدست آورد.”
این مهارت های جدید “به من کمک کرد تا اعتماد به نفس و وضوح خود را در جهت خود بازیابی کنم” ، گفت: این 24 ساله ، که خواسته شد فقط به دلایل ایمنی با نام او مشخص شود.
“من خیلی خوشحالم که بخشی از این سفر هستم.”
حرفهایهای افغان
این دوره ها توسط Geeks افغانستان ، شرکتی که توسط مهاجر 25 ساله افغانستان مورتازا جعفری ایجاد شده است ، برگزار می شود.
آقای جعفری سالها پیش به عنوان پناهنده نوجوان از ترکیه به یونان رسید.
زندگی در یک پناهگاه در آتن پس از ورود ، آقای جعفری برای ثبت نام در دوره برنامه نویسی رایانه از معلم کمک گرفت. او چیزی در مورد رایانه ها نمی دانست ، حتی نحوه روشن کردن یکی. او نمی دانست کد نویسی چیست و یک کلمه از آن صحبت نمی کند انگلیسی، برای برنامه نویسی رایانه ضروری است.
وی گفت: “من هیچ ایده ای در مورد انگلیسی نداشتم. هیچ ایده ای مانند صفر صفر نیست.” “و من در عین حال سعی می کردم یونانی را یاد بگیرم ، انگلیسی یاد بگیرم و بعد از آن نیز کامپیوتر یاد بگیرم. … این برای من بسیار دشوار بود.”
اما چند ماه بعد ، وی گواهی خود را بدست آورد.
برنامه نویسی دنیای جدیدی را باز کرد. چند سال پیش ، او حرفهای افغانستان را راه اندازی کرد.
پرداخت آن به جلو
آقای جعفری گفت که وی در دسامبر گذشته برای کمک به زنان در میهن خود ، دوره های آنلاین را آغاز کرد و به عنوان ابراز قدردانی از کمک هایی که به عنوان یک جوان به تنهایی در یک کشور خارجی دریافت کرد.
وی گفت: “هدف اصلی این بود که به جامعه ، به ویژه زنان افغان ، آنچه را که من از افراد دیگر به صورت رایگان دریافت کرده بودم ، بازگرداند.” آتنبشر
وی گفت: “من فکر می کنم … به اشتراک گذاشتن دانش چیزی است که برای کسی تفاوت واقعی ایجاد می کند.” “و اگر من آن را به اشتراک بگذارم ، فقط می رود و گسترش می یابد ، و سپس افراد بیشتری برای یادگیری چیزها وجود دارند.”
آقای جعفری اکنون 28 دانش آموز دختر در افغانستان در سه کلاس دارد: مبتدی ، متوسط و پیشرفته.
گذشته از تدریس ، وی همچنین دانش آموزان خود را در یافتن کارآموزی و مشاغل آنلاین با استفاده از مهارت های جدید خود راهنمایی می کند. برای زنان در کشوری که تقریباً همه حرفه ها ممنوع است ، فرصت کار آنلاین یک زندگی است.
واجد شرایط ترین تیم خود را در Geeks افغانستان ، که همچنین توسعه وب سایت و خدمات ایجاد Chatbot را ارائه می دهد ، بپیوندید. وی گفت که وی اکنون چندین مشتری از افغانستان ، ایالات متحده ، انگلستان و اروپا دارد.
آقای جعفری گفت: “این مشتری ها خوشحال بودند که در یک هدف معنی دار مشارکت می کنند. بنابراین هدف حمایت از زنان بود. … و به همین دلیل آنها به دنبال پروژه های دیگری هستند که دارند.”
اگرچه او هفت ماه است که به دانشجویان خود آموزش می دهد ، اما آقای جعفری هرگز چهره آنها را ندیده است. او می پرسد که آنها چگونه هستند و اوضاع در افغانستان چیست ، “اما من هرگز از آنها نخواستم که دوربین های خود را باز کنند یا مشخصات خود را به اشتراک بگذارند ، تصویر را به اشتراک بگذارند. من هرگز این کار را نکرده ام. من نمی خواهم این کار را انجام دهم ، زیرا من به فرهنگ آنها ، انتخاب آنها احترام می گذارم.”
آکادمی آنلاین
با محدودیت های دولت طالبان به طور فزاینده ای زنان را به خانه های خود محدود می کند و تا آنجا که می رود به طور رسمی ممنوعیت صدای زنان و چهره های برهنه در ملاء عام، وب دنیای جدیدی از امکانات را برای زنان در افغانستان باز کرده است.
یک سال و نیم پیش ، زوهال ، یک زن جوان افغانی که رویای رفتن به دانشگاهش شکسته شد ، با یک استاد دانشگاه همکاری کرد تا یک آکادمی آنلاین را برای زنان راه اندازی کند.
وی گفت که آنچه به عنوان تیم پنج نفره آغاز شد ، اکنون 150 معلم و مدیر و بیش از 4000 دانش آموز خدمه دارد.
این 20 ساله که از ترس از انتقام جویی ها پس از دریافت تهدیدات در آکادمی ، از نام مستعار استفاده می کند ، گفت: “همه ما داوطلبانه و بدون حقوق و بدون حقوق کار می کنیم.” “تنها هدف یا هدف ما ارائه آموزش رایگان برای دختران و تقویت تحقیقات در افغانستان است.”
آکادمی ، دانشگاه آنلاین Imaginative and prescient ، اکنون دوره هایی را در طیف وسیعی از موضوعات ، از روانشناسی و زبانهای خارجی گرفته تا مطالعات قرآنی ، پرستاری و صحبت های عمومی ، از جمله دیگر ، می گذراند.
هنگامی که ممنوعیت آموزش و پرورش به مرحله اجرا رسید ، “من افسرده شدم زیرا هیچ چیز در دسترس نبود. هیچ مدرسه ای ، دانشگاه ، هیچ دوره ای وجود نداشت. و این واقعاً من را تحت تأثیر قرار داد.”
“پس من به خودم فکر کردم که این راه حل نیست. اگر افسرده شوم ، این برای من مفید نخواهد بود ، نه برای من و نه برای دختران دیگر.” او تصمیم گرفت “که من نباید تسلیم شوم. من باید برای دختران کشورم کاری انجام دهم.”
اکنون او همچنین مدرک علوم کامپیوتر را از طریق یک دانشگاه آنلاین آمریکایی ، دانشگاه مردم دنبال می کند.
او گفت که این کار سختی است. بدون بودجه ، آکادمی برای زنان نمی تواند هزینه های حق بیمه آنلاین را که اجازه جلسات گروهی بزرگ را می دهد ، بپردازد. او خودش غالباً در تلاش است تا خدمات اینترنتی خود را تأمین کند.
وی گفت: “اما من این کار را انجام می دهم زیرا من یک هدف دارم.” “و هدف من حمایت از دختران است. اگر این کار را متوقف کنم ، بیش از 4000 یا 5،000 دختر دوباره افسرده می شوند.”
