حرفاو جنگ تمام شده است! به جز این که نیست ، نه با یک گچ بلند. آتش بس به طور کلامی ایران و اسرائیل می تواند هر لحظه به تکه های خرد شود. یک رژیم تهاجمی تئوکراتیک هنوز در تهران قدرت دارد. در مورد بیت المقدس نیز همین مسئله است. در واشنگتن ، رئیس جمهور که حماقت آن فقط با غرور و غرور او در مورد ایجاد صلح مطابقت دارد ، اما پیرمردهای عصبانی مسئول هیچ چیز آموخته است. در همین حال ، صدها غیرنظامی مرده ، هزاران نفر زخمی شده و میلیون ها نفر وحشت زده شده اند.
جنگ تمام شد! به جز فقط ساده لوح اعتقاد دارد که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و نخست وزیر Warmonger ، در حال جنگ است. حتی اگر دونالد ترامپ درست باشد و تأسیسات هسته ای ایران “از بین برود” (“به شدت آسیب دیده” دقیق تر به نظر می رسد) ، دانش هسته ای آن و انبار گریزان اورانیوم غنی شده نیست. در اولین علامت ، واقعی یا تخیل ، از بازسازی ، نتانیاهو و کرونی های او مطمئناً دوباره حمله خواهند کرد. ترامپ هفته گذشته آنها را صدا کرد. اما این مردی است که می تواند سه بار قبل از اینکه حتی صبحانه بخورد ، سه بار نظر خود را تغییر دهد.
چه کسی به طور جدی معتقد است که نتانیاهو به آسانی از تسلط بر فضای هوایی ایران که نیروهای وی با سهولت غیر منتظره تأسیس کرده اند ، چشم پوشی خواهد کرد؟ اگر حملات تازه از نظر سیاسی سودمند باشد ، بعید است که وی بتواند دوباره در برابر وسوسه هدف قرار دادن ایران مقاومت کند. اکنون نتانیاهو است وزن کردن این امکان از انتخابات فوری شاید او امیدوار باشد که سوء استفاده از ایران او در 7 اکتبر 2023 شکست و ترک گروگان ها که توسط حماس برگزار شده است ، مبهم شود.
در اینجا الگویی وجود دارد. از ماه مارس ، هنگامی که او به طور یک جانبه آتش بس غزه را خراب کرد ، نتانیاهو به دنبال تحقیر این قلمرو بود. غیرنظامیان فلسطینی در ارتش مکرر اسرائیل و قساوت های مهاجر در اطراف مراکز غذایی غزه و در شهرهای کرانه باختری. در جاهایی مانند رافا ، یکشنبه خونین تقریباً هر روز برگزار می شود. در لبنان و سوریه ، اسرائیل بمب هایی را با مصونیت از مجازات رها کرده است. چرخ نظامی نتانیاهو هرگز متوقف نمی شود. چرا تصور می کنید که او با ایران متفاوت خواهد بود؟
بیشتر مردم از “جنگ های همیشه” که توسط درگیری های ناخوشایند و چند ساله غربی در افغانستان و عراق مشخص می شود ، ابراز می کنند. نه نتانیاهو. صلح دشمن اوست. جنگ برای همیشه او را در قدرت ، در کانون توجه و خارج از زندان نگه می دارد. او مانند ولادیمیر پوتین ، جنگ مداوم را فرصتی برای تقویت حمایت داخلی و بیرون راندن مخالفان خود می داند. خشونت بی پایان دولت برای دموکراسی ، قانونی بودن و حاکمیت خوب کشنده است (و در این یادداشت ، آمریکایی ها نیز باید نگران باشند: ریاست جمهوری ترامپ در یک مسیر مشابه قرار دارد ، مگر اینکه جنگ برای همیشه وی علیه “دشمن درون” باشد).
علی رغم نتانیاهو درخواست تجدید نظر به عموم مردم ایران که در آن او آنها را ترغیب به “ایستادن” در برابر “رژیم شیطانی و مظلوم” کرد ، او به آزادی آنها کمی اهمیت می دهد. آنچه او می خواهد همان چیزی است که قدرتهای امپریالیستی همیشه می خواهند: کشوری که به طور دائم تضعیف شده ، تقسیم شده و تخریب شده که هیچ مشکلی برای منافع استراتژیک اسرائیل ایجاد نمی کند و می تواند به خواست مجازات شود. با کنترل آسمان ایرانی اسرائیل و به دنبال حملات سایبری ، خرابکاری و ترورها ، می تواند اطمینان حاصل کند که یک ایران به طور نامحدود تحت بررسی قرار می گیرد-یا ممکن است نتانیاهو محاسبه کند.
جنگ به پایان رسیده است … به جز اینکه در تهران هم نیست. با صحبت از تغییر رژیم و قتل اسرائیل از متحدین برجسته ، رهبر عالی ، آیت الله علی خمنی ، از پناهگاه خود بیرون آمده است تا جنگ دیگری را بر عهده بگیرد. صدها دستگیر شده اند در یک سرکوب امنیتی. جاسوسان ادعا شده اعدام شده اند. برای زنده ماندن ، آخوندها ممکن است اکنون کاری را که قبلاً انجام نداده اند انجام دهند: مخفیانه برای ساختن سلاح هسته ای یا خرید یکی از قفسه از کره شمالی.
در حقیقت ، رژیم ناخوشایند ایران حتی به سقوط نزدیک نشد. در هر صورت ، بمب های اسرائیل حمایت عمومی و احساسات میهن پرستانه را تجمع می کردند. به ایران بر اساس دروغ مورد حمله قرار گرفت (نه اطلاعات ایالات متحده و نه سازمان ملل از ادعای نتانیاهو مبنی بر این که اسلحه است) حمایت کرد و دولت های اروپایی نتوانستند بمب گذاری را محکوم کنند. این حقایق فقط بی اعتمادی غرب را عمیق تر می کند. ایران از تسکین می خواهد تحریم های ایالات متحده، و ممکن است موافقت کند که در مورد این موضوع بحث کند ، اما فعالیت های هسته ای آینده آن نیست. این است تعلیق همکاری با بازرسان بین المللی آژانس انرژی اتمی. تهران با رد مهار اسرائیل ، می تواند به موقع درگیری نامتقارن را از سر بگیرد و جنگهای پروکسی منطقه ای را احیا کند.
جنگ برای ترامپ به پایان نرسید (هرچند که با توهمات یک جایزه صلح نوبل آغاز شده است ، او ممکن است فکر کند که چنین است). وی مانند اوکراین و غزه نشان داده است که مداخلات تحریک آمیز ، غیرقابل تصور و بی اطلاع او فقط جهان را خطرناک تر می کند. اگر جنگ دوباره از بین برود ، او را برای ایالات متحده سخت تر کرده است. حمله دزدکی او به ایرانیادآور پرل هاربر ، منشور سازمان ملل را نقض کرده و به کشورهای سرکش کمک می کند تا تجاوز غیرقانونی را توجیه کند. ترامپ با ادامه کمک و کمک به نتانیاهو ، یک جنایتکار جنگی ، خود را برای پیگرد قانونی توسط دادگاه بین المللی کیفری باز می کند.
ترامپ دیپلماسی چند جانبه ، متحدین اروپایی را کنار گذاشته و توهین کرده است ، به فرستاده های تازه کار اعتماد کرده و توصیه های متخصص را رد کرده است. آشکار بودن او غیرقابل اعتماد و خودآرایی هیولا همه دلایل دیگری است که نمی توان ایالات متحده را حساب کرد. جنگ در سراسر خاورمیانه به سختی در انتظار است. ترامپ با شکوه فوری شلیک کرد – و از دست داد.
بیهودگی و بی معنی بودن این جنگ نفس گیر است. تقریباً هیچ چیز مثبتی به دست نیاورد. این امر باعث بدبختی ، نابودی و ناامنی شد. فقط به ندرت نیروی بی رحمانه به اهداف مسالمت آمیز پیش می رود. به طور معمول این مشکلات موجود را به همراه می آورد – و این همان اتفاقی است که در اینجا رخ داده است. چه زمانی این پیرمردهای عصبانی آن را دریافت می کنند؟ احتمالاً هرگز ، مگر اینکه و تا زمانی که دموکرات ها شجاعت سرپیچی از آنها را احضار کنند.
