در یک بازپرداخت سیاسی ، جمهوری اسلامی این هفته کنسرت رایگان موسیقی سنتی را که بسیار مورد توجه قرار گرفته بود ، لغو کرد-رویدادی که بیشتر جناح های رژیم از آن حمایت کرده بودند. عملکردی که برای 6 سپتامبر به دلایل نماد تهران برنامه ریزی شده است برج آزاد، حضور داشت هومایون شجاریان، فرزند خواننده استاد فقید ، محمد-رزا شاجاریان. اما ، در تاریخ 3 سپتامبر ، در میان تهدیدات مبنی بر اینکه این گردهمایی به یک تجمع مخالف تبدیل می شود ، دولت این پلاگین را کشید.
بسیاری از ایرانیان این کنسرت را دست و پا چلفتی تشخیص دادند. “پوست ریز پوست“حرکت توسط یک رژیم محاصره شده. طرح همبستگی و عادی. کنسرت شاژاریان قرار بود محور این ساز باشد.
بسیاری از ایرانیان این کنسرت را به عنوان یک حرکت دست و پا چلفتی ، “پوست بر روی پوست” توسط یک رژیم محاصره شده تشخیص دادند.
بیشترین منتقدین از دیاسپورا ، به ویژه فعالان طرفدار-سلسله مراتب آمده اند. کمپین های رسانه های اجتماعی از مردم خواستند که در این کنسرت شرکت کنند و این فرصت را برای شعار شعارهای ضد رژیم به دست آورند و آن را به یک تجمع گسترده علیه دولت تبدیل کنند. برخی حتی لحظه ای را به نیکولا Ceaușescu تشبیه کردند سخنرانی نهایی در دسامبر سال 1989 ، هنگامی که یک تظاهرات با دقت در بخارست به طور ناگهانی به شورش باز شد و واکنش مبهم دیکتاتور به سمبل فروپاشی تبدیل شد.
نکات مربوط به یک خط نرم در هفته های اخیر ظاهر شده بود: مقامات اجرای حجاب را کاهش دادند ، به زنان اجازه دادند موتور سیکلت سوار شوند و اجرای رقص عمومی یا اجراهای بداهه را در مراکز و خیابان ها تحمل کنند – اقداماتی که فقط ماهها قبل از آن سرکوب می کردند. ارقام مخالفت رد شده این حرکات کمی بیشتر از تلاش دیگری برای دیوانگی برای ترسیم عادی است.
پشتیبانی از کنسرت Shajarian طیف رژیم را به خود اختصاص داد. اصلاح طلبان از آن حمایت کردند ، اما حتی رسانه های سخت بعداً لغو آن را محکوم کردند و فعالان مخالف “رد” را مقصر دانستند. چنین تصدیق نادر از نفوذ مخالفت – به ویژه گروه های تبعید شده – یک سال پیش غیرقابل تصور بود.
“از طریق کمپین های سازمان یافته گروه های مخالف … واضح است که مخالفان به دنبال تضعیف حتی کوچکترین مناسبت های اجتماعی هستند که ممکن است با تبدیل آنها به مسائل سیاسی یا امنیتی ، لحظه ای شادی و امید را به ارمغان بیاورد.” قورس شکایت شده در یک سرمقاله
مخالفان مخالف این هستند که بیشتر ایرانیان در فقر ، کمبود آب و برق و در حال فروپاشی استانداردهای زندگی – نتیجه مستقیم حکومت جمهوری اسلامی هستند. آنها معتقدند ، یک کنسرت رایگان ، تلاش بدبینانه برای پوشیدن این سختی ها است. بدون فشار از تحریم ها ، ناآرامی ها و شکست نظامی ، مقامات هرگز چنین حرکات تجدید را امتحان نمی کنند.
برخی از این “آزادسازی” مختصر “فاکتور نتانیاهو” ، با اشاره به ترس رژیم پس از اعتصابات ژوئن اسرائیل و تهدید آن برای حملات بیشتر ، لقب گرفتند. کمپین هوایی دقیق اماکن با ارزش نظامی و هسته ای با ارزش بالا را تخریب کرد و تصویر طولانی مدت از شکست ناپذیری سپاه گارد اسلامی را از بین برد.
بدون فشار از تحریم ها ، ناآرامی ها و شکست نظامی ، مقامات هرگز چنین حرکات تجدید را امتحان نمی کنند.
به عنوان یک ایرانی توییت شده، “اصلاح طلبان نتوانستند یک کنسرت عمومی بزرگ را به مدت دو دهه تضمین کنند. اما فقط در 12 روز موتورهای جت در حال غرق شدن ، اسرائیل موفق شد مجوز کنسرت هومایون شاژاریان را تأمین کند. حتی این نتیجه 12 روزه مدنی از همه اصلاحات 16 سال گذشته فراتر می رود.”
اضطراب پیرامون اقدامات اسرائیل ممکن است ناسازگار نباشد. در اوایل ماه سپتامبر ، هئانی از چهره های مخالف ایران به نمایندگی از ولیعهد سابق ولیعهد رضا پهلوی مورد بازدید اسرائیل ، جایی که آنها استقبال گرم دریافت کردند و با رئیس جمهور اسحاق هرتزوگ ملاقات کردند. این ابتکار ، لقب “توافق نامه های سیروس” ، به عنوان نمادی از دوستی بین این دو مرد ارائه شد – و برای فعالان سلطنت طلب ، به اسرائیل می رسید واقع در واقع به رسمیت شناختن پهلوی به عنوان چهره پیشرو مخالف.
بنابراین ، لغو کنسرت شجاریان بیش از یک شکست نمادین است. حتی تهران رسانه ها و برخی از خودی ها آن را نشانه شکنندگی می دانند. قانونگذار سابق محمود سادنگی ارسال شده در X ، “اگر شما آن را از ترس از چند شعار فریاد زده اید ، تأثیر منفی به مراتب بیشتر است. فراتر از تلخی که اکنون در حافظه عمومی است ، برای مردم نیز فاش می کند که خود تصمیم گیرندگان امنیت را شکننده می دانند.” او اشتباه نمی کند.
