در یک دهه گذشته ، سازمان ملل متحد از مشارکت مزمن زنان و دختران افغان در نهادهای تصمیم گیری و آموزش متوسطه و عالی ، از سطح کمتری مشارکت زنان و دختران افغان استفاده کرده است.
اما اخیراً ، سطح مشارکت به پایین جدید رسیده است – صفر.
صفر زنان در نهادهای تصمیم گیری ملی یا محلی.
پیش بینی می شود که دختران صفر پس از ممنوعیت دسامبر 2024 در آموزش متوسطه قرار بگیرند.
این تعداد بخشی از شاخصی است که روز سه شنبه توسط آژانس برابری جنسیتی زنان سازمان ملل متحد منتشر شده است ، که جامع ترین مطالعه در مورد نابرابری جنسیتی در افغانستان است زیرا طالبان در سال 2021 کنترل واقعی را از دست دادند.
این تصویر ترسناک از وضعیت برابری جنسیتی در افغانستان است.
“صوفیا کالتورپ ، رئیس زنان ناعادلانه ، رئیس زنان عمل بشردوستانه ، گفت:” از (2021) ، ما شاهد حمله عمدی و بی سابقه ای به حقوق ، عزت و وجود زنان و دختران افغان هستیم. با این وجود ، با وجود محدودیت های نزدیک به زندگی خود ، زنان افغان پایدار هستند. “
شکاف جنسیتی در سراسر جهان در جهان
گزارش منتشر شده توسط زنان سازمان ملل متحد خاطرنشان كرد: در حالی كه رژیم طالبان بر نابرابری جنسیتی “بی نظیر” ریاست می كرد ، اختلافات مدت ها قبل از سال 2021 وجود داشته است.
مسئله نابرابری جنسیتی در افغانستان با طالبان آغاز نشد. تبعیض نهادینه شده آنها در بالای موانع ریشه دار لایه بندی شده است که زنان را نیز باز می گرداندخانم کالتورپ گفت.
براساس این شاخص ، افغانستان در حال حاضر دومین شکاف جنسیتی در جهان دارد و 76 درصد اختلاف بین دستاوردهای زنان و مردان در بهداشت ، آموزش ، شمول مالی و تصمیم گیری وجود دارد.
زنان افغان در حال حاضر هستند تنها 17 درصد از پتانسیل های آنها را تحقق بخشید، و سیاست های اخیر دولت de facto-از جمله ممنوعیت دسامبر 2024 در مورد زنان در آموزش متوسطه و محدودیت های فزاینده ای برای جنبش زنان-این پتانسیل کم تحقق را بدتر می کند و شاید بدتر شود.
محرومیت منظم و اثرات اجتماعی
این نوع محرومیت سیستماتیک زنان از جامعه در همه سطوح نه تنها مانع پیشرفت در اهداف توسعه پایدار (SDG) و برابری جنسیتی می شود بلکه فقر و بی ثباتی را به طور گسترده تر تشدید می کند و تنوع بخشیدن به منابع کارگری را برای اقتصاد سخت تر می کند.
بزرگترین منبع افغانستان زنان و دختران آن است. پتانسیل آنها همچنان بدون استفاده استسیما باوس ، مدیر اجرایی زنان سازمان ملل گفت.
در حال حاضر ، تنها 24 درصد از زنان بخشی از نیروی کار هستند ، در مقایسه با 89 درصد از مردان. ادامه نزاع اقتصادی طولانی منجر به افزایش تعداد زنان در نیروی کار شده است.
خانم کالتورپ گفت: “همپوشانی بحران های اقتصادی ، سیاسی و بشردوستانه – همه با حقوق زنان در هسته اصلی خود – بسیاری از خانوارها را به سمت آستانه سوق داده اند. در پاسخ – اغلب از ضرورت محض – زنان بیشتری وارد نیروی کار می شوند.”
با این وجود ، زنان هنوز هم عمدتاً در موقعیت های کم درآمد و کم امنیت کار می کنند و به شدت مسئول همه کارهای خانگی بدون حقوق هستند.
خانم کالتورپ خاطرنشان کرد: با وجود محدودیت های “ویرانگر” روزانه که زنان افغان با آن روبرو هستند ، آنها همچنان از خود و حقوق خود دفاع می کنند.
خانم کالتورپ گفت: “(زنان افغان) به دنبال یافتن راه هایی برای اداره مشاغل و دفاع از حقوق خود – و حقوق همه افغان ها … شجاعت و مقاومت آنها نسل ها است.”
در کنار یک چشم انداز برابری جنسیتی ، چشم انداز کمک در افغانستان به طور فزاینده ای با تنها 18 درصد از برنامه پاسخگویی بشردوستانه 2025 برای تأمین بودجه افغانستان ، به طور فزاینده ای تاریک است.
این امر تأثیرات ملموس بر روی زمین دارد ، آژانس ها و شرکای سازمان ملل متحد را به خواستار اقدام و بودجه سوق می دهند.
آنها گفتند: “بارها و بارها در افغانستان ، ما دیدیم که چگونه حمایت از اهدا کنندگان می تواند تفاوت بین زندگی و مرگ باشد … ما درخواست فوری برای اهدا کنندگان برای افزایش بودجه انعطاف پذیر ، به موقع و قابل پیش بینی می کنیم.”
زنان ، دختران و سایر گروه های آسیب پذیر به ویژه تحت تأثیر این کمبودهای بودجه قرار دارند-300 سایت تغذیه ای برای مادران و کودکان سوء تغذیه تعطیل شده اند و 216 نقطه خشونت مبتنی بر جنسیت کار را به حالت تعلیق درآورد که بیش از یک میلیون زن و دختر را تحت تأثیر قرار داده است.
“انتخاب هایی که اکنون انجام می دهیم ، آنچه را که ما به عنوان یک جامعه جهانی در نظر داریم نشان می دهد. منF جهان تحمل پاک کردن زنان و دختران افغان را تحمل می کند ، این پیام را ارسال می کند که حقوق زنان و دختران در همه جا شکننده و هزینه استخانم کالتورپ گفت.
“زنان و دختران افغان تسلیم نشده اند ، و ما از آنها دست نخواهیم برد.”
کپی رایت © سازمان ملل
