کابل ، افغانستان – آنها از طریق موزه سرگردان شدند و با دقت گوش می دادند زیرا راهنمای آنها باستان های کابینت های نمایش را توضیح می داد. این می توانست هر گروه تور ، در هر نقطه از جهان باشد. اما چیز غیرمعمول در مورد این مورد وجود داشت.
گروه خارجی هایی که از آنها بازدید می کنند موزه ملی افغانستان فقط از زنان ساخته شده بود. راهنمای آن نیز یک زن بود – یکی از اولین راهنماهای تور زن افغانستان در کشوری که حاکمان طالبان آن را تحمیل می کنند شدیدترین محدودیت برای دختران و زنان در هر نقطه از جهان.
سومایا مونیری ، 24 ساله ، نمی دانست که راهنماهای تور به عنوان یک حرفه یا حتی به عنوان یک مفهوم وجود داشته است. اما در حالی که برای کمک به بهبود مهارت های زبان انگلیسی خود در اینترنت مرور می کند ، او به Couchsurfing ، برنامه ای که مسافران با افراد محلی در آن ارتباط برقرار کرده و در خانه های خود بمانند ، گیر افتاد.
مونیری گفت: “بعد از میزبانی مسافر ،” من به آن بسیار پرشور شدم و برای من بسیار جالب بود. ” “این بسیار منحصر به فرد بود. من قبلاً هرگز در مورد آن نشنیده ام ، بنابراین گفتم:” چرا این کار را نمی کنیم؟ “
همانطور که او نشان داد که اولین بازدید کننده در اطراف زادگاه خود در وسترن است افغانستان، او طرف جدیدی را برای کشورش دید.
مونی گفت: “بیشتر چیزهایی که ما شنیده ایم (درباره افغانستان) فقط … منفی بود. تمرکز مردم ، تمرکز رسانه ها ، تمرکز عناوین ، همه آنها فقط منفی بودند. و قطعاً ما تحت تأثیر آن قرار می گیریم.”
اما برای او ، افغانستان بسیار ظریف تر است. در حالی که بدون شک در مکانی که از دهه های جنگ و هرج و مرج بهبود می یابد ، مشکلاتی وجود دارد ، اما یک طرف دیگر برای کشور پیچیده و خیره کننده نیز وجود دارد. عشق او به وطن اش عمیق است و او مشتاق به اشتراک گذاشتن آن است. او امیدوار است که به تدریج درک مردم را تغییر دهد.
مونی در انگلیسی مشتاق خود گفت: “هر وقت … من همه آن طبیعت ها ، تمام آن زیبایی ها ، همه آن مثبت ها را دیدم ، دیدگاه من را کاملاً تغییر داد.” “و قطعاً این می تواند برای افراد دیگر نیز باشد.”
یکی از این بازدید کنندگان سوزان سندرال استرالیایی است. او در ابتدا می خواست در دهه 1960 افغانستان را ببیند اما فشارهای داشتن یک خانواده او را از بین می برد. اکنون در 82 سالگی ، او بخشی از گروه تور فقط زنان مونیری در کابل بود.
افغانستان او را شگفت زده کرد.
وی در هنگام مکث در گشت و گذار گفت: “این چیزی نیست که من به هیچ وجه انتظار داشتم. انتظار داشتم احساس ترس کنم. انتظار داشتم که بسیاری از نگاه های متهم کننده به او داده شود. اصلاً.” “هر کجا که در خیابان ها می روید ، اگر به کسی لبخند بزنید و کمی به آنها گره بزنید یا سلام کنید ، یک پاسخ فوق العاده می گیرید. بنابراین بسیار متفاوت است.”
جکی بیروف ، یک مسافر 35 ساله مستقل از شیکاگو که جزئی از گروه تور نبود ، مردم افغانستان را “باورنکردنی مهمان نواز” خواند.
با این حال ، “من بسیار آگاه هستم که آزادی بیشتری نسبت به زنان محلی دارم.”
چهار دهه جنگ گردشگران را از افغانستان دور نگه داشته است. اما در حالی که تصاحب قدرت طالبان در آگوست سال 2021 هزاران افغانی را که فرار کردند و جهان را شوکه کردند ، فرستاد ، پایان شورش آن علیه دولت قبلی تحت حمایت ایالات متحده نیز افت شدید خشونت بود.
حملات گاه به گاه ، عمدتاً توسط یک وابسته دولت اسلامی رخ می دهد ، و کشورهای غربی علیه همه سفر به افغانستان توصیه می کنند. با این وجود ، امنیت بهبود یافته به طور فزاینده ای بازدید کنندگان خارجی را که توسط مناظر چشمگیر ، هزاره تاریخ و فرهنگ عمیقاً مهمان نوازی جلب می شود ، جذب می کند.
گردشگری یک صنعت تازه کار است و بازدید کنندگان سالانه در هزاران نفر پایین است. بیشتر آنها مسافران ماجراجویی مستقل هستند. اما تورهای بسته بندی شده از کشورهایی به اندازه متنوع چین ، یونان ، هلند و انگلستان در حال افزایش است.
دولت طالبان افغانستان مشتاق استقبال از آنهاستبشر جدا شده در مرحله بین المللی – رسماً توسط روسیه به رسمیت شناخته شده است، که در ماه ژوئیه این کار را انجام داد – دولت می بیند که گردشگری بالقوه سودآور می تواند باشد.
ویزاهای توریستی ، به طور معمول تک وارده ها برای اقامت حداکثر 30 روز معتبر هستند ، به دست آوردن تعداد معدود سفارتخانه هایی که آنها را صادر می کنند ، نسبتاً ساده شده اند. پروازهای منظم کابل را با مراکز اصلی ترانزیت مانند دبی و استانبول متصل می کند.
از نظر برخی ، ایده بازدید از افغانستان به عنوان یک توریست از نظر اخلاقی ناسازگار است ، به ویژه با توجه به رفتار دولت با زنان.
دختران هستند ممنوع از آموزش بالاتر از سطح دبستان و زنان تحت محدودیت های بی شماری زندگی کنیدبشر دولت آنچه را که می توانند در ملاء عام بپوشند ، جایی که می توانند بروند و با چه کسی می توانند بروند ، دیکته می کند. آنها نمی توانند در پارک ها قدم بزنند یا در رستوران ها غذا بخورند. سالن های زیبایی ممنوع است. تعداد بسیار محدودی از حرفه ها ، مانند آموزش و بافندگی فرش ، برای آنها باز است.
و قوانین می توانند به سرعت تغییر کنند.
اما افراد درگیر در گردشگری به تأثیرات مثبتی که بازدید از افغانستان می تواند داشته باشد اشاره دارد.
زو استفانز ، 31 ساله ، رهبر تور انگلیس در کوریو تورهای ، شرکتی که در مقصد های غیرمعمول است ، گفت: “من واقعاً به گردشگری اخلاقی اعتقاد دارم.” “من معتقدم که شما می توانید سیاست و مردم را تقسیم کنید ، و این اصلی ترین چیز برای من است. … یک کشور مبلغی از سیاست آن نیست. این تعداد بسیار بیشتری است ، این تعداد زیادی از فرهنگ ، تاریخ آن ، غذای آن و به ویژه در افغانستان ، مردم آن است.”
از سه تور اخیر استفان در افغانستان ، دو نفر فقط زن بودند. با همکاری با راهنماهای زن محلی ، از جمله مونیری ، آنها جاذبه های کلیدی را با بازدید از مراکز زنان و کلاس های آشپزی و گلدوزی از زنان محلی – دنیاهایی که برای مسافران مرد بسته هستند ، ترکیب می کنند.
استفان گفت: “ما همیشه سعی می کنیم کاری کمی متفاوت انجام دهیم که واقعاً تورهای ما را منحصر به فرد می کند ، و همچنین چیزی که به جامعه باز می گردد.” “بنابراین احساس کردم که کار با راهنماهای تور زن هر دو چیز را به خوبی انجام می دهد.”
این گروه ها کوچک هستند – یکی هشت زن ، سه نفر دیگر – اما این شرکت به دنبال ایجاد شبکه ای از راهنماهای زن در سراسر افغانستان است.
استفان گفت: “آنچه ما با این تور ، به ویژه تور زنان ، تلاش می کنیم ، تسخیر آن نگرانی های اخلاقی است.” “ایده این است که در مورد زندگی زنان افغانستان در متن بیاموزیم.”
