رابیندرانات تاگور، یکی از بزرگترین شاعران و نویسندگان هندی در دوره مدرنیسم ادبیات بود. او در سال ۱۸۶۱ متولد شد و در سال ۱۹۴۱ درگذشت. او نه تنها یک شاعر و نویسنده بود، بلکه نیز یک نقاش، فیلسوف و فعال سیاسی بود. تاگور در سال ۱۹۱۳ نخستین هنرمندی هندی بود که جایزه نوبل ادبیات را برای ادبیات شرقی به ارمغان آورد.
تاگور نه تنها در شعر، بلکه در داستان نیز بسیار موفق بود. او با مجموعه‌های داستانی همچون “گورو” و “گیتانجالی” شهرت جهانی پیدا کرد. او در آثار خود به مسائل اجتماعی، فرهنگی و فلسفی پرداخت و از فلسفه هندو، اسلامی و غیره استفاده کرد.
تاگور با مفاهیم عشق و مرگ در ادبیات هندی آشنا شد و این مفاهیم را در آثار خود تجسم کرد. او از سبک‌های مختلف شعری همچون غزل، قطعه و مصراع استفاده کرد و این سبک‌ها را به شیوه‌ای نو آشنا کرد.
تاگور علاوه بر تاثیرگذاری بر ادبیات هندی، اثرگذاری بر نویسندگان دیگری هم داشت. او تأثیر زیادی بر ادبیات جهانی و فلسفه غرب به ویژه در دوران مدرنیسم و روزهای معاصر داشته است.
آثار تاگور تاکنون به زبان‌های مختلف جهان ترجمه شده اند و همچنین بارها بر روی صحنه و صفحه نمایش مورد تجسس قرار گرفته‌اند. او یکی از اندرزی برجسته‌ترین شاعران هندی است و از جمله نمایندگان برجسته ادبیات جهان به شمار می‌رود.
با ما در مرشدی همراه شوید.
تصویر بالا تزئینی است.
